ΘΩΜΑΣ ΚΡΥΟΥΣΗΣ
Γεννημένος στο Λιπαρό Πέλλας στις 15 Μαρτίου 1952, από τον Κρυούση Τραϊανό του Θωμά και τις Ευσταθίας Κρυούση του Χρήστου . Αποφοίτησε από το Δημοτικό σχολείο Λιπαρού Δήμου Πέλλας και έπειτα μετανάστευσε στην Γερμανία με τον πατέρα του και επέστρεψε στην πατρίδα για να υπηρετήσει την θητεία του το 1972. Υπηρέτησε στις Ένοπλες Δυνάμεις ως καταδρομέας στην Α! Μοίρα Καταδρομών. Στις 22 Ιουλίου 1974 μετέβη στην Κύπρο, όπου συμμετείχε στην στρατιωτική επιχείρηση “Νίκη”, που εκτελέστηκε τη νύχτα της 21/22 Ιουλίου 1974.Τα όσα προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζε στην διάρκεια όλων αυτών των ετών, το κράτος αδιαφορούσε, ενώ είχε όλα τα απαραίτητα έγγραφα για την πολεμική του σύνταξη, αυτή κοβόταν από το Γενικό Λογιστήριο του κράτους με το αιτιολογικό ότι δεν νοσηλεύτηκε σε νοσοκομείο της Κύπρου κατά την πολεμική περίοδο παρόλο ότι στο 401 ΓΣΕΕ διαγνώστηκε με αναπηρία 85%, λόγο Μετατραυματικής εμπειρίας (Σύνδρομο Βιετνάμ) θεωρώντας αναξιόπιστη την επιτροπή της Υγειονομικής Υπηρεσίας Στρατού που είναι και ανώτερη .....
Εκ τούτου μετά κόπων και βασάνων το 2004 με την βοήθεια κάποιου, κατάφερε να αποκτήσει 'Άδεια περιπτέρου και μία προσωρινή σύνταξη του ΟΓΑ 380 ευρώ.
Τον Αύγουστο του 2012 έρχεται και άλλο τελειωτικό χτύπημα, (καρκίνος στον πνεύμονα )....Επί τέσσερα χρόνια ταλαιπωρία σε νοσοκομεία, αφαίρεση πνεύμονα και χημειοθεραπείες.
O Ηρωικός καταδρομέας Θωμάς Κρυούσης έφυγε στις 29 Μαρτίου 2016. Χωρίς να πεί ποτέ πονάω, Ο ΠΟΛΕΜΟΣ,Ο ΠΟΝΟΣ ΚΑΙ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ είναι για τα παληκάρια ήταν τα τελευταία του λόγια.
Περήφανος χαρακτήρας πραγματικός μαχητής της ζωής, γεμάτος αξιοπρέπεια κέρδισε πολλές μάχες,έχασε άνισα όμως τη μάχη με την επάρατη νόσο. 'Έχει αφήσει όμως μια εξαιρετική κληρονομιά.... το παράδειγμα της δική του μαχητικότητας, με τις ηρωικές του πράξεις αναφορικά με τον αγώνα για ζωή, αλλά και μια σπουδαία Οικογένεια περήφανοι, μα λυπημένοι που έχασαν τον δικό τους ΤΟΜ , τον σύζυγο,τον πατέρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Oσα δημοσιεύματα δεν έχουν την υπογραφή μας αντιπροσωπεύουν την προσωπική γνώμη των συγγραφέων τους και όχι την δική μας.Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις,, ή απειλές.