ΝΕΑ ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΥΠΟΛΟΧΑΓΟΥ 1974 ΘΑΝΑΣΗ ΠΟΛΥΖΟΥ -212 Τ.Π -9 ΚΑΤΑΔΡΟΜΕΩΝ Α ΜΟΙΡΑΣ

Έντονη αντίδραση εφέδρων αξιωματικών και οπλιτών για σχετική έκθεση

Οι μαχητές του 212 ΤΠ ζητούν έρευνα από το ΓΕΕΦ

 

 Λευκωσία: Άμεση διόρθωση της έκθεσης που ετοίμασε το ΓΕΕΦ για τις μάχες στη Λευκωσία από τις 14-16 Αυγούστου του 1974 ζητά η επιτροπή εφέδρων του 212 Τάγματος Πεζικού. Οι έφεδροι του 212 ΤΠ εμφανίζονται έντονα ενοχλημένοι και δυσαρεστημένοι για τα όσα αναφέρονται στην έκθεση του ΓΕΕΦ για τα της περιόδου «Πραξικόπημα-Εισβολή». Η έκθεση δημοσιεύεται μεταξύ άλλων σε βιβλίο του Σάββα Βλάσση με τίτλο «Η έκθεση του ΓΕΕΦ για το 1974». Η επιτροπή εφέδρων του 212 ΤΠ θεωρεί ότι το περιεχόμενο της έκθεσης είναι ανακριβές, μεροληπτικό και έντονα προσβλητικό για τις μονάδες της Εθνικής Φρουράς και του προσωπικό τους, που αντιμετώπισαν τους Τούρκους εισβολείς.

Οι αξιωματικοί και στρατιώτες του 212 ΤΠ έπεσαν από τα σύννεφα με το περιεχόμενο της έκθεσης του ΓΕΕΦ, όταν αυτό περιήλθε εις γνώση τους μέσω του βιβλίου. Σύμφωνα με τους εφέδρους του Τάγματος, το παράπονό τους εστιάζεται στο γεγονός ότι στην έκθεση όπου περιγράφονται οι επιχειρήσεις της 14ης, 15ης και 16ης Αυγούστου 1974 δεν υπάρχει καμιά αναφορά στην μονάδα τους. Σύμφωνα με την επιτροπή εφέδρων, το 212 ΤΠ αμυνόταν του τομέα Αεροδρόμιο Λευκωσίας μέχρι τη διασταύρωση των Λεωφ. Γρηγορίου Αυξεντίου και Δημοκρατίας, όπου στις 16 Αυγούστου 1974, μετά την αποχώρηση της ΕΛΔΥΚ, αντιμετώπισε μαζί με άλλες μονάδες της ΕΦ όλο το βάρος της τουρκικής επίθεσης που επιχειρούσε να κυκλώσει τη Λευκωσία. Μεγάλο είναι επίσης των παράπονο των εφέδρων αξιωματικών και οπλιτών του 212 ΤΠ για τις αναφορές ότι οι κυπριακές μονάδες διαλύονταν και το έβαζαν στα πόδια με την εμφάνιση των τουρκικών αρμάτων.

Οι οπλίτες και οι αξιωματικοί του Τάγματος αποτάθηκαν στον τότε Διοικητή τους, υποστράτηγο ε.α. Κωνσταντίνο Αχιλλείδη, για να εκφράσουν τη δυσαρέσκειά τους για το περιεχόμενο της έκθεσης του ΓΕΕΦ. Ο κ. Αχιλλείδης ανέλαβε την πρωτοβουλία να αποστείλει επιστολή προς τον υπουργό Άμυνας, τον Αρχηγό ΓΕΕΦ και την κοινοβουλευτική Επιτροπή Άμυνας, ζητώντας να διορθωθούν τα όσα αναγράφονται στην έκθεση του ΓΕΕΦ.

Όπως αναφέρει στην επιστολή του ο κ. Αχιλλείδης, το παράπονο όλου του προσωπικού του 212 ΤΠ είναι η απουσία οποιαδήποτε αναφοράς για την υπεράσπιση του ζωτικού τομέα της Λευκωσίας από το Αεροδρόμιο Λευκωσίας μέχρι τον Άγιο Δομέτιο. «Αντίθετα, υπερτονίζεται η συμβολή της διλοχίας της ΕΛΔΥΚ που υπερασπιζόταν το Στρατόπεδό της και η οποία, μετά τις πρώτες μεταμεσημβρινές ώρες της 16 Αυγούστου 1974, αποχώρησε από αυτό και δεν συμμετείχε καθόλου στην αντιμετώπιση της τελικής εφόδου των τουρκικών αρμάτων και Πεζικού. Αν δεν υπήρχε στη συγκεκριμένη τοποθεσία το 212 ΤΠ ν' ανακόψει τις προελαύνουσες τουρκικές δυνάμεις με τα εύστοχα πυρά των όπλων του, με τα αντιαρματικά και το Πυροβολικό που το υποστήριζε, η επιθετική προσπάθεια των Τούρκων θα συνεχιζόταν προς Τσέρι, περικυκλώνοντας τη Λευκωσία. Χωρίς την παρουσία του 212 ΤΠ στην τοποθεσία, σε καμιά περίπτωση δεν θα μπορούσε να γίνει κατορθωτή η σύμπτυξη των μαχητών της διλοχίας της ΕΛΔΥΚ, όπως έγινε υπό την πίεση του εχθρού, γιατί θα τους ακολουθούσαν οι επιτιθέμενες τουρκικές δυνάμεις, άρματα και Πεζικό, και θα τους εξολόθρευαν ολοκληρωτικά».

Ο υποστράτηγος ε.α. Κωνσταντίνος Αχιλλείδης εκ μέρους της επιτροπής οπλιτών και αξιωματικών του 212 ΤΠ αξιώνει:
* Να ζητηθεί από τη Διεύθυνση Ιστορίας του ΓΕΕΦ να ερευνήσει το θέμα και να υποβάλει σχετική έκθεση
* Να ζητηθεί από όλους τους Κύπριους μόνιμους αξιωματικούς, όσοι από αυτούς βρίσκονται ακόμα στη ζωή, να υποβάλουν προσωπική έκθεση για τα γεγονότα «Πραξικόπημα-Εισβολή», όπως έγινε και για τους εξ Ελλάδος συναδέλφους τους
* Να ζητηθούν αντίγραφα των εκθέσεων που υπέβαλαν οι εξ Ελλάδος αξιωματικοί, αν δεν υπάρχουν ήδη στη Διεύθυνση Ιστορίας του ΓΕΕΦ
* Ανάλογα με τα ευρήματα να συνταχθεί σχετικό διορθωτικό ή επιβεβαιωτικό πόρισμα.

Καταλήγοντας, η επιτροπή ξεκαθαρίζει ότι οι ενέργειές της αποσκοπούν στην αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας, αλλά αποτελούν και «φόρο τιμής προς τους Κύπριους μαχητές που προσέφεραν αίμα και ιδρώτα για την υπεράσπιση της πατρίδας μας».

Τα γεγονότα μέσα από το φακό των εφέδρων του 212 ΤΠ

Το πρωινό της 14ης Αυγούστου άρχισε η Τουρκική επίθεση με σφοδρό βομβαρδισμό της αεροπορίας, με βόμβες ναπάλμ και εκρηκτικές, