Η ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ Το Χρονικό της Μάχης της ΕΛΔΥΚ 14-16/8/1974,

Μέσα σε μια κατάμεστη αίθουσα πλημμυρισμένη από συναισθήματα συγκίνησης, ο Ταξίαρχος ε.α. Παναγιώτης Σταυρουλόπουλος,  με δάκρυα στα μάτια και φωνή που έτρεμε από την συγκίνηση μίλησε για τις δραματικές στιγμές που έζησε ο ίδιος και οι στρατιώτες του.

Όρθιοι οι παρευρισκόμενοι, σε ένδειξη σεβασμού χειροκρότησαν παρατεταμένα έναν άνθρωπο που όλη την στρατιωτική του καριέρα την πέρασε "δια πυρός και σιδήρου" τιμώντας την στολή του Έλληνα Αξιωματικού στο πεδίο της Μάχης.

Παρευρέθηκαν φίλοι από όλες τις γωνιές της Ελλάδας....Από την Κύπρο, την Κρήτη τήν Πάτρα και την Μακεδονία βρέθηκαν στην Αθήνα για να δουν από κοντά και να τιμήσουν τόν Ήρωα και άνθρωπο Παναγιώτη Σταυρουλόπουλο !

Η εκδήλωση για την παρουσίαση του βιβλίου του Ταξιάρχου ε.α. Παναγιώτη Σταυρουλόπουλου, την οποία συντόνισε άρτια ο κ. Σπύρος Δημητρίου, ξεκίνησε με τον χαιρετισμό του του κ. Γιάννη Γιαννάκενα των εκδόσεων ΠΕΛΑΣΓΟΣ, ο οποίος έκανε λόγο για μια ιδιαίτερη ημέρα για τον εκδοτικό οίκο ο οποίος συμπληρώνει 30 χρόνια δραστηριοποίησης στον χώρο του ελληνοκεντρικού βιβλίου. η μαρτυρία του Παναγιώτη Σταυρουλόπουλου είναι ιδιαίτερα σημαντική γιατί βάζει τα πράγματα στη θέση τους. Είναι ιδιαίτερη τιμή για τον Εκδοτικό Οίκο, κάναμε το χρέος μας και παραδίδουμε στις επόμενες γενιές μια σημαντική μαρτυρία για να γνωρίζουν πως κάποιοι πολέμησαν στην Κύπρο, δεν ήταν όλα προδομένα. Τιμούμε αυτούς που έπεσαν και αυτούς που πολέμησαν για την Κύπρο μας, τιμούμε αυτούς που πρέπει", είπε μεταξύ άλλων ο κ. Γιαννάκενας.

Η Ελένη Γρίβα, Γραμματέας του Συλλόγου για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα των Οικογενειών των Αγνοουμένων και Πεσόντων της Κυπριακής Τραγωδίας 1974 Αφού επαίνεσε την ανδρεία και τον ηρωισμό του στρατηγού και την αλήθεια για τα γεγονότα της προδοσίας, κατέθεσε την πικρία της για τον εμπαιγμό και την βάναυση ταλαιπωρία των συγγενών των αγνοουμένων επί 42ο χρόνια τώρα πια, από την πολιτεία Ελλάδος και Κύπρου .

Ο Δημήτρης Σπανογιάννης, πρόεδρος του Πανελλήνιου Συνδέσμου Πολεμιστών Ελληνικής Δύναμης Κύπρου 1974, αναφέρθηκε στα γεγονότα του 1974, την πρώτη φάση της εισβολής, τον βομβαρδισμό του στρατοπέδου, την επίθεση της ΕΛΔΥΚ στο Κιόνελι, και την επίθεση των Τούρκων που αποκρούστηκε κατά την διάρκεια της εκεχειρίας, αλλά κυρίως στην μάχη του στρατοπέδου της ΕΛΔΥΚ στις 14-16 Αυγούστου, στην οποία έλαβε μέρος ως Λοχίας του ηρωικού 4ου Λόχου. 

"Το βιβλίο του Ταξιάρχου ε.α. Παναγιώτη Σταυρουλόπουλου αποτυπώνει τα πραγματικά γεγονότα της Μάχης της ΕΛΔΥΚ τον Αύγουστο του 1974. Ειδικά για την 2η φάση του Αττίλα η ΕΛΔΥΚ έδωσε έναν τιτάνιο αγώνα, με πενιχρά μέσα απέναντι σε μια άρτια εξοπλισμένη. Οι 300σιοι άντεξαν στις θέσεις τους, όταν όλα στην Κύπρο είχαν καταρρεύσει.

Την 16η Αυγούστου, την ημέρα της κολάσεως όπως την αποκαλούμε εμείς, καμία άλλη δύναμη δεν ενίσχυσε την προσπάθειά μας ενώ το πυροβολικό που τις προηγούμενες ημέρες μας υποστήριζε, σταμάτησε στις 11 το πρωί τις βολές με την δικαιολογία της έλλειψης πυρομαχικών. Αναρωτιέμαι, γιατί από τις 5 το απόγευμα, μετά την απαγκίστρωση το πυροβολικό άρχισε να χτυπά ξανά τον χώρο του στρατοπέδου και την γύρω περιοχή μέχρι που νύχτωσε; Που βρέθηκαν τα βλήματα; Σας λέω μετά λόγου γνώσεως, πως αν δεν σταματούσε το πυροβολικό τις ανασχετικές βολές οι Τούρκοι δεν θα έπαιρναν το στρατόπεδο. Τότε ξεκίνησαν οι μάχες σώμα με σώμα και σώμα με άρμα...

Όταν έγινε η υπερκέραση, κρίθηκε από τον Διοικητή μας και τους επιτελείς του ότι έπρεπε να γίνει η απαγκίστρωση. Θέλω να κάνω ιδιαίτερη αναφορά στους Αξιωματικούς μας με "Α" κεφάλαιο, οι οποίοι στάθηκαν δίπλα μας μας υποστήριξαν και μας ενέπνευσαν. Παναγιώτη Σταυρουλόπουλε, ένα απέραντο ευχαριστήσω για ότι έκανες για τα παιδιά σου.

Θέλω να πω και κάτι, απευθυνόμενους σε εκείνους οι οποίοι δεν πήραν μέρος στις μάχες της πρώτης γραμμής. Τους παρακαλώ να σταματήσουν όταν ερωτώνται, να περιγράφουν αναληθή γεγονότα ή φανταστικές ιστορίες και να αφήσουν να μιλούν αυτοί που έχουν κάτι να πουν. Διότι όλοι αυτοί έχουν κάνει τεράστιο κακό όλα αυτά τα χρόνια, παραχαράζοντας την αλήθεια και την ιστορία μας, γεγονός που αποτελεί προσβολή στη μνήμη των πεσόντων ηρώων μας και στους αγνοούμενους".

Στη συνέχεια πήρε τον λόγο η πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Γονέων και Συγγενών Αδηλώτων Αιχμαλώτων και Αγνοουμένων Κυπριακής Τραγωδίας κα. Μαρία Καλμπουρτζή, η οποία συγκίνησε με τα λόγια της!

"Η πλειοψηφία των αγνοουμένων μας προέρχονται από την ΕΛΔΥΚ, καθώς οι 59 είναι από την Ελληνική Δύναμη Κύπρου! Η ημέρα αυτή ανήκει στους ζωντανούς μάρτυρες... Πολλά έχουν γραφτεί και πολλά περισσότερα έχουν ειπωθεί για την πιο άνιση μάχη της νεότερης ελληνικής ιστορίας. Μιας μάχης που διδάσκεται στην Βρετανική Στρατιωτική Ακαδημία. Μιας μάχης όπου 318 γενναίοι αντιμετώπισαν 6.900 αντιπάλους, εχθρούς... Η αναλογία; 1/22!

Την τριήμερη αναμέτρηση περιέγραψαν σε βιβλία τους πολλοί στρατιωτικοί (κάποιοι συμμετέχοντες), αλλά και ιστορικοί ερευνητές που συνέλεξαν στοιχεία για την Μάχη της ΕΛΔΥΚ. Σήμερα, έχουμε το ευκαιρία και το προνόμιο η πραγματικότητα και τα γεγονότα της μάχης να ακουστούν από τους πρωταγωνιστές τους.

Η κατάθεση ψυχής του Ταξιάρχου ε.α. Παναγιώτη Σταυρουλόπουλου, είναι μια καταγραφή της ιστορίας που διαδραματίστηκε τον Αύγουστο του 1974, μιας ιστορίας που ακόμα απουσιάζει από τα επίσημα βιβλία του Ελληνικού Κράτους, μιας ιστορίας που το Κράτος μας ακόμα ντρέπεται να καταθέσει επίσημα, να μιλήσει για τον ηρωισμό, την επική προσπάθεια, αλλά και μιας - δυστυχώς - προδομένης ιστορίας. Η προδοσία μιας χούφτας ηρώων που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της πατρίδας και στο καθήκον τους.

Η Μάχη της ΕΛΔΥΚ έχει καταγραφεί στις συνειδήσεις όλων μας ως η συνέχιση της ελληνικής ψυχής. Όλοι όσοι επέστρεψαν άφησαν εκεί ένα κομμάτι του εαυτού τους, εκεί στα ορύγματα δίπλα σε αυτούς που έπεσαν, μαζί με αυτούς που ακόμα αγνοούνται. Ονόματα που έχουν συνδεθεί με τις πράξεις ηρωισμού, αυτοθυσίας και προσφοράς ζωής όπως: Σταυριανάκος, Σταμπουλής, Κέντρας, υπάρχουν ακόμα στις ψυχές μας. Αλλά και τα ερωτήματα για όσους αγνοούνται, Παπαδόπουλο, Θανόπουλο, Ζαχαρέα, Καραγκούνη, Ανεμά... Ακόμη υπάρχουν στις ψυχές μας. Ερωτήματα που 42 ολόκληρα χρόνια κουβαλούν οι συγγενείς και οι οικογένειές τους, με μοναδικό σκοπό ζωής την αλήθεια! Την τεκμηριωμένη διακρίβωση της τύχης τους...

Η καταγραφή των αληθινών γεγονότων είναι η ελάχιστη υποχρέωσή μας, σε όσους έδωσαν ότι πολυτιμότερο, την ζωή και την ελευθερία τους, αλλά και για όσους επέστρεψαν και κουβαλούν τον θάνατο στην ψυχή τους. Την προδομένη προσφορά τους την αφήνω εν ηρεμία τους. Είναι το δικαίωμα για τους νεότερους πως ο ελληνισμός συνεχίζεται, δεν διακόπτεται ούτε γονατίζει... Είναι η επιτακτική ανάγκη της απόδοσης τιμής σε όσους φύλαξαν Θερμοπύλες και έμειναν εκεί, παρ' ότι γνώριζαν ότι ο Εφιάλτης θα φανεί και οι Μήδοι θα διαβούν... Το 1974, η Μάχης της ΕΛΔΥΚ ανέδειξε για μια ακόμα φορά την αλήθεια που κρύβεται πίσω από την φράση: Δεν είναι ότι οι Έλληνες πολεμούν σαν ήρωες, είναι ότι οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες!".

Ακολούθησε η ομιλία του εκπροσώπου του Συνδέσμου Εφέδρων Μηχανικού Εθνικής Φρουράς κ. Σωφρόνη Σωφρονίου ο οποίος τόνισε:

"Η Οργή και η θλίψη της θύμησης των γεγονότων που περιγράφονται στο παρόν πόνημα θα μας κρατήσουν συντροφιά για όσο χρόνο χρειάζεται για να αντιληφθούμε την αναγκαιότητα της ιστορικής αλήθειας, όπως αυτή αναδεικνύεται μέσα από το βιβλίο του Ταξιάρχου ε.α. Παναγιώτη Σταυρουλόπουλου. Το βιβλίο αποτελεί έναν θησαυρό, μια αληθινή μαρτυρία από τις τόσες πολλές μαρτυρικές καταθέσεις.

Οι περιγραφές είναι χωρίς διανθίσματα και υπερβολές και αποτελούν ακροστιχίδα από την προδοσία που συντελέστηκε στην πολυβασανισμένη μας Κύπρο. Ήρθε η ώρα να καταγραφούν, χωρίς καμία διάθεση καταδίκης εναντίον οποιουδήποτε, τα πραγματικά γεγονότα. Δεν είναι η πρόθεσή μας άλλωστε το στήσιμο λαϊκών δικαστηρίων, είναι όμως πέρα ως πέρα αναγκαίο οι ψυχές των αδικοχαμένων παλικαριών που βοούν για δικαίωση να δικαιωθούν και να αναπαυθούν"!

Ο ιστορικός ερευνητής και απόστρατος Αξιωματικός της Πολεμικής Αεροπορίας κ. Ιωάννης Κακολύρης, ο οποίος ήταν και ο κεντρικός ομιλητής της εκδήλωσης, δήλωσε συγκλονισμένος από τις αναφορές του Δημήτρη Σπανογιάννη και της Μαρίας Καλμπουρτζή ανέφερε μεταξύ άλλων:

"Αυτά που περιγράφονται στο βιβλίο είναι φοβερά... Υπάρχει και ένας άλλος λόγος που η Ελλάδα δεν αναγνώριζε για χρόνια τους ήρωές της. Για να αναγνωρίσεις τους ήρωες, πρέπει πρώτα να εντοπίσεις και να στιγματίσεις τους προδότες και αυτό δεν έγινε ποτέ, γιατί η Κύπρος έπεσε εκ των έσω και όχι εκ των έξω. Η Κύπρος έπεσε από την Αθήνα, δεν έπεσε στην Κερύνεια. Το σχέδιο Αφροδίτη 3 επεξεργάστηκε στο Αρχηγείο των Ενόπλων Δυνάμεων της Ελλάδος και οι εκτελεστές της προδοτικής ενέργειας ήταν στο Γενικό Επιτελείο Εθνικής Φρουράς, συγκεκριμένοι και επώνυμοι Αξιωματικοί τους οποίους όλοι γνωρίζουμε...

Έτσι δικαιολογείται και η απουσία του Διοικητή της ΕΛΔΥΚ από το στρατόπεδο της ΕΛΔΥΚ τις μοιραίες ημέρες και νύχτες του Αυγούστου του 1974. Έτσι δικαιολογείται η ανάληψη της διοίκησης από τον -τότε- Αντισυνταγματάρχη ο οποίος ήταν με φύλλο πορείας, γιατί ο συγγραφέας του βιβλίου Παναγιώτης Σταυρουλόπουλος έφυγε από την Αθήνα ως συνοδός των νέων στρατιωτών που θα πήγαιναν στην Κύπρο και για να παραλάβει την σειρά που ήταν προς απόλυση.

Η πατρίδα έχει το προνόμιο της αγνωμοσύνης. Μόλις το 2000 ξύπνησε, και ανέφερε το όνομα Κύπρος στο Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη και στο κενοτάφιο της Στρατιωτικής Σχολής Ευελπίδων όπου ελάχιστοι μπορούν να το δουν.

Τους άνδρες της ΕΛΔΥΚ τους εγκατέλειψαν, τους θεώρησαν ξεγραμμένους, όμως αυτοί έμειναν... Που βρήκαν την δύναμη αυτά τα παιδιά των 20, 21 και 22 χρόνων να καθίσουν και να πολεμήσουν; Που βρήκε την δύναμη αυτός ο στρατιώτης που έμεινε από πυρομαχικά και χτύπησε το άρμα με το κράνος του; Που βρήκε την δύναμη αυτός ο Λοχαγός που σηκώθηκε με ένα πιστόλι στο χέρι και στράφηκε κατά του άρματος;

Το βιβλίο είναι συγκλονιστικό σε πάρα πολλά σημεία, αλλά διαβάζοντάς το υπάρχει και το αίσθημα της αηδίας, γιατί κάποιος Αξιωματικός γύρισε και είπε στον Διοικητή του, "δεν μπορώ να πάω κ. Διοικητά, έχω γυναίκα και παιδιά". Και όλοι που πολέμησαν είχαν γυναίκες και παιδιά... Πως λοιπόν να εξυψώσουμε στο Πάνθεον των Ηρώων τους πραγματικούς ήρωες, όταν κυκλοφορούν ελεύθεροι και αστιγμάτιστοι οι προδότες του αγώνα;

Είναι γεγονός πως η Μάχη της ΕΛΔΥΚ αποτελεί μια από τις λαμπρότερες σελίδες της ιστορίας της Ελλάδας. Υπάρχουν όμως και τα στίγματα, θα πρέπει κάποια στιγμή η Ελλάδα να τα δείξει για να πάρουν την πρέπουσα αξία αυτοί που το αξίζουν.

Το πόνημα του κ. Παναγιώτη Σταυρουλόπουλου αποτελεί ένα κομμάτι από το Ευαγγέλιο της ιστορίας και οι προσπάθειες του κ. Κωνσταντίνου Δημητριάδη είναι αξιέπαινες γιατί κατάφερε να συγκεντρώσει αυτό το υλικό. Αυτό το βιβλίο, μαζί με το υλικό που έχει συγκεντρωθεί από άλλους συγγραφείς οι οποίοι δεν είχαν ιδιοτέλεια, δεν ήταν πολεμιστές της Κύπρου αλλά είχαν εθνικό φρόνημα, θα αποτελέσει αύριο την πηγή που θα συνδεθεί για να γραφείο ολόκληρο το έργο".

Ο επιμελητής του βιβλίου και ιστορικός ερευνητής κ. Κωνσταντίνος Δημητριάδης, κατά την διάρκεια της ομιλίας του (η οποία περιελάμβανε και νέες αποκαλύψεις που θα συζητηθούν), αφού ευχαρίστησε τους παρευρισκόμενους, σημείωσε:

"Για την Μάχη της ΕΛΔΥΚ οι πραγματικοί πρωταγωνιστές δεν μιλάνε. Γιατί μιλάνε οι πολέμαρχοι των μετόπισθεν, οι οποίοι έχουν δημιουργήσει μια στρεβλή ιστορία. Αυτό το βιβλίο το οποίο βγήκε, προσπάθησαν να το διαβάλουν γιατί στην ουσία καταρρίπτει όλα τα ψέματα που έλεγαν αυτά τα χρόνια. Ξέρετε τι είναι οι ήρωες της πρώτης γραμμής, αυτοί που περίμεναν να περάσει το άρμα από πάνω τους για να βγουν από το όρυγμά τους για να απαγκιστρωθούν, να μην μιλάνε, να τους ρωτάς και να τους παίρνεις τις κουβέντες με το τσιγκέλι και αυτοί οι οποίοι μάζευαν ήλιο - όχι γιατί ήταν δειλοί, ακολουθούσαν διαταγές – μέσα στην μισαλλοδοξία τους δημιούργησαν μια στρεβλή ιστορία που πήγε να επισκιάσει την πραγματική ιστορία.

Στο βιβλίο του Ταξιάρχου ε.α. Παναγιώτη Σταυρουλόπουλου έγραψα ότι μου είπε. Κάποιοι κακοήθεις, επειδή βέβαια νοιώθουν εκτεθειμένοι για τις ψεύτικες ιστορίες που έλεγαν όλα αυτά τα χρόνια, επειδή δεν μπορούν να μιλήσουν κατά του Σταυρουλόπουλου, προσπαθούν να περάσουν ότι το βιβλίο αυτό είναι δικό μου. Όχι κύριοι! Τέτοια βαριά τιμή δεν μπορώ να την φέρω στους ώμους μου. Είναι η μαρτυρία ενός ανθρώπου που πέρασε δια πυρός και σιδήρου. Δεν έχω το δικαίωμα να το κάνω αυτό.

Ο Λοχίας του ηρωικού 4ου Λόχου, (με διοικητή τον Λοχαγό Λούη Ιωαννίδη του οποίου το όνομα θα πρέπει να αναφέρουμε γιατί έκατσε μέχρι την τελευταία στιγμή με τους στρατιώτες του και δεν έτρωγε σταφύλια στην Μακεδονίτισσα δύο ώρες πριν την απαγκίστρωση), είπε πως η μάχη ήταν άνιση. Τις δύο πρώτες ημέρες, ήταν άνισες και οι απώλειες. Οι νεκροί της ΕΛΔΥΚ ήταν δύο μέχρι πέντε... Οι Τούρκοι; Σύμφωνα με την πλέον συντηρητική αναφορά που είναι αυτοί των Άγγλων, μιλά για 900 νεκρούς! Οι Ολλανδοί που ήταν δίπλα από το αεροδρόμιο μιλούν για 1000 - 1100 νεκρούς, ενώ οι Γάλλοι που χρησιμοποιούσαν πολεμικούς ανταποκριτές ανεβάζουν τον αριθμό σε 1500 Τούρκους νεκρούς. Τους περισσότερους νεκρούς (περίπου 100 παλικάρια) η ΕΛΔΥΚ τους είχε στην απαγκίστρωση.

Στις μάχες των πρώτων ημερών, εκεί που κρατούσαμε είχαμε ελάχιστους νεκρούς, χωρίς να υπάρχει αεροπορική υποστήριξη και με μόνη βοήθεια το πυροβολικό που κρατούσαν τα άρματα μακριά από το ύψωμα Β', το οποίο ήταν το μαλακό υπογάστριο της άμυνας της ΕΛΔΥΚ. Αυτό που μπορώ να σας πω ξεκάθαρα είναι πως αν δεν σταματούσε το πυροβολικό της ανασχετικές του βολές εναντίον των αρμάτων μάχης, σήμερα στο Άγιο Δομέτιο το στρατόπεδο της ΕΛΔΥΚ θα είχε την ελληνική σημαία!.

Υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι είναι σεμνοί, άνθρωποι καθημερινοί της διπλανής πόρτας και έχουν πολεμήσει σαν ήρωες αλλά δεν το ξέρει κανείς, μόνο η καρδούλα τους. Έχουν υπάρχει και άνθρωποι που με τον α ή τον β τρόπο δεν ήταν στο στρατόπεδο και οι οποίοι είναι λαλίστατοι.

Εγώ, όσο μπορώ και με όση φωνή έχω θα εκθειάζω τους πρώτους και θα ρίχνω το ανάθεμα στους δεύτερους. Όχι για κανέναν άλλο λόγο αλλά γιατί δεν θέλω να αποπατούν στα κόκκαλα των ηρώων μας!”.

Αγαπητοί φίλοι και φίλες....
Ευχαριστώ όσους και όσες παρευρέθηκαν στην σημερινή παρουσίαση του βιβλίου του ΣΤΡΑΤΗΓΟΥ (για μένα) Παναγιώτη Σταυρουλόπουλου στο Δημαρχείο Καλλιθέας...
Χάρηκα που ήταν όχι μόνο κατάμεστο, όχι μόνο γιατί κάποιοι αναγκάστηκαν να είναι όρθιοι για να παρακολουθήσουν την εκδήλωση, αλλά γιατί διαπίστωσα ότι ....δύο μέτρα άντρες έκλαιγαν σαν μικρά παιδιά από την συγκίνηση.... Το ίδιο και ο 90ετης "τελευταίος στρατοπεδάρχης" του Στρατοπέδου της ΕΛΔΥΚ το 1974...
Και ποιός θα μπορούσε να μείνει ασυγκίνητος από τα όσα ακουσε για το τριήμερο της Μάχης, από το στόμα του βετεράνου ΠΟΛΕΜΙΣΤΗ του 4ου Λόχου, Λοχία Δημήτρη Σπανογιάννη ο οποίος πέρασε δια πυρός και σιδήρου...;;;;
Ποιός θα μπορούσε να μείνει ασυγκίνητος από τα όσα ακουσε για το τριήμερο της Μάχης, από τον ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ιστορικό ερευνητή και συγγραφέα Ιωάννη Κακολύρη, έναν άντρα με φιλοπατρία και ήθος ο οποίος με σπασμένο πόδι ηλθε με τις πατερίτσες του, να μιλήσει ως κεντρικος ομιλητής, τιμώντας έτσι τον κ.Ταξχο, τους Πολεμιστές της ΕΛΔΥΚ;;;;
Ποιός θα μπορούσε να μείνει ασυγκίνητοσ στον χαιρετισμό του Γραμματέα του Συνδέσμου Εφέδρων Μηχανικού Εθνικής Φρουράς Σωφρόνη Σωφρονίου ;;;;
Τέλος ποιός θα μπορούσε να μείνει ασυγκίνητος στις απαντησεις που έδινε ο Στρατηγός, σε ερωτήσεις των παρευρισκομένων...;;;
Ειλικρινά τέτοιο πράγμα δεν το έχω ξαναζήσει....

Με την ολοκλήρωση της ομιλίας του Παναγιώτη Σταυρουλόπουλου, το κοινό όρθιο χειροκρότησε τον Ταξίαρχο ε.α. σε μια από τις πλέον συγκινητικές στιγμές της εκδήλωσης.

Η εκδήλωση έκλεισε με την τήρηση ενός λεπτού σιγής για τους πεσόντες της ΕΛΔΥΚ και τον Εθνικό Ύμνο!

Εκπροσωπώντας τον Συνδεσμο Καταδρομέων στις Σέρρες "ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΤΣΑΝΗΣ" ο κ.Σπύρος Τσαρτσίδης με τον πατέρα του, δημιουργοί του Μουσείου "Τσαρτσίδη" στο Σιδηρόκαστρο.

Η κόρη του αείμνηστου Αγγελου Αβραμίδη, Κλαίρη, ο Καταδρομείς Μανωλάς Γεώργιος.Μακρογκίκας Ανδρέας, και άλλοι τής Α! Μ.Κ  


Το βίντεο της εκδήλωσης ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ "ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΜΑΧΗΣ ΤΗΣ ΕΛΔΥΚ 14-16/8/74" 

ΠΗΓΗ¨ defenceline.gr