Ο ΕΠΙΛΟΓΟΣ ΣΤΟΝ ΗΡΩΑ ΚΑΤΑΔΡΟΜΕΑ ΖΑΦΕΙΡΙΟΥ Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΣΎΣΤΗΜΑ

Ο Θανάσης, ανήκε στη διμοιρία του ΔΕΑ Καταδρομών Δημήτρη Τσαμκιράνη από την Καβάλα που επιβιβάστηκαν, τη νύκτα της Κυριακής 21.7.1974, στο Νοράτλας 52-133 με το κωδικό όνομα «ΝΙΚΗ-4», με κυβερνήτη τον επισμηναγό Βασίλη Παναγόπουλο, συγκυβερνήτη τον επισμηναγό Στέλιο Συμεωνίδη, ιπτάμενο μηχανικό τον ανθυποσμηναγό Γιώργο Δάβαρη και ναυτίλο τον αρχισμηνία Ηλία Άνθιμο. Στις τρεις μετά τα μεσάνυκτα της Κυριακής 21 προς Δευτέρα 22 Ιουλίου, καθώς προσέγγισαν για προσγείωση το αεροδρόμιο Λευκωσίας, τα ελλαδικά Νοράτλας υπέστησαν σφοδρά αντιαεροπορικά πυρά από φίλιες δυνάμεις της περιοχής που τα εξέλαβαν ως τουρκικά. Το σήμα - μήνυμα ότι κατέφθαναν ελληνικά μεταγωγικά στην πληττόμενη από τους Τούρκους Λευκωσία δεν διαβιβάστηκε εγκαίρως προς τις μονάδες της περιοχής του αεροδρομίου.

Τ Ο ΜΟΙΡΑΙΟ Νοράτλας «ΝΙΚΗ-4» κατέπεσε φλεγόμενο και συνετρίβη εκεί ακριβώς όπου υψώθηκε μετέπειτα ο Τύμβος της Μακεδονίτισσας, παρασύροντας στον θάνατο τους τέσσερεις αεροπόρους του πληρώματός του και τους 27 από τους 28 λοκατζήδες της διμοιρίας Τσαμκιράνη που ετοιμοπόλεμοι επέβαιναν στο αεροπλάνο. Δευτερόλεπτα πριν από την πρόσκρουση, φλεγόμενος κι ο ίδιος μέσα στο βληθέν Νοράτλας, ο Θανάσης Ζαφειρίου κατάφερε ν’ ανοίξει την πόρτα του αεροσκάφους και να εκτιναχθεί στο κενό. Απ’ εκεί και πέρα τίποτε δεν θυμόταν. Τον εντόπισαν αργότερα μισοπεθαμένο ανθρώπινο ερείπιο, προστρέξαντες πολεμιστές του Πυροβολικού της Εθνικής Φρουράς. Αντί στον Κοινό Τάφο της διμοιρίας του, ο Θανάσης μεταφέρθηκε στο Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας και αργότερα στο 401 των Αθηνών…

Π Ρ Ι Ν ΔΥΟ χρόνια, σε μια συγκλονιστική εκπομπή στην τηλεόραση «Πάμε Πακέτο» της κ. Βίκυς Χατζηβασιλείου, εκπληρώθηκε μετά από 40 χρόνια ο διακαής πόθος του Θανάση να συναντήσει τον Κύπριο στρατιώτη που τον είχε εντοπίσει μισοπεθαμένο και τον έσωσε. Ήταν ο Ανδρέας Αργυρού, από χρόνια εγκαταστημένος στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Ε Π Ε Ζ Η Σ Ε ο Θανάσης, ανάπηρος πολέμου πλέον. Τον εντόπισε στις αρχές της δεκαετίας του ’80 ο Κύπριος εκδότης Χρ. Ανδρέου, με τις πατερίτσες του να πουλά τσάντες σε λαϊκή αγορά της Θεσσαλονίκης. Έκτοτε, κάθε χρόνο 20ή Ιουλίου ερχόταν στον Τύμβο της Μακεδονίτισσας για τα θυσιασθέντα αδέλφια του στο ετήσιο μνημόσυνο των πεσόντων. Ο Θανάσης άνοιξε πρακτορείο Προ-Πο, νυμφεύτηκε κι απέκτησε τέσσερα παιδιά.

