ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΑΝΩΝΥΜΟΥ ΚΑΤΑΔΡΟΜΕΑ ΤΗΣ 32ης ΜΟΙΡΑΣ

Απο αριστερά Κ/δ Ευάγγελος Μουλλωτού- Υπνεας Αντρέας Λεωνίδου.- -Κ/δ Δημήτριος Κοντονικόλας- 

Η 32 Μ.Κ , ΣΠΙΛΩΘΗΚΕ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΟΜΩΣ ΟΧΙ

Κατά την διάρκεια της θητείας μου αποκαλύπτω ότι κλάπηκαν από την μονάδα δυο όπλα ένα πιστόλι και ένα αυτόματο Μ3 .
Ο Διοικητής μας  Κωνσταντίνος Τσίντζας ,όχι μόνο δεν επιβράβευσε κανένα ,το αντίθετο ,οργίστηκε τόσο πολύ , επήρε πολύ αυστηρά μέτρα ,διεξήγαγε ανακρίσεις σε τέτοια έκταση και μορφή ,που όσοι βάζουν τους Ελλαδίτες αξιωματικούς σε ένα καλάθι , μόνο ντροπή μπορούν να εισπράξουν από τα λεγόμενα τους .
Στη μια περίπτωση διέταξε να εκτελούν καψόνι άπαντες , μη εξαιρούμενων των εφέδρων αξιωματικών , στις 19-07-1973 και στις 20-07-1973 , δεν μπόρεσα να το ξεχάσω .

Η ημερομηνία 20-07-1973 ήταν η ημέρα που απολυόταν η σειρά μου . όμως η κλοπή όπλων ήταν κάτι που συνέβηκε σε πολλές μονάδες εκείνη την εποχή ,αξιόπιστη πηγή μου ανέφερε ότι κλάπηκαν όπλα και από την 181 μοίρα πεδινού πυροβολικού με βάση το τρίκωχο .
Σήμερα με λίγη υπομονή , πιο κάτω θα αναφερθώ σε μαρτυρία κληρωτού καταδρομέα 1974 , σε σχέση με την συμπεριφορά του διοικητή της 32 Μ.Κ 1974 , Ναπολέοντα Δαμασκηνού .
Αυτή την μαρτυρία μπορώ να την ερμηνεύσω , σαν συνέχεια της μαρτυρίας , του ανωνύμου σε σας , επώνυμου σε μένα , καταδρομέα της 33 Μ.Κ που συμμετείχε στην κατάληψη του ΡΙΚ , μου διηγήθηκε , την απαγόρευση από τον λοχαγό του να κτυπά τους τούρκους αλεξιπτωτιστές.



 Από την αρχή εγώ θέλω να το κάνω ξεκάθαρο , δεν συμμετείχα στην μάχη της άσπρης μούττης . Από όλους εμάς τους καταδρομείς μόνο ένας αφελής , δεν θα ήξερε ότι η 32 Μ.Κ , είχε πρώτο αντικειμενικό στόχο , την κατάληψη , της βραχώδους βουνοκορυφής του βουνού , Αλωνάγρα που ονομάζεται άσπρη Μούττη .
Είναι γεγονός ότι προσωπική μου επιθυμία είναι να διευκρινίσω , ότι δικαιολογημένα επικράτησε να λέγεται από τους άντρες του 361 τάγματος πεζικού , ότι υπηρετούσαν στην άσπρη μούττη , ένεκα του γεγονότος ότι επάνδρωνα τα συνορεύοντα με την άσπρη μούττη μπροστινά φυλάκια άμυνας [προκάλυψη ] .
Μέχρι εδώ όλα καλά . από την ιστορική όμως στιγμή , Την εσπέρα του Σαββάτου 20 Ιουλίου 1974 που η 32 Μ.Κ επιτέθηκε και κατέλαβε πλήρως την άσπρη μούττη άνευ δυναμικής εμπλοκής του 361 τ.π ,εννοώ ότι μέσα σε αυτούς που επιτεθήκαν στην βραχώδη βουνοκορυφή δεν υπήρχαν άντρες του 361 τ.π . Αυτό το παραδέχεται και ο ίδιος ο διοικητής του 361τ.π κύριος χάτζος ,γράφει ,η 32 Μ.Κ θυελλωδώς κατέλαβε τον αντικειμενικό της στόχο.

Ουδείς δικαιούται να ονομάζει , οποιαδήποτε άλλη μάχη στην περιοχή , μάχη της άσπρης μούττης .Είναι σε γνώση μου οι καταθέσεις αντρών του 361τ.π εναντίον του χάτζου περί λεηλασίας της αρχιεπισκοπής και περί εγκατάλειψης τους στον παχύαμμο .Αυτά προτιμώ να τα γράψουν οι ίδιοι ,ξέρω ότι μαλώνουν μεταξύ τους .
 Η 32 Μ.Κ μετά την ολοκλήρωση του αντικειμενικού στόχου ,υποχρεώθηκε ως εκ των γεγονότων να την εγκαταλείψει ,αφού δεν έτυχε καμιάς υποστήριξης σταθεροποίησης των , στο καταληφθέν στρατηγικό ύψωμα . Άφησε πίσω τέσσερις νεκρούς και ένα βαριά τραυματία . όλα πήγαν χαμένα . χαμένη και η διαχρονική νυκτερινή πορεία 6 χιλιομέτρων , προς το ύψωμα του Άγιου Σάββα ,από τον Άγιο Χρυσόστομο . Ο Άγιος Σάββας είναι το όνομα τοποθεσίας, απέναντι από την Άσπρη Μούττη. Στόχος και σκοπός αυτού του κειμένου είναι κάποια πράγματα να λέγονται ως είχαν , με απόλυτη ακρίβεια με τιμή και σεβασμό , στους πολλούς νεκρούς του 361 τ.π ,ταυτόχρονα όμως ζητούμαι σεβασμό στους ηρωικούς νεκρούς της 32 Μ.Κ που ακόμη μέχρι σήμερα 21 – 03 -2016 παραμένουν άταφοι .

Πια είναι η αποκάλυψη που θα κάνω σήμερα ; είναι γνωστό ότι η 32 Μ.Κ ,από τις 15-07-1974 μέχρι και 20-07-1974 ,στρατοπέδευε στις εγκαταστάσεις του προεδρικού μεγάρου , μαζί τους ήταν και ο διοικητής τους ,ταγματάρχης Ναπολέων Δαμασκηνός .
Το πρωινό της 20ης Ιουλίου , βλέποντας τους αλεξιπτωτιστές να πέφτουν από τον ουρανό τα μάζεψαν άρον άρον , μπήκαν στα οχήματα μεταφοράς bedford και αναχώρησαν για την Άσπρη Μούττη .
Το παράξενο , εστιάζεται στο γεγονός ότι η μοίρα με το τζιπ του διοικητή τύπου land rover , να προηγείται της πομπής με επιβάτη τον έχοντα το γενικό πρόσταγμα Ναπολέοντα Δαμασκηνό , δεν ακολούθησε την κλασσική διαδρομή προς το χωριό Μια Μηλιά.
Ακολούθησε , παρακαμπτήριο δρόμο . Μπήκε από τον παλιό δρόμο Αμμοχώστου , μας πέρασε μέσω Κυθρέας και συνέχισε προς Κουτσοβέντη ακολουθούντας την διαδρομή καμίνια , λατομεία , Κουτσοβέντης .
Προδοσία ,τι να πω , πιστεύω άλλαξε την διαδρομή για να αποφύγουμε τους αλεξιπτωτιστές , εμείς μπορούσαμε στην πορεία μας προς μια μηλιά ,σε ελάχιστο χρόνο να καθαρίσουμε όλους τους αλεξιπτωτιστές πριν καταλάβουν από που τους έρχεται το κακό .

Κάνω μια αναφορά στον ένα από τους άλλους τρεις άταφους ηρωικούς νεκρούς της 32 Μ.Κ που έχασαν την ζωή τους , την 21 Ιουλίου, σε μια δυναμική προσπάθεια αναχαίτισης της προέλασης των Τούρκων.

Υποδεκανέας Λεωνίδου Ανδρέας

Θεωρώ δίκαιο , να αναφέρω , λίγα λόγια για τον, υποδεκανέα Λεωνίδου Ανδρέα , που έπεσε σε περιοχή φυλακίου της Αλωνάγρας. Τον γνώριζα προσωπικά από την θητεία μου, παιδί και αυτός του λόχου μου , του 21 λόχου . Για το φυσικό ευλύγιστο και καλογυμνασμένο κορμί του ,του βγάλαμε οι παλαιότεροι το παρατσούκλι , κουταλιανός , για την ακεραιότητα του χαρακτήρα του και για το ήθος του , επιλέγηκε ,για την θέση του αγγελιαφόρου , του διοικητή της 32 ΜΚ .
Καταδρομέας , Mουλλωτός Ευάγγελος παιδί και αυτός του λόχου μου , του 21 λόχου
Καταδρομέας , Κοντονικόλας Δημήτρης παιδί και αυτός του λόχου μου , του 21 λόχου

Αιωνία των η μνήμη

Επιλοχίας 21 λόχου Μαρκαντώνης – Παναγιώτου Γεώργιος , βαριά τραυματίας της Άσπρης Μουττης



Η ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΣΤΗΝ ΑΣΠΡΗ ΜΟΥΤΤΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΛΩΝΑΓΡΑ


Την εσπέρα του Σαββάτου 20 Ιουλίου 1974, οι άνδρες της 32 Μοίρας Καταδρομών συντάχθηκαν στη γραμμή προκάλυψης, όπου και τα ακραία φυλάκια του 361 Τάγματος Πεζικού (ύψωμα 777) μεταξύ Αλωνάγρας και Άσπρης Μούττης. Την ώρα 20:00 ο Διοικητής της Μοίρας Ταγματάρχης Δαμασκηνός Ναπολέων εκδίδει την τελική διαταγή. Αντικειμενικός σκοπός η κατάληψη της ισχυρής οχυρωματικής γραμμής των Τούρκων στην Άσπρη Μούττη (ύψωμα 780).

Τα τμήματα εκκίνησαν την ώρα 21:00. Διοικητής του 21 Λόχου Κρούσεως ο Υπολοχαγός Παπαδακάκης Εμμανουήλ, του 22 Λόχου Κρούσεως ο Υπολοχαγός Κοτσυφάκης Κωνσταντίνος και του 23 Λόχου Κρούσεως ο Λοχαγός Χαράτσης Θρασύβουλος. Πόσο καταλυτικά θα επιδρούσε στο αξιόμαχο της 32 Μοίρας Καταδρομών ο πρόωρος χαμός του αείμνηστου Λοχαγού Ροκά Θεόδωρου, αποδείχθηκε δυστυχώς πολύ σύντομα.

Η ρίψη φωτοβολίδων στην περιοχή από άνδρες των Ηνωμένων Εθνών, προκαλούσαν σύγχυση και πρόδιδαν τις κινήσεις των φιλίων τμημάτων. Παρά ταύτα, μεγάλος αριθμός πολυβολείων καταλήφθηκε και καταστράφηκε κατά την ώρα κρούσεως, την 23:00. Αίτημα του Διοικητή της Μοίρας για πυρά υποστήριξης από το Πυροβολικό στα ‘‘γνωστά σημεία’’ όπως αναφέρθηκε, απορρίφθηκε. Κατ’ αυτό τον τρόπο η κατάληψη και ολοσχερής καταστροφή του στόχου δεν κατέστη δυνατή. Κατά τη νυκτερινή επίθεση έπεσαν ο έφεδρος Ανθυπολοχαγός Σιαμπτάνης Βασίλειος και οι καταδρομείς Παπαλλή Χριστοφής, Μουλλωτός Ευάγγελος και Κοντονικόλας Δημήτριος. Με το πρώτο φως, τα επιτιθέμενα φίλια τμήματα, μετά και τα καταιγιστικά εχθρικά πυρά, αναγκάστηκαν να συμπτυχθούν στον αρχικό χώρο διασποράς. Την ώρα εκείνη της αυγής, στεφανώθηκε στην Αλωνάγρα με τ’ ατίμητα κλαδιά της κυπαρίσσου ο καταδρομέας Ιωάννης Πεγιώτης.

Την εσπέρα, 21 Ιουλίου, ο 22 Λόχος Κρούσεως κινήθηκε προς την Αλωνάγρα. Αντικειμενικός σκοπός η αναχαίτιση της προέλασης των Τούρκων. Ταγμένοι οι καταδρομείς στο αντιπρανές, το πρωινό της επόμενης μέρας διεξήγαγαν επί τρίωρο μάχη, κατακερματίζοντας τις προελαύνουσες τουρκικές δυνάμεις. Το πρόσταγμα είχε ο ίδιος ο Διοικητής της Μοίρας, ελέγχοντας τα άλματα αντεπιθέσεων με την αξιοποίηση των εφέδρων αξιωματικών του. Μετά τον τραυματισμό του Διοικητή και τα θανάσιμα πλήγματα των καταδρομέων Πύρκα Δημητρίου και Λεωνίδου Ανδρέα, το τμήμα αποσύρθηκε στη βάση του, στη μονή Αγίου Χρυσοστόμου.

 πηγή: ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΕΦΕΔΡΩΝ ΚΑΤΑΔΡΟΜΕΩΝ