Οι ακτές της Κερύνειας, η Μεσαορία, οι παρυφές του Πενταδακτύλου αναβλύζουν το αίμα των θυμάτων της κυπριακής τραγωδίας. Στα σπλάχνα της κατεχόμενης κυπριακής γης κρύβονται τα πυροβολημένα στο κρανίο λείψανα των παιδιών της Κύπρου. Οι νέοι του 1974 έγιναν λίπασμα ελευθερίας στο βάρβαρο πέρασμα του Αττίλα.
Οι νέες γενιές πρέπει να μάθουν. Η σιωπή σε αυτή την περίπτωση δεν είναι χρυσός, αλλά συγκάλυψη των εγκλημάτων που διέπραξε η Τουρκία στο εθνικό ξεκαθάρισμα που εφάρμοσε στον τόπο μας. Οι αποκαλύψεις για τις εκτελέσεις των αιχμαλώτων συγκλονίζουν τους όπου γης Έλληνες. Ο κυπριακός Ελληνισμός, προδομένος και αβοήθητος, πλήρωσε βαρύ φόρο αίματος στην προσπάθεια της Τουρκίας να ξεριζώσει καθετί ελληνικό από την κατεχόμενη γη μας. Με τον πιο απάνθρωπο, βάρβαρο και αιμοδιψή τρόπο τα παιδιά μας εκτελέστηκαν από τον τουρκικό στρατό κατοχής, με μόνη κατηγορία ότι προσπάθησαν να υπερασπιστούν την πατρώα γη. Τη γη που τους γέννησε και τους μεγάλωσε, για να τους κόψει το νήμα της ζωής το αμερικανικό οπλοστάσιο της ΝΑΤΟϊκής Τουρκίας. Η ευθύνη της κατέχουσας χώρας είναι ασήκωτη.
Η ευθύνη αυτών που την εξώθησαν και την προστάτευσαν στο ανοσιούργημά της, το ίδιο μεγάλη. Η Κύπρος μετρά τις πληγές της, μετρά τους ομαδικούς τάφους μέσα από τους οποίους ανασύρονται τα λείψανα των παιδιών της.
Τα σημάδια από σφαίρες στα οστά καταμαρτυρούν εκτελέσεις. Τουρκοκύπριοι, που έσπασαν από τις φωνές που ακούνε από τις Ερινύες, άρχισαν να μιλούν. Τρομάζει η σκέψη στις οιμωγές που ακούει από το σπαραγμό των παιδιών της. Μόνοι οι εθνοφρουροί μας, δεμένοι πισθάγκωνα, οδηγούνται ως πρόβατα επί σφαγήν. Η «Σημερινή» έφερε αυτό το διάστημα στο φως μια σειρά τουρκικών εγκλημάτων. Στο επίκεντρο πάντα ήταν ο τουρκικός στρατός κατοχής, που έχει την κύρια ευθύνη και πολλές φορές την κύρια δράση. Τον ακολουθούσαν Τουρκοκύπριοι φανατικοί μουτζαχίτ, που συμπλήρωναν το μακάβριο έργο του.
Η εκτέλεση των «πέντε» στο Τζιάος
Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ σύμβολο της εισβολής έμμελε να είχε μια μακάβρια ερμηνεία. Συγκλονίζει την ψυχή κάθε Ελληνοκύπριου πατριώτη η φοβερή αποκάλυψη της εν ψυχρώ δολοφονίας των «πέντε» αιχμαλώτων στα υψώματα του Τζιάους.
Οι Αντωνάκης Κορέλλης, Πανίκος Νικολάου, Χριστόφορος Σκορδής, Ιωάννης Παπαγιάννης και Φίλιππος Χατζηκυριάκου εκτελέστηκαν με χαριστική βολή στο κρανίο από τους εισβολείς και τους Τουρκοκυπρίους μουτζαχίτ. Τα παιδιά της Κύπρου έπεσαν στις ερπύστριες των τανκς του Αττίλα και στους φανατικούς Τουρκοκυπρίους μουτζαχίτ, που ήθελαν να ξηλώσουν καθετί ελληνικό από την κατεχόμενη γη μας. Τα παιδιά της Κύπρου έδωσαν και την τελευταία σφαίρα πριν πέσουν αιχμάλωτοι στις σιδερόφρακτες ορδές του Αττίλα, που προέλαυναν προς την Αμμόχωστο, μετά που η γραμμή της Μιας Μηλιάς έσπασε. Αυτό το μεγαλείο της εθνικής αντίστασης, που πρέπει να διδάσκεται πλέον ως κεντρικό μάθημα στην κυπριακή εκπαίδευση, για να δουν οι νεότεροι πώς έδρασαν οι νέοι της εποχής του 1974.
Οι εισβολείς, αφού έβγαλαν τις προπαγανδιστικές φωτογραφίες, ότι δήθεν παρέχουν ανθρωπιστική αντιμετώπιση στους αιχμαλώτους (τους πρόσφεραν τσιγάρο παρηγοριάς), τους εκτέλεσαν και τους πέταξαν σε πηγάδι στο Τζιάος.
Κανένας σεβασμός στους αιχμαλώτους, κανένας σεβασμός στο δίκαιο του πολέμου, που καλεί σαφώς τους εμπολέμους να αντιμετωπίζουν ανθρωπιστικά και να προστατεύουν τους αιχμαλώτους.
Σύμφωνα με την περιγραφή του Κονούκσεβερ, αλλά και από τα ευρήματα αναδύεται η αλήθεια για την εκτέλεση στο Τζιάος. Το άρμα Μερίτ ήταν υπό τη διοίκηση του Ταγματάρχη Ερσέλ Καγιάν. Πλεύρισε τους πέντε Ελληνοκυπρίους, που φαίνονταν να διατηρούν αμυντική θέση στην περιοχή ψηλότερα της Κορνόκηπου.
Ο Ερσέλ Καγιάν ένοπλος και με προτεταμένο το αυτόματο, κατέβηκε από το άρμα και πλησίασε τους αιχμαλώτους, που διατάχθηκαν να γονατίσουν και να περάσουν τα χέρια πίσω από το σβέρκο. Ο διοικητής της ταξιαρχίας Μπορά, ταξίαρχος Χακί Μπορατάς, ειδοποιήθηκε και έφτασε στο σημείο της αιχμαλωσίας των πέντε Ελληνοκυπρίων. Ο νεαρότερος των στρατιωτών Φίλιππος Χαζηκυριάκου, μόλις 18 ετών, έκλαιγε γοερά. Οι άλλοι τηρούσαν πιο ψύχραιμη στάση και κοιτούσαν τους αξιωματικούς στα μάτια.
Ο ταγματάρχης Ερσέλ Καγιάν πρόσφερε τσιγάρο στους αιχμαλώτους.
Ο Ταξίαρχος Χακί Μπορατάς, μετά που ειδοποιήθηκε και έφτασε επιτόπου, ενημερώθηκε για τη σύλληψη, επεξεργάστηκε τους αιχμαλώτους και είπε ακολούθως στους Τουρκοκυπρίους αντάρτες που συνόδευαν το στρατό εισβολής σε κάθε του βήμα: «Πάρτε τους από εδώ». Ακολούθως έσπευσε να ακολουθήσει την ταξιαρχία του, που προέλαυνε προς την Αμμόχωστο. Οι δύο δημοσιογράφοι Ερκίν Κονούκσεβερ και Αντέμ Γιαβούζ ακολούθησαν το στρατό προς το Τζιάος, όταν ακούστηκαν από κοντά οι πυροβολισμοί της εκτέλεσης.
«Απομακρυνθήκαμε λίγο και ακούσαμε πυκνά πυρά. Κατεβήκαμε από το άρμα και πήγαμε πίσω στην περιοχή που συνελήφθησαν οι Ελληνοκύπριοι στρατιώτες. Τους είδαμε να κείτονται νεκροί στο χώρο που συνελήφθησαν και τους Τουρκοκυπρίους Μουτζαχίτ (αντάρτες) να βρίσκονται ένοπλοι πολύ κοντά τους. Είδα ότι οι αντάρτες τους σκότωσαν. Εκείνη τη στιγμή έφτασε και ο ταξίαρχος Μπορατάς. Τρελάθηκε όταν είδε τη σκηνή και απευθυνόμενος στους μουτζαχίτ, τους είπε: «Μα τι κάνατε εσείς; Εγώ σας είπα να τους σκοτώσετε;».
Λίγο πριν από την εκτέλεση, σύμφωνα με μαρτυρία των Τούρκων αξιωματικών, ο Αντώνης Κορέλλης έβγαλε τη βέρα του και τους την έδειξε από μακριά, θέλοντας με αυτόν τον τρόπο να τους πει ότι είναι παντρεμένος και θα άφηνε πίσω του απροστάτευτη την οικογένειά του αν τον εκτελούσαν. Αυτό όμως δεν συγκίνησε τους Αττίλες, που τελικά τον εκτέλεσαν με χαριστική βολή στο δεξί μάτι.
Οι ήρωες του 256 Τ.Π.
ΤΟΥΡΚΟΚΥΠΡΙΟΙ της Βασίλειας αποκάλυψαν ότι άντρες του 256 Τ.Π., που έπεσαν προδομένοι στα χέρια του Αττίλα, εκτελέστηκαν. Όσους εγκλωβίστηκαν και συνελήφθησαν αιχμάλωτοι, οι εισβολείς τους κράτησαν όλη τη νύκτα δεμένους στα δέντρα και το πρωί τους εκτέλεσαν με χαριστική βολή. Ήταν, λένε οι πηγές, οι εκτελεσμένοι γύρω στα 20 άτομα. Κακοποιημένοι, φοβισμένοι και φρικτά μόνοι στα χέρια βαρβάρων. Ακόμη και Τουρκοκύπριοι τους λυπήθηκαν. Στη σκέψη μας ακούμε τα βογκητά τους και τον αλαφιασμένο κτύπο της καρδιάς τους. Οι νεότεροι πρέπει να γνωρίζουν ότι Κύπρος δεν σημαίνει μόνο καφετερίες και μπαράκια. Κάποιοι συνομήλικοί τους δεν τα έζησαν ποτέ όλα αυτά, αλλά έγιναν βορά των ορνέων στην πεδιάδα της Λαπήθου, στη Μεσαορία και αλλού, όπου πέρασε η Τουρκία. Έδωσαν ό,τι πολυτιμότερο είχαν, τη ζωή τους, κι εμείς δεν πρέπει ποτέ να προδώσουμε τη μνήμη τους και να παύσουμε να ακούμε την αγωνία τους λίγο πριν από την εκτέλεση ή την άνιση αναμέτρηση με τις υπέρτερες ορδές του Αττίλα.
Απρόκλητες οι δολοφονίες…
ΤΟ ΒΑΣΑΝΙΣΤΙΚΟ ερώτημα είναι κατά πόσο οι εκτελέσεις προκλήθηκαν από ελληνικά λάθη. Στους νεότερους, κάποιοι επιλέγουν να στέλνουν συγκεχυμένα μηνύματα, για να παρουσιαστεί η δική μας προσέγγιση στο θέμα ως εθνικιστική και μονόπλευρη. Γι’ αυτό απαντούμε με στοιχεία. Στις μάχες της Λεύκας, Καζιβερών και Ελιάς, η Εθνοφρουρά είχε απώλειες. Οι Τουρκοκύπριοι και οι Γιουρούκηδες των περιοχών αυτών αντέταξαν σημαντική αντίσταση, γιατί άκουγαν και έβλεπαν τον τουρκικό στρατό εισβολής να διευρύνει το προγεφύρωμά του και να αγγίζει τις περιοχές τους. Η συμπεριφορά των Ελληνοκυπρίων στρατιωτών έναντι όλων των αιχμαλώτων ήταν άψογη. Ουδείς εκτελέστηκε και καμιά Τουρκοκύπρια δεν εξευτελίστηκε και μειώθηκε, όπως έκανε ο τουρκικός στρατός και οι Τουρκοκύπριοι μουτζαχίτ αλλού.
Τι δείχνει το Ανθρωπολογικό Εργαστήριο
ΤΟ 80% των ταυτοποιημένων λειψάνων φέρουν σημάδια εκτέλεσης, όπως αποκαλύπτουν οι άνθρωποι που είναι σε θέση να γνωρίζουν καλά τη δουλειά που γίνεται. Το πιο χαρακτηριστικό είναι ο πυροβολισμός στο κρανίο, που φαίνεται διάτρητο από τη χαριστική βολή.
Οι μαζικές εκτελέσεις Ελληνοκυπρίων στο Πέντε Μίλι
ΠΡΙΝ καλά-καλά καταλαγιάσει ο συγκλονισμός από την αποκάλυψη των εκτελέσεων στο Τζιάος, νέα συγκλονιστικά στοιχεία μαζικών εκτελέσεων ήρθαν στο φως. Οι εισβολείς εκτέλεσαν μαζικά Ελληνοκυπρίους αιχμαλώτους στο χώρο της εκδήλωσης της εισβολής στο Πέντε Μίλι της Κερύνειας. Όπως αναφέρει η τουρκοκυπριακή εφημερίδα «Αφρίκα», Τουρκοκύπριος αυτόπτης μάρτυρας της σφαγής Ελληνοκυπρίων αιχμαλώτων έσπασε τη σιωπή του και αποκάλυψε στο συντάκτη της εφημερίδας Αλί Οσμάν τι έγινε. Ο Τουρκοκύπριος, που ήταν ανάμεσα στους συνοδούς που μετέφεραν με οκτώ λεωφορεία 320 περίπου αιχμαλώτους στο Πέντε Μίλι, για να μεταφερθούν με τα αποβατικά στην Τουρκία, περιγράφει τη φρικαλεότητα.
«Οι αιχμάλωτοι, δεμένοι πισθάγκωνα, διατάχθηκαν να καθίσουν στην άμμο μέχρι τα αποβατικά να ξεφορτώσουν το τελευταίο κύμα της εισβολής και να τους πάνε στην Τουρκία. Οι στρατιώτες του Αττίλα, όπως κατέβαιναν φανατισμένοι και παραπληροφορημένοι από τους αξιωματικούς τους, έπεσαν πάνω στους αιχμαλώτους με τις λόγχες εφ’ όπλου και άρχισαν να τους ξεκοιλιάζουν και να τους κτυπούν. Κάποιοι από τους Τούρκους καταδρομείς χρησιμοποίησαν και τα μαχαίρια τους σφάζοντας τους αιχμαλώτους». Μερικοί αιχμάλωτοι, περιγράφει ο Τουρκοκύπριος αυτόπτης μάρτυρας, κατάφεραν να συρθούν μέχρι το κύμα και εκεί, από τα κτυπήματα των Τούρκων, η θάλασσα βάφτηκε κόκκινη.
Οι Αττίλες χτυπούσαν με μανία με τις ξιφολόγχες και τους υποκόπανους των όπλων με τα κράνη. Μέσα σε λίγο χρόνο τα ουρλιαχτά των αιχμαλώτων σταμάτησαν, γιατί δεν έμεινε κανείς ζωντανός. Κοντά στο ξενοδοχείο Μάρε Μόντε ανοίχτηκε μεγάλος λάκκος και οι σοροί θάφτηκαν εκεί. Αυτή η μαρτυρία συγκλονίζει, γιατί δείχνει ότι ο τουρκικός στρατός είχε εντολή να ξεριζώσει και να εξαλείψει καθετί ελληνικό από την κατακτημένη περιοχή.
Ο Τουρκοκύπριος που προέβη στην αποκάλυψη παρακάλεσε τον Σενέρ Λεβέντ να τον προστατεύσει, γιατί φοβάται για τη ζωή του. Όπως είπε, τόση ήταν η μανία των εκτελεστών, ώστε και οι ίδιοι οι Τουρκοκύπριοι οδηγοί των λεωφορείων και οι δύο τρεις Τουρκοκύπριοι συνοδοί μέσα σε αυτά φοβήθηκαν ότι θα σκότωναν κι αυτούς. Ο Αντρέας Ματσουκάρης, που τα πρώτα χρόνια μετά την εισβολή ήταν αποσπασμένος στην Υπηρεσία Αγνοουμένων, δήλωσε στη «Σ» ότι από τότε υπήρχαν μαρτυρίες και πληροφορίες για εκτελέσεις που λάμβαναν χώρα σε όλη την ακτή και την ενδοχώρα της Κερύνειας. «Το συγκεκριμένο θέμα», είπε, «πρέπει να προστατευθεί, για να μπορέσει η Διερευνητική Επιτροπή να πλησιάσει στις πηγές της πληροφόρησης και να φέρει σε πέρας το έργο της».
Κι άλλη συγκλονιστική αποκάλυψη
Ο ΚΥΡΙΑΚΟΣ Αντωνιάδης, αποσπασμένος στην Υπηρεσία Αγνοουμένων τα πρώτα χρόνια της εισβολής, ήταν παρών σε συγκλονιστική μαρτυρία Ελληνοκυπρίου που επιβίωσε της σφαγής. «Συνελήφθην στην Κερύνεια και οδηγήθηκα κοντά στην ακτή για εκτέλεση μαζί με άλλους», περιγράφει ο νεαρός τότε Ελληνοκύπριος. «Από τα πυρά του πολυβόλου έπεσα ελαφρά τραυματισμένος και προσποιήθηκα το νεκρό.
Μόλις οι εκτελεστές αποχώρησαν σηκώθηκα και κρύφτηκα μέσα σε ένα μέρικο (φυτό της ποταμοσιάς που εκβάλλει στην ακτή). Δεν πρόλαβα να φύγω μακριά και έφεραν άλλους για εκτέλεση, την οποία παρακολούθησα κρυμμένος. Από τα πυκνά πυρά δέχθηκα άλλη μια σφαίρα, ενώ ήμουν κρυμμένος. Με όσες δυνάμεις είχα ανέβηκα από την ακτή προς τα πάνω, προς το βουνό, περπάτησα και βρήκα ένα σπίτι μέσα στα περιβόλια. Παραβίασα την πόρτα και αποκαμωμένος και τραυματισμένος ξάπλωσα για να ξεκουραστώ και να συνεχίσω τη νύκτα την προσπάθεια διαφυγής. Άκουσα τους Τούρκους εισβολείς να κτενίζουν την περιοχή και να φωνάζουν.
Όρμησαν από την πόρτα και όπως ήμουν στο κρεβάτι αιματωμένος, ένας αξιωματικός μου μίλησε τουρκικά. Δεν καταλάβαινα τι έλεγε και μετά από λίγο τράβηξε το πιστόλι του και με πυροβόλησε φεύγοντας. Δύο ακόμη σφαίρες μου τρύπησαν τα πλευρά. Αιμορραγούσα και πονούσα φοβερά, όταν σύρθηκα έξω και έφτασα στο δρόμο, λουσμένος μέσα στο αίμα. Με συνέλαβαν άλλοι Τούρκοι και με μετέφεραν στο νοσοκομείο. Ο Θεός ήθελε να ζήσω και έζησα έχοντας στο κορμί μου τις τουρκικές σφαίρες». Ο άνθρωπος αυτός είναι σήμερα ζωντανή μαρτυρία των εκτελέσων του τουρκικού στρατού στην Κύπρο.