Τον αποχαιρέτισαν  με περηφάνια η σύζυγός του Νάταλι, οι θυγατέρες του Παναγιώτα, Κασσάνδρα και Γεωργία, ο γιος του ο Κώστας, ο Πάμπος ο Χρίστου, ο πρέσβυς της Κύπρου, οι απεσταλμένοι αξιωματικοί της Εθνικής Φρουράς και των ελλαδικών Ενόπλων Δυνάμεων και σύμπας ο Ελληνισμός.

Ήταν ο αδελφός ο δικός μας Βετεράνος! Στην Αμερική η ιστορία η δική του και των συναδέλφων του θα είχε γίνει κινηματογραφική ταινία…Τους ήρωες τους εκεί -αλλά και σ΄ όλες τις χώρες του κόσμου- τους κρατάνε πάντα μπροστά. Στη “βιτρίνα” της κοινωνίας τους. Τους έχουν στη “πρώτη θέση” για να τους βλέπουν όλοι. Να τους έχουν παράδειγμα…

Παραδόξως χρόνο με το χρόνο ο Καταδρομέας Ζαφειρίου με τη βροντερή φωνή κι εκείνο το βλέμμα μέσα από το οποίο “έβλεπες” και “ζούσες” εκείνη τη νύχτα στη Λευκωσία, εμφανιζόταν όλο και λιγότερο…Παρά το γεγονός ότι η τηλεόραση δεν ήταν πια “κρατική και μονοπωλιακή”, οι νεότεροι δεν έμαθαν ποτέ για την ιστορία του. Μόνο τυχαία ίσως κάποια παιδιά να “έπεφταν πάνω” στην ιστορία του θρυλικού Κομάντο. Ο Ζαφειρίου “ξεχάστηκε” από το “σύστημα” τελείως κάπου στα μέσα της δεκαετίας του 90. Τότε που έπρεπε να γίνουμε όλοι πρώτα Ευρωπαίοι…Ιστορίες σαν αυτή του Ζαφειρίου δεν χώραγαν στην “εικονική πραγματικότητα” των “εκσυγχρονιστών”…

Ο Καταδρομέας Θανάσης Ζαφειρίου “έφυγε” την μέρα που όλο το πολιτικό, κομματικό και “μιντιακό” σύστημα ασχολείτο με τον πακτωλό εκατομμυρίων για τη δημοπρασία των τηλεοπτικών αδειών. Τα ΄φερε έτσι η τύχη να “φύγει” την ημέρα που στα τηλεοπτικά ΜΜΕ μπήκε τάξη όπως λέει η κυβέρνηση.

Δεν είχαμε καμία απαίτηση, ούτε τη ψευδαίσθηση ότι ο θάνατος του Θανάση Ζαφειρίου θα “έπαιζε” στους τίτλους των τηλεοπτικών δελτίων ειδήσεων. Ούτε καν προς τη μέση του δελτίου. Αλλά ούτε μια αναφορά; Μια φωτογραφία; Ένα μικρό έστω βίντεο πριν από το καιρό; Δεν χώραγε πουθενά ο θάνατος του Καταδρομέα Θανάση Ζαφειρίου στο “νέο” τηλεοπτικό σκηνικό;

Παράπονα εκφράζονται και από τούς συμπολεμιστές του για τον σύλλογο τους και τον τρόπο που χειρίστηκε το θέμα του αείμνηστου Θανάση. Δεν είναι της ώρας να μπούμε σε αυτή την ιστορία. Λίγα λόγια από έναν συμπολεμιστή του:
Ξέρω όμως τι νιώθω εγώ και όλοι οι άλλοι…Ξέρω πώς νιώθουμε ΕΜΕΙΣ.
Και πια όλα παίρνουν το Δρόμο τους.
ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΡΕΤΗ, ΤΟ ΗΘΟΣ, ΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ, ΤΗΝ ΤΙΜΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΑ ΚΑΤΑΔΡΟΜΕΑ, ΤΗΝ ΤΙΜΗ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΙΣΤΗ ΤΗΣ Α’ΜΚ!
ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΔΩ….