ΤΗΣ ΦΑΝΟΥΛΑΣ ΑΡΓΥΡΟΥ
Ο ΔΙΖΩΝΙΚΟΣ χάρτης που παρέδωσε ο Τ. Παπαδόπουλος στους Τούρκους στις 31.3.1977 στη Βιένη, δημοσίευση στη Σημερινή 3.4.1977.
Παρουσιάζεται ως «πράξη σημαντικού πολιτικού θάρρους» η απεμπόληση πατρίδων
Για 42 χρόνια όλοι κορόιδευαν τους Κερυνειώτες, αγνοούσαν, απεχθάνονταν και κυριολεκτικά πολεμούσαν τις θέσεις της «Αδούλωτης Κερύνειας», που ερμήνευε σωστά τις υποχωρήσεις των διαδοχικών κυβερνήσεων, από τον Μακάριο μέχρι σήμερα
Παρουσιάζεται ως «πράξη σημαντικού πολιτικού θάρρους» η απεμπόληση πατρίδων
Για 42 χρόνια όλοι κορόιδευαν τους Κερυνειώτες, αγνοούσαν, απεχθάνονταν και κυριολεκτικά πολεμούσαν τις θέσεις της «Αδούλωτης Κερύνειας», που ερμήνευε σωστά τις υποχωρήσεις των διαδοχικών κυβερνήσεων, από τον Μακάριο μέχρι σήμερα
Στις 16 Δεκεμβρίου 2016 έγραψε, μεταξύ άλλων, η αγαπητή Χρυστάλλα Χατζηδημητρίου στο άρθρο της στον «Φιλελεύθερο» με τίτλο «Τα σύνορά μας δεν είναι πια στην Κερύνεια», με αφορμή την πώληση από Ελληνοκύπριο περιουσίας του στην κατεχόμενη Κερύνεια:
«Γιατί να μην το λύσει όμως; Υπήρξε οποιαδήποτε στιγμή, στα 42 τόσα χρόνια, που συζητήθηκε η επιστροφή της Κερύνειας; Συμπεριλήφθηκε ποτέ η Κερύνεια σε οποιοδήποτε σχέδιο λύσης; Το πιο πολύ που μας καίει πλέον είναι να δοθεί, αν μη τι άλλο, η Μόρφου. Μαζί με την Αμμόχωστο, φυσικά, που πάντα θεωρούσαμε πως θα μας επιστραφεί. Η Κερύνεια, όλα αυτά τα χρόνια, δεν ήταν παρά ένα σύμβολο.
Το κάστρο της, το λιμανάκι της, τα βουνά και τα χωριά της. Και παρά το σύνθημα ‘τα σύνορά μας είναι στην Κερύνεια’, ξεγραμμένη την είχαμε ευθύς εξαρχής, εμπεδώνοντας σταδιακά τόσο στους Κερυνειώτες όσο και στους υπόλοιπους πως δεν υπάρχει καμία ελπίδα για την Κερύνεια. Την κάναμε στίχους, την κάναμε τραγούδι, την κάναμε αφίσα… σαν κάτι μακρινό το οποίο δεν μπορούμε πια να αγγίξουμε παρά μόνο με τη νοσταλγία μας…».
Πρώτο θύμα της παράδοσης
Έχει απόλυτο δίκαιο η αρθρογράφος. Όχι, αγαπητή, Χρυστάλλα, δεν υπήρξε στιγμή στα 42 τόσα χρόνια από τις δύο τουρκικές εισβολές του 1974, που συζητήθηκε η επιστροφή της Κερύνειας. Δυστυχώς. ΠΟΤΕ! Γιατί η Κερύνεια ήταν το πρώτο θύμα παράδοσης στα τουρκικά σχέδια από την πρώτη τουρκική εισβολή. Πράγματι, η Κερύνεια όλα αυτά τα χρόνια δεν ήταν παρά ένα σύμβολο.
Η δε χειρότερη εκμετάλλευση της Κερύνειας έγινε με την ενσυνείδητη και αδίστακτη κοροϊδία των Κερυνειωτών από όλους τους κομματικούς ηγέτες, υποστηρικτές της Διζωνικής, Δικοινοτικής Ομοσπονδίας, ξεκινώντας από τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο μέχρι τον σημερινό Αναστασιάδη, εξαιρουμένου, κατά τη γνώμη μου, του μ. Σπύρου Κυπριανού. Γιατί όλοι οι άλλοι, παρά τις κατά καιρούς ρητορείες τους, τελικά συμβιβάστηκαν με τις λεγόμενες ‘ομόφωνες’ αποφάσεις του Εθνικού Συμβουλίου…
Διζωνικός χάρτης το 1977
Ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος δεν υπέγραψε τις 4 κατευθυντήριες γραμμές οι οποίες δεν έφεραν κανενός την υπογραφή, γιατί απλά δεν ήσαν Συμφωνίες ούτε υψηλού ούτε χαμηλού επιπέδου, αλλά περιελήφθησαν σε πρακτικά συνάντησης, δεν περιείχαν τη λέξη διζωνική, όμως στα παρασκήνια τη συζητούσε.
Και είχε συγκατατεθεί γι’ αυτήν ως λύση, όπως ανέφερα και στην πρόσφατη ομιλία μου στη Λευκωσία στις 12 Νοεμβρίου 2016, που επαναλήφθηκε στη Λάρνακα στις 13 Νοεμβρίου 2016, και η απόδειξη ήλθε με την κατάθεση του ‘διζωνικού’ χάρτη από τον Τάσσο Παπαδόπουλο στις 31.3.1977 (υπάρχουν συν τοις άλλοις και πρακτικά συνεδρίας του Εθνικού Συμβουλίου).
Όταν δόθηκε ο διζωνικός χάρτης από τον μ. Τ. Παπαδόπουλο στους Τούρκους στη Βιένη στις 31.3.1977 – ο οποίος σχεδιάστηκε με απόφαση του Προέδρου Μακαρίου (με διαφωνούντες τότε τους Βάσο Λυσσαρίδη και Σπύρο Κυπριανού) και ο οποίος ήταν έτοιμος στο συρτάρι του Μακαρίου όταν τον επισκέφθηκε ο Κλαρκ Κλίφορντ στις 23.2.1977 – αποκάλυψη από τον Νέλσον Λέτσκι προς Βρετανούς – έγραψαν οι Βρετανοί στο Φόρεϊν Όφις (τηλεγράφημα 16/4/1977 προς Αθήνα, Λευκωσία, Ουάσιγκτον, Βόνη, Παρίσι και βρετανική αντιπροσωπία στο ΝΑΤΟ) για το τι πράγματι σήμαινε ο χάρτης εκείνος:
«We noted the courageous and statesmanlike action of Archbishop Makarios in tabling a map, subsequently published, which made clear to his people the political reality that at least 50.000 refugees could not expect to return to their homes…».
(«Σημειώσαμε τη θαρραλέα οξυδερκή ενέργεια του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου στο να δώσει χάρτη, που στη συνέχεια δημοσιεύθηκε, ο οποίος να ξεκαθαρίζει στον λαό του την πολιτική πραγματικότητα ότι τουλάχιστον 50.000 πρόσφυγες δεν πρέπει να αναμένουν να επιστρέψουν στα σπίτια τους…»). Τον χάρτη δημοσίευσε ο κυπριακός Τύπος.
Οι Κατευθυντήριες
Σε 8σέλιδη, δε, αναθεώρηση της κατάστασης στην Κύπρο τον Ιούνιο του 1977 έγραψαν τόσο για τις 4 κατευθυντήριες της 12ης Φεβρουαρίου 1977 όσο και για τον χάρτη (σε ελεύθερη μετάφραση):«Η συνάντηση της 12ης Φεβρουαρίου 1977 ήταν σκηνοθετημένη να αδυνατίσει το γενικό αίσθημα αισιοδοξίας.
Κατευθυνόμενοι από τον Δρα Βαλντχάιμ, οι Μακάριος και Ντενκτάς συμφώνησαν σε γραπτές κατευθυντήριες για τους δύο διαπραγματευτές τους, και έθεσαν ημερομηνία την 31η Μαρτίου στη Βιένη, για σειρά ανταλλαγών ουσιαστικών απόψεων σε διαπραγματευτικό επίπεδο. Οι κατευθυντήριες πόρρω απείχαν από το να είναι τέλειες. Παρέλειψαν οποιαδήποτε αναφορά στο κριτήριο της ασφάλειας, που πάντα ήταν η θεμελιώδης απαίτηση των Τουρκοκυπρίων για οποιαδήποτε διευθέτηση…
Περιλάμβαναν τη λέξη ‘δικοινοτική’, την οποία οι Ελληνοκύπριοι δημόσια επικαλούνται ότι διαφέρει από τη ‘διζωνική’, παρ’ όλο που ιδιωτικά παραδέχονται ότι τώρα μια διζωνική λύση είναι αναπόφευκτη… Στη Βιένη οι συνομιλίες μεταξύ 31 Μαρτίου και 7 Απριλίου 1977 μόλις και κατάφεραν να εμποδίσουν τη διαδικασία να καταρρεύσει…
Οι Ελληνοκύπριοι έδωσαν χάρτη που περιλάμβανε μόνον το 20% της Δημοκρατίας (όπως γνωστοποιήθηκε, αποτελούσε την αρχική τους προσφορά – initial bid). Όμως, μόνο και μόνο η δημοσίευση ενός χάρτη, που το μόνο που υπονοούσε είναι ότι πολλοί Ελληνοκύπριοι -εκείνοι της περιοχής Κερύνειας και Λευκονοίκου- ποτέ δεν θα επιστρέψουν στα σπίτια τους, αντιπροσωπεύει μια πράξη μεγάλου πολιτικού θάρρους…».
«What is more, even to publish a map, whose clear implication was that many Greek Cypriots -those of the Kyrenia district and Lefkoniko- would never return to their homes, represented an act of considerable political courage…».
Συνεχείς παραχωρήσεις
Δηλαδή, οι Βρετανοί, που επεδίωκαν ένα τέτοιο βήμα από τους Ελληνοκυπρίους και χρησιμοποιώντας τον Κουρτ Βαλντχάιμ το πήραν με τον χάρτη, θεώρησαν την απεμπόληση της Κερύνειας και του Λευκονοίκου μάλιστα… ως «πράξη σημαντικού πολιτικού θάρρους»! Η δε πληροφόρηση που είχαν οι Βρετανοί, σύμφωνα με το εν λόγω 8σέλιδο έγγραφό τους, ήταν πως η… προσφορά του 20% ήταν initial bid, και βέβαια είχαν δίκαιο.
Δείτε μέχρι πόσο έδαφος φθάσαμε σήμερα να δίνουμε στους κατακτητές μας για αναγνώριση του παράνομου μορφώματός τους με δικές μας περιουσίες! Ενώ, για 42 χρόνια όλοι τους κορόιδευαν τους Κερυνειώτες, αγνοούσαν, απεχθάνονταν και κυριολεκτικά πολεμούσαν τις θέσεις της «Αδούλωτης Κερύνειας», που ερμήνευε σωστά τις υποχωρήσεις των διαδοχικών κυβερνήσεων από τον Μακάριο μέχρι σήμερα…
Κι όμως, επιμείναμε σε διαιρετική διευθέτηση
Το σημαντικό, δε, ήταν και παραμένει ότι ούτε με τον χάρτη η ελληνική πλευρά ήταν δεσμευμένη να επιμένει στην τουρκοβρετανική (ή αντιστρόφως!) δικοινοτική, διζωνική ομοσπονδία. Η επιμονή των προωθητών αυτής της διαιρετικής διευθέτησης του Κυπριακού το μόνο που εξασφαλίζει για 42 χρόνια είναι την αποενοχοποίηση του κατακτητή από το θύμα και τη νομιμοποίηση των σχεδίων του εις βάρος ενός κυρίαρχου κράτους.
Το σημαντικό, δε, ήταν και παραμένει ότι ούτε με τον χάρτη η ελληνική πλευρά ήταν δεσμευμένη να επιμένει στην τουρκοβρετανική (ή αντιστρόφως!) δικοινοτική, διζωνική ομοσπονδία. Η επιμονή των προωθητών αυτής της διαιρετικής διευθέτησης του Κυπριακού το μόνο που εξασφαλίζει για 42 χρόνια είναι την αποενοχοποίηση του κατακτητή από το θύμα και τη νομιμοποίηση των σχεδίων του εις βάρος ενός κυρίαρχου κράτους.
Αντί να ζητήσει από διεθνή και ντόπια δικαστήρια να προσαχθεί ενώπιον της δικαιοσύνης για τα εγκλήματά της η Τουρκία, τους βιασμούς, τον εποικισμό, που συνιστούν εγκλήματα πολέμου, την εισβολή, τους αγνοουμένους, τις συλήσεις, τον ξεριζωμό, που συνιστούν παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και διεθνών συνθηκών.
Με πρώτους συνένοχους στα εγκλήματα αυτά, την δεύτερη «εγγυήτρια» Βρετανία, τα ίδια τα Ηνωμένα Έθνη και τη Γραμματεία τους, που, με τα όσα προωθούν για το Κυπριακό, παραβιάζουν τον ίδιο τον καταστατικό τους χάρτη και σωρεία Συνθηκών που τα ίδια τα ΗΕ έχουν δημιουργήσει…
Τα σύνορά μας ουδέποτε ήσαν στην Κερύνεια από το 1974 και μετά, αλλά μόνο για παραπλάνηση του λαού από όλους και για αδίστακτη ψηφοθηρία μέχρι σήμερα. Με μεγάλη ευθύνη και του ιδίου του λαού, βέβαια, και των προσφύγων Κερυνειωτών, Λευκονοικιατών και όλων των υπολοίπων, Μορφιτών, Αμμοχωστιανών, Καρπασιτών και των ομογενειακών οργανώσεων, που ανέχτηκαν ενσυνείδητα την παραπλάνηση αυτή, αναμένοντας η κάθε πλευρά να… εξασφαλίσει το δικό της και μόνον, αντί μιας σύσσωμης διεκδίκησης απελευθέρωσης, «ένας για όλους και όλοι για τον έναν…».
ΦΑΝΟΥΛΑ ΑΡΓΥΡΟΥ
Ερευνήτρια/δημοσιογράφος
Ερευνήτρια/δημοσιογράφος
ΠΗΓΗ:http://www.sigmalive.co
m
m
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Oσα δημοσιεύματα δεν έχουν την υπογραφή μας αντιπροσωπεύουν την προσωπική γνώμη των συγγραφέων τους και όχι την δική μας.Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις,, ή απειλές.