«Και τα τσιουτσιουκλέρ κουρπάν»
ΜΙΑ ανάλογη μαρτυρία διηγείται Τουρκοκύπριος του Κιόνελι. Μιλά για εκτελέσεις με πολυβόλο αιχμαλώτων που πήραν από γκαράζ στη Νεάπολη
Εφημερίδα Σημερινή Κύπρου
Οι νέες γενιές πρέπει να μάθουν. Η σιωπή σε αυτή την περίπτωση δεν είναι χρυσός, αλλά συγκάλυψη των εγκλημάτων που διέπραξε η Τουρκία στο εθνικό ξεκαθάρισμα που εφάρμοσε στον τόπο μας. Οι αποκαλύψεις για τις εκτελέσεις των αιχμαλώτων συγκλονίζουν τους όπου γης Έλληνες. Ο κυπριακός Ελληνισμός, προδομένος και αβοήθητος, πλήρωσε βαρύ φόρο αίματος στην προσπάθεια της Τουρκίας να ξεριζώσει καθετί ελληνικό από την κατεχόμενη γη μας. Με τον πιο απάνθρωπο, βάρβαρο και αιμοδιψή τρόπο τα παιδιά μας εκτελέστηκαν από τον τουρκικό στρατό κατοχής, με μόνη κατηγορία ότι προσπάθησαν να υπερασπιστούν την πατρώα γη. Τη γη που τους γέννησε και τους μεγάλωσε, για να τους κόψει το νήμα της ζωής το αμερικανικό οπλοστάσιο της ΝΑΤΟϊκής Τουρκίας. Η ευθύνη της κατέχουσας χώρας είναι ασήκωτη.
Η ευθύνη αυτών που την εξώθησαν και την προστάτευσαν στο ανοσιούργημά της, το ίδιο μεγάλη. Η Κύπρος μετρά τις πληγές της, μετρά τους ομαδικούς τάφους μέσα από τους οποίους ανασύρονται τα λείψανα των παιδιών της.
Τα σημάδια από σφαίρες στα οστά καταμαρτυρούν εκτελέσεις. Τουρκοκύπριοι, που έσπασαν από τις φωνές που ακούνε από τις Ερινύες, άρχισαν να μιλούν. Τρομάζει η σκέψη στις οιμωγές που ακούει από το σπαραγμό των παιδιών της. Μόνοι οι εθνοφρουροί μας, δεμένοι πισθάγκωνα, οδηγούνται ως πρόβατα επί σφαγήν. Η «Σημερινή» έφερε αυτό το διάστημα στο φως μια σειρά τουρκικών εγκλημάτων. Στο επίκεντρο πάντα ήταν ο τουρκικός στρατός κατοχής, που έχει την κύρια ευθύνη και πολλές φορές την κύρια δράση. Τον ακολουθούσαν Τουρκοκύπριοι φανατικοί μουτζαχίτ, που συμπλήρωναν το μακάβριο έργο του.
Η εκτέλεση των «πέντε» στο Τζιάος
Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ σύμβολο της εισβολής έμμελε να είχε μια μακάβρια ερμηνεία. Συγκλονίζει την ψυχή κάθε Ελληνοκύπριου πατριώτη η φοβερή αποκάλυψη της εν ψυχρώ δολοφονίας των «πέντε» αιχμαλώτων στα υψώματα του Τζιάους.
Οι Αντωνάκης Κορέλλης, Πανίκος Νικολάου, Χριστόφορος Σκορδής, Ιωάννης Παπαγιάννης και Φίλιππος Χατζηκυριάκου εκτελέστηκαν με χαριστική βολή στο κρανίο από τους εισβολείς και τους Τουρκοκυπρίους μουτζαχίτ. Τα παιδιά της Κύπρου έπεσαν στις ερπύστριες των τανκς του Αττίλα και στους φανατικούς Τουρκοκυπρίους μουτζαχίτ, που ήθελαν να ξηλώσουν καθετί ελληνικό από την κατεχόμενη γη μας. Τα παιδιά της Κύπρου έδωσαν και την τελευταία σφαίρα πριν πέσουν αιχμάλωτοι στις σιδερόφρακτες ορδές του Αττίλα, που προέλαυναν προς την Αμμόχωστο, μετά που η γραμμή της Μιας Μηλιάς έσπασε. Αυτό το μεγαλείο της εθνικής αντίστασης, που πρέπει να διδάσκεται πλέον ως κεντρικό μάθημα στην κυπριακή εκπαίδευση, για να δουν οι νεότεροι πώς έδρασαν οι νέοι της εποχής του 1974.
Οι εισβολείς, αφού έβγαλαν τις προπαγανδιστικές φωτογραφίες, ότι δήθεν παρέχουν ανθρωπιστική αντιμετώπιση στους αιχμαλώτους (τους πρόσφεραν τσιγάρο παρηγοριάς), τους εκτέλεσαν και τους πέταξαν σε πηγάδι στο Τζιάος.
Κανένας σεβασμός στους αιχμαλώτους, κανένας σεβασμός στο δίκαιο του πολέμου, που καλεί σαφώς τους εμπολέμους να αντιμετωπίζουν ανθρωπιστικά και να προστατεύουν τους αιχμαλώτους.
Σύμφωνα με την περιγραφή του Κονούκσεβερ, αλλά και από τα ευρήματα αναδύεται η αλήθεια για την εκτέλεση στο Τζιάος. Το άρμα Μερίτ ήταν υπό τη διοίκηση του Ταγματάρχη Ερσέλ Καγιάν. Πλεύρισε τους πέντε Ελληνοκυπρίους, που φαίνονταν να διατηρούν αμυντική θέση στην περιοχή ψηλότερα της Κορνόκηπου.
Ο Ερσέλ Καγιάν ένοπλος και με προτεταμένο το αυτόματο, κατέβηκε από το άρμα και πλησίασε τους αιχμαλώτους, που διατάχθηκαν να γονατίσουν και να περάσουν τα χέρια πίσω από το σβέρκο. Ο διοικητής της ταξιαρχίας Μπορά, ταξίαρχος Χακί Μπορατάς, ειδοποιήθηκε και έφτασε στο σημείο της αιχμαλωσίας των πέντε Ελληνοκυπρίων. Ο νεαρότερος των στρατιωτών Φίλιππος Χαζηκυριάκου, μόλις 18 ετών, έκλαιγε γοερά. Οι άλλοι τηρούσαν πιο ψύχραιμη στάση και κοιτούσαν τους αξιωματικούς στα μάτια.
Ο ταγματάρχης Ερσέλ Καγιάν πρόσφερε τσιγάρο στους αιχμαλώτους.
Ο Ταξίαρχος Χακί Μπορατάς, μετά που ειδοποιήθηκε και έφτασε επιτόπου, ενημερώθηκε για τη σύλληψη, επεξεργάστηκε τους αιχμαλώτους και είπε ακολούθως στους Τουρκοκυπρίους αντάρτες που συνόδευαν το στρατό εισβολής σε κάθε του βήμα: «Πάρτε τους από εδώ». Ακολούθως έσπευσε να ακολουθήσει την ταξιαρχία του, που προέλαυνε προς την Αμμόχωστο. Οι δύο δημοσιογράφοι Ερκίν Κονούκσεβερ και Αντέμ Γιαβούζ ακολούθησαν το στρατό προς το Τζιάος, όταν ακούστηκαν από κοντά οι πυροβολισμοί της εκτέλεσης.
«Απομακρυνθήκαμε λίγο και ακούσαμε πυκνά πυρά. Κατεβήκαμε από το άρμα και πήγαμε πίσω στην περιοχή που συνελήφθησαν οι Ελληνοκύπριοι στρατιώτες. Τους είδαμε να κείτονται νεκροί στο χώρο που συνελήφθησαν και τους Τουρκοκυπρίους Μουτζαχίτ (αντάρτες) να βρίσκονται ένοπλοι πολύ κοντά τους. Είδα ότι οι αντάρτες τους σκότωσαν. Εκείνη τη στιγμή έφτασε και ο ταξίαρχος Μπορατάς. Τρελάθηκε όταν είδε τη σκηνή και απευθυνόμενος στους μουτζαχίτ, τους είπε: «Μα τι κάνατε εσείς; Εγώ σας είπα να τους σκοτώσετε;».
Λίγο πριν από την εκτέλεση, σύμφωνα με μαρτυρία των Τούρκων αξιωματικών, ο Αντώνης Κορέλλης έβγαλε τη βέρα του και τους την έδειξε από μακριά, θέλοντας με αυτόν τον τρόπο να τους πει ότι είναι παντρεμένος και θα άφηνε πίσω του απροστάτευτη την οικογένειά του αν τον εκτελούσαν. Αυτό όμως δεν συγκίνησε τους Αττίλες, που τελικά τον εκτέλεσαν με χαριστική βολή στο δεξί μάτι.
Οι ήρωες του 256 Τ.Π.
ΤΟΥΡΚΟΚΥΠΡΙΟΙ της Βασίλειας αποκάλυψαν ότι άντρες του 256 Τ.Π., που έπεσαν προδομένοι στα χέρια του Αττίλα, εκτελέστηκαν. Όσους εγκλωβίστηκαν και συνελήφθησαν αιχμάλωτοι, οι εισβολείς τους κράτησαν όλη τη νύκτα δεμένους στα δέντρα και το πρωί τους εκτέλεσαν με χαριστική βολή. Ήταν, λένε οι πηγές, οι εκτελεσμένοι γύρω στα 20 άτομα. Κακοποιημένοι, φοβισμένοι και φρικτά μόνοι στα χέρια βαρβάρων. Ακόμη και Τουρκοκύπριοι τους λυπήθηκαν. Στη σκέψη μας ακούμε τα βογκητά τους και τον αλαφιασμένο κτύπο της καρδιάς τους. Οι νεότεροι πρέπει να γνωρίζουν ότι Κύπρος δεν σημαίνει μόνο καφετερίες και μπαράκια. Κάποιοι συνομήλικοί τους δεν τα έζησαν ποτέ όλα αυτά, αλλά έγιναν βορά των ορνέων στην πεδιάδα της Λαπήθου, στη Μεσαορία και αλλού, όπου πέρασε η Τουρκία. Έδωσαν ό,τι πολυτιμότερο είχαν, τη ζωή τους, κι εμείς δεν πρέπει ποτέ να προδώσουμε τη μνήμη τους και να παύσουμε να ακούμε την αγωνία τους λίγο πριν από την εκτέλεση ή την άνιση αναμέτρηση με τις υπέρτερες ορδές του Αττίλα.
Απρόκλητες οι δολοφονίες…
ΤΟ ΒΑΣΑΝΙΣΤΙΚΟ ερώτημα είναι κατά πόσο οι εκτελέσεις προκλήθηκαν από ελληνικά λάθη. Στους νεότερους, κάποιοι επιλέγουν να στέλνουν συγκεχυμένα μηνύματα, για να παρουσιαστεί η δική μας προσέγγιση στο θέμα ως εθνικιστική και μονόπλευρη. Γι’ αυτό απαντούμε με στοιχεία. Στις μάχες της Λεύκας, Καζιβερών και Ελιάς, η Εθνοφρουρά είχε απώλειες. Οι Τουρκοκύπριοι και οι Γιουρούκηδες των περιοχών αυτών αντέταξαν σημαντική αντίσταση, γιατί άκουγαν και έβλεπαν τον τουρκικό στρατό εισβολής να διευρύνει το προγεφύρωμά του και να αγγίζει τις περιοχές τους. Η συμπεριφορά των Ελληνοκυπρίων στρατιωτών έναντι όλων των αιχμαλώτων ήταν άψογη. Ουδείς εκτελέστηκε και καμιά Τουρκοκύπρια δεν εξευτελίστηκε και μειώθηκε, όπως έκανε ο τουρκικός στρατός και οι Τουρκοκύπριοι μουτζαχίτ αλλού.
Τι δείχνει το Ανθρωπολογικό Εργαστήριο
ΤΟ 80% των ταυτοποιημένων λειψάνων φέρουν σημάδια εκτέλεσης, όπως αποκαλύπτουν οι άνθρωποι που είναι σε θέση να γνωρίζουν καλά τη δουλειά που γίνεται. Το πιο χαρακτηριστικό είναι ο πυροβολισμός στο κρανίο, που φαίνεται διάτρητο από τη χαριστική βολή.
Οι μαζικές εκτελέσεις Ελληνοκυπρίων στο Πέντε Μίλι
ΠΡΙΝ καλά-καλά καταλαγιάσει ο συγκλονισμός από την αποκάλυψη των εκτελέσεων στο Τζιάος, νέα συγκλονιστικά στοιχεία μαζικών εκτελέσεων ήρθαν στο φως. Οι εισβολείς εκτέλεσαν μαζικά Ελληνοκυπρίους αιχμαλώτους στο χώρο της εκδήλωσης της εισβολής στο Πέντε Μίλι της Κερύνειας. Όπως αναφέρει η τουρκοκυπριακή εφημερίδα «Αφρίκα», Τουρκοκύπριος αυτόπτης μάρτυρας της σφαγής Ελληνοκυπρίων αιχμαλώτων έσπασε τη σιωπή του και αποκάλυψε στο συντάκτη της εφημερίδας Αλί Οσμάν τι έγινε. Ο Τουρκοκύπριος, που ήταν ανάμεσα στους συνοδούς που μετέφεραν με οκτώ λεωφορεία 320 περίπου αιχμαλώτους στο Πέντε Μίλι, για να μεταφερθούν με τα αποβατικά στην Τουρκία, περιγράφει τη φρικαλεότητα.
«Οι αιχμάλωτοι, δεμένοι πισθάγκωνα, διατάχθηκαν να καθίσουν στην άμμο μέχρι τα αποβατικά να ξεφορτώσουν το τελευταίο κύμα της εισβολής και να τους πάνε στην Τουρκία. Οι στρατιώτες του Αττίλα, όπως κατέβαιναν φανατισμένοι και παραπληροφορημένοι από τους αξιωματικούς τους, έπεσαν πάνω στους αιχμαλώτους με τις λόγχες εφ’ όπλου και άρχισαν να τους ξεκοιλιάζουν και να τους κτυπούν. Κάποιοι από τους Τούρκους καταδρομείς χρησιμοποίησαν και τα μαχαίρια τους σφάζοντας τους αιχμαλώτους». Μερικοί αιχμάλωτοι, περιγράφει ο Τουρκοκύπριος αυτόπτης μάρτυρας, κατάφεραν να συρθούν μέχρι το κύμα και εκεί, από τα κτυπήματα των Τούρκων, η θάλασσα βάφτηκε κόκκινη.
Οι Αττίλες χτυπούσαν με μανία με τις ξιφολόγχες και τους υποκόπανους των όπλων με τα κράνη. Μέσα σε λίγο χρόνο τα ουρλιαχτά των αιχμαλώτων σταμάτησαν, γιατί δεν έμεινε κανείς ζωντανός. Κοντά στο ξενοδοχείο Μάρε Μόντε ανοίχτηκε μεγάλος λάκκος και οι σοροί θάφτηκαν εκεί. Αυτή η μαρτυρία συγκλονίζει, γιατί δείχνει ότι ο τουρκικός στρατός είχε εντολή να ξεριζώσει και να εξαλείψει καθετί ελληνικό από την κατακτημένη περιοχή.
Ο Τουρκοκύπριος που προέβη στην αποκάλυψη παρακάλεσε τον Σενέρ Λεβέντ να τον προστατεύσει, γιατί φοβάται για τη ζωή του. Όπως είπε, τόση ήταν η μανία των εκτελεστών, ώστε και οι ίδιοι οι Τουρκοκύπριοι οδηγοί των λεωφορείων και οι δύο τρεις Τουρκοκύπριοι συνοδοί μέσα σε αυτά φοβήθηκαν ότι θα σκότωναν κι αυτούς. Ο Αντρέας Ματσουκάρης, που τα πρώτα χρόνια μετά την εισβολή ήταν αποσπασμένος στην Υπηρεσία Αγνοουμένων, δήλωσε στη «Σ» ότι από τότε υπήρχαν μαρτυρίες και πληροφορίες για εκτελέσεις που λάμβαναν χώρα σε όλη την ακτή και την ενδοχώρα της Κερύνειας. «Το συγκεκριμένο θέμα», είπε, «πρέπει να προστατευθεί, για να μπορέσει η Διερευνητική Επιτροπή να πλησιάσει στις πηγές της πληροφόρησης και να φέρει σε πέρας το έργο της».
Κι άλλη συγκλονιστική αποκάλυψη
Ο ΚΥΡΙΑΚΟΣ Αντωνιάδης, αποσπασμένος στην Υπηρεσία Αγνοουμένων τα πρώτα χρόνια της εισβολής, ήταν παρών σε συγκλονιστική μαρτυρία Ελληνοκυπρίου που επιβίωσε της σφαγής. «Συνελήφθην στην Κερύνεια και οδηγήθηκα κοντά στην ακτή για εκτέλεση μαζί με άλλους», περιγράφει ο νεαρός τότε Ελληνοκύπριος. «Από τα πυρά του πολυβόλου έπεσα ελαφρά τραυματισμένος και προσποιήθηκα το νεκρό.
Μόλις οι εκτελεστές αποχώρησαν σηκώθηκα και κρύφτηκα μέσα σε ένα μέρικο (φυτό της ποταμοσιάς που εκβάλλει στην ακτή). Δεν πρόλαβα να φύγω μακριά και έφεραν άλλους για εκτέλεση, την οποία παρακολούθησα κρυμμένος. Από τα πυκνά πυρά δέχθηκα άλλη μια σφαίρα, ενώ ήμουν κρυμμένος. Με όσες δυνάμεις είχα ανέβηκα από την ακτή προς τα πάνω, προς το βουνό, περπάτησα και βρήκα ένα σπίτι μέσα στα περιβόλια. Παραβίασα την πόρτα και αποκαμωμένος και τραυματισμένος ξάπλωσα για να ξεκουραστώ και να συνεχίσω τη νύκτα την προσπάθεια διαφυγής. Άκουσα τους Τούρκους εισβολείς να κτενίζουν την περιοχή και να φωνάζουν.
Όρμησαν από την πόρτα και όπως ήμουν στο κρεβάτι αιματωμένος, ένας αξιωματικός μου μίλησε τουρκικά. Δεν καταλάβαινα τι έλεγε και μετά από λίγο τράβηξε το πιστόλι του και με πυροβόλησε φεύγοντας. Δύο ακόμη σφαίρες μου τρύπησαν τα πλευρά. Αιμορραγούσα και πονούσα φοβερά, όταν σύρθηκα έξω και έφτασα στο δρόμο, λουσμένος μέσα στο αίμα. Με συνέλαβαν άλλοι Τούρκοι και με μετέφεραν στο νοσοκομείο. Ο Θεός ήθελε να ζήσω και έζησα έχοντας στο κορμί μου τις τουρκικές σφαίρες». Ο άνθρωπος αυτός είναι σήμερα ζωντανή μαρτυρία των εκτελέσων του τουρκικού στρατού στην Κύπρο.
«Και τα τσιουτσιουκλέρ κουρπάν»
ΜΙΑ ανάλογη μαρτυρία διηγείται Τουρκοκύπριος του Κιόνελι. Μιλά για εκτελέσεις με πολυβόλο αιχμαλώτων που πήραν από γκαράζ στη Νεάπολη
Εφημερίδα Σημερινή Κύπρου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Oσα δημοσιεύματα δεν έχουν την υπογραφή μας αντιπροσωπεύουν την προσωπική γνώμη των συγγραφέων τους και όχι την δική μας.Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις,, ή απειλές.