Πρωτογενές υλικό για την επιχείρηση της 33 Μ.Κ. προς τον Άγιο Ιλαρίωνα Κύπρου
 |
| Ανδρέας Νικολάου |
Το Καλοκαίρι του 1974 υπηρετούσα τη στρατιωτική µου θητεία στον 31 Λόχο Κρούσης της 33 Μοίρας Καταδρομών, στο Μπέλλα Πάις.
Ήμουν της 73Α σειράς.
Το πρωί του Σαββάτου 20 Ιουλίου 1974, μεταξύ 04:30 και 05:00, τουρκικά αεροπλάνα Βομβάρδισαν τους διαδρόμους του Αεροδρομίου Λευκωσίας, όπου είχαμε εγκατασταθεί μετά το Πραξικόπημα.
Σήμανε συναγερμός και δόθηκε διαταγή να ξεκινήσουμε για τη Μοίρα, στο Μπέλλα Πάις. Ήδη βλέπαμε και τους Τούρκους αλεξιπτωτιστές που έπεφταν στην περιοχή της Μιας Μηλιάς.
Η πρώτη φάλαγγα φτάσαμε στη Μοίρα χωρίς να κτυπηθούμε. Η δεύτερη, όμως, κτυπήθηκε από εχθρικά αεροπλάνα πάνω από τον Άγιο Επίκτητο.
Φτάνοντας στη Μοίρα οδηγηθήκαμε στο χώρο διασποράς, μεταξύ του Στρατοπέδου και της Λαίδης, της εξοχικής κατοικίας του Μακαρίου n οποία μετατράπηκε σε φυλάκιο. Εκεί ενημερωθήκαμε ότι τη νύκτα θα κάναμε επίθεση στον Άγιο Ιλαρίωνα.
Θυμάμαι τα λόγια του μακαρίτη του Κατσάνn, «οι Τούρκοι μας περιμένουν από τις χαράδρες και εμείς θα πάμε από τον κύριο δρόμο και δεν θα μας δουν»!
Ξεκινήσαμε, λοιπόν, µε τα κοντοπαντέλονα και τα μπερέ, δεξιά-αριστερά του δρόμου, φάλαγγα κατ' άνδρα. Σαν να επρόκειτο να παρελάσουμε μέσα σ' εκείνη την κολασμένη ατμόσφαιρα µε τις φωτιές, τους καπνούς και τη ζέστη.
Σε κάποια στιγμή πέρασε ένα Land-Rover των Ηνωμένων Εθνών. Μόλις είδαμε τα φώτα, µε ένα νεύμα του Κατσάνn, πέσαμε κάτω από το δρόμο, στα χαντάκια, και πέρασαν οι Οηέδες χωρίς να μας δουν. Σηκωθήκαμε και προχωρούσαμε ...
Μετά την κατάληψη Πετρομουθίων και τη φωτοβολίδα που έριξε ο Κατσάνnς αρχίσαμε να κτυπούμε τον Πύργο του Αγίου Ιλαρίωνα.
Όλη τη νύκτα γίνονταν φοβερές μάχες. Οι σφαίρες σφύριζαν από παντού, όλμοι, φωτιές, εκρήξεις. Το πρωί µας κτυπούσαν και από τα πλοία κάτω στην Κερύνεια.
Γύρω στις 09:00 το πρωί µου τέλειωσαν τα πυρομαχικά. Δεν ήξερα τι να κάνω. Επειδή ήμουν χειριστής του μπρεν είχα παραμείνει σταθερά σε µια θέση, κτυπώντας συνεχώς και καλύπτοντας τους άλλους που είχαν προωθηθεί.
Ξαφνικά ήρθε ο Φλαμούδnς ο οποίος μετέφερε τραυματίες με ένα Land-Rover που πήρε από τα Ηνωμένα Έθνη. (Το αυτοκίνητο το πήραν οι δικοί μαs µε το «έτσι θέλω» από τους Οηέδες οι οποίοι αρνούνταν να μαs δώσουν ακόμα και νερό!).
Από τον Φλαμούδn έμαθα ότι είχε διαταχθεί απαγκίστρωση και επιστροφή στη Μοίρα!
Αμέσως, μέσα σ' ένα χαλασμό από σφαίρες, σηκώθηκα και μέσα από µια χαράδρα έφθασα στη Φάρμα Μπέλλα Πάις όπου ήταν ήδη αρκετοί στρατιώτες. Εκεί ήπιαμε νερό μετά από 24 ώρες, περίπου, αφού κατά η νυκτερινή επιχείρηση δεν είχαμε ούτε σταγόνα.
 |
Ταγματάρχης Καταδρομών
Γεώργιος Κατσάνης
|
Στη συνέχεια επιστρέψαμε στη Μοίρα όπου συναντήσαμε τον Διοικητή Καταδρομών Συνταγματάρχη Κοµπόκη. Τον Κοµπόκη τον έτρεμαν όλοι, από απλό στρατιώτη μέχρι αξιωματικό. Τώρα, όμως, ήταν χλωμός σαν το κερί. Βουρκωμένος κι αμίλητος. Αργότερα μάθαμε ότι πήγε στο ΓΕΕΦ και χαστούκισε(!) τον Ταξίαρχο Γεωργίτση, τον αρχηγό του Πραξικοπήματος, λέγοντάς του «µου σκότωσες τα παιδιά µου»!!!
Εκεί στη Μοίρα πληροφορήθηκα και το θάνατο του Κατσάνη και ποιοι ήταν οι Νεκροί ή οι Αγνοούμενοι µας ... Μάθαμε, επίσης, ότι το χάραμα, που εμείς πολεμούσαμε αβοήθητοι, κάτω από τον Άγιο Ιλαρίωνα, οι Ελδυκάριοι, στην ασυγκράτητη προέλαση τους στην πεδιάδα του Κιόνελι, είχαν προσεγγίσει τις θέσεις μας! Κι όμως κάποιοι τους διέταξαν να επιστρέψουν στο Στρατόπεδό τους!
Αν n ΕΛΔΥΚ ενωνόταν μαζί μας εκείνη τηv ώρα, που και ο Κατσάνnς και όλοι ήταν ζωντανοί ακόμη, όλα θα ήταν διαφορετικά πια ... .
Ανδρέας Νικολάου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Oσα δημοσιεύματα δεν έχουν την υπογραφή μας αντιπροσωπεύουν την προσωπική γνώμη των συγγραφέων τους και όχι την δική μας.Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις,, ή απειλές.