Η Εθνική Φρουρά διέθετε όλο κι όλο ένα μηχανοκίνητο τάγμα πεζικού, το 286 ΜΤΠ, που είχε την έδρα του στην Κοκκινοτριμιθιά. Σύμφωνα με το Σχέδιο Αμύνης Κύπρου (ΣΑΚ), το τάγμα αυτό προοριζόταν να αναλάβει δράση στο σημείο απόβασης. Στις 15 Ιουλίου το τάγμα μετακινήθηκε στη Λευκωσία, πήρε μέρος στην επίθεση κατά της Αρχιεπισκοπής και ακολούθως περιπολούσε στην πόλη, επιτηρώντας την εφαρμογή του στρατιωτικού νόμου. Στις 18 Ιουλίου το τάγμα εγκαταστάθηκε στο γήπεδο του Γυμναστικού Συλλόγου Πρωταγόρας (ΓΣΠ) στο κέντρο της Λευκωσίας, όπου το βρήκε η εισβολή.
Μονάδες που προβλεπόταν να κινηθούν προς εξάλειψη του προγεφυρώματος, όπως η 23 ΕΜΑ και το 286 ΜΤΠ, παρέμειναν εντός της Λευκωσίας, με τη δικαιολογία ότι πιθανή κίνησή τους προς Κερύνεια από προηγουμένως θα προκαλούσε τις αντιδράσεις των Τούρκων. Ξεκινά λοιπόν η φάλαγγα του 286 Μηχανοκίνητου Τάγματος Πεζικού κάτω από την απειλή της τουρκικής αεροπορίας και επέρχεται το μοιραίο στον Κοντεμένο. Η τουρκική αεροπορία προσβάλλει τη φάλαγγα του 286, αφήνοντας πίσω 7 νεκρούς και 24 τραυματίες, μαζί με 4 κατεστραμμένα οχήματα και βαρύ οπλισμό. Μέρες θρήνου για τον Ελληνισμό
TOY XΡΙΣΤΟΥ Ν. ΤΟΥΦΕΞΗ*
Αποφάσισε τέλος να στείλει κάποιες δυνάμεις να αντεπιτεθούν στους Τούρκους κατά την διάρκεια της μέρας, όταν η τουρκική αεροπορία «αλώνιζε» τους κυπριακούς αιθέρες, με αποτέλεσμα μεγάλος μέρος αυτών των δυνάμεων να βληθούν καθ' οδόν και να αποδεκατιστούν κυριολεκτικά, πριν προλάβουν να λάβουν μέρος στην μάχη. Έτσι τραυματίστηκε θανάσιμα την 22η Ιουλίου στην διάβαση των Πανάγρων και ο ηρωικός αντισυνταγματάρχης Γ. Μπούτος του 286 Μ.Τ.Π., όταν έσπευδε με τα μηχανοκίνητα BTR-152V1 (ερπυστριοφόρα οχήματα σοβιετικής κατασκευής) του τάγματος του, να επιτεθεί εναντίον του προγεφυρώματος.
Θεωρώ την λησμονιά ύβρη, για τον ηρωικό Αντισυνταγματάρχη Γεώργιο Μπούτο, ο οποίος με μία επιλαρχία (τάγμα ελαφρών «τεθωρακισμένων» οχημάτων) του 286 Μ.Τ.Π. που διοικούσε, αποτελούμενη από παλαιά ΒΤR (ημιερπυστριοφόρα οχήματα με «οπλισμό» ένα πολυβόλο) έσπευδε προς βοήθεια του Κουρούπη και των ανδρών του και έπεφτε στο καθήκον, από τις ρουκέτες της πανίσχυρης, σε αυτήν την συγκυρία, Τουρκικής Αεροπορίας.
Τα λόγια του ήρωα αντισυνταγματάρχη Μπούτου Γεώργιου, ο οποίος τραυματίσθηκε βαριά τις πρώτες ώρες του πολέμου στην περιοχή του Κοντεμένου και ο οποίος μεταφέρθηκε την 1η Αυγούστου του 1974 στην Αθήνα λόγω του κρίσιμου της καταστάσεως της υγείας του, όπου και εξέπνευσε δύο μέρες αργότερα, αναδεικνύουν την τρομερή απογοήτευση και το μέγεθος της πικροτάτης δοκιμασίας των γενναίων αγωνιστών που δεν εγκαταλείπουν ποτέ τις Θερμοπύλες.
Η κυπριακή εφημερίδα «Ο ΑΓΩΝ», γράφοντας για τον Μπούτο σημείωνε και τα εξής: «...Ο Μπούτος έφυγε με το παράπονο στα χείλη. Πάντοτε παραπονείτο, γιατί η Ελλάδα δεν είχε στείλει έστω και ένα αεροπλάνο για να βοηθήσει την Κύπρο. Που είναι μωρέ η Ελλάδα να στείλει έστω και τρία αεροπλάνα και να δης τους τούρκους που θα πάνε, παραμιλούσε στο νοσοκομείο όπου ενοσηλεύετο». Και με αυτό το παράπονο ξεψύχησε.
Η προτομή του Αντισυνταγματάρχη Πεζικού Μπούτο Γεώργιο έχει τοποθετηθεί στο παρκάκι, που βρίσκεται στην αρχή της οδού 25ης Μαρτίου, στην Πρόνοια Ναυπλίου. Μετά θάνατον προήχθη τιμητικώς σε Συνταγματάρχη…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Oσα δημοσιεύματα δεν έχουν την υπογραφή μας αντιπροσωπεύουν την προσωπική γνώμη των συγγραφέων τους και όχι την δική μας.Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις,, ή απειλές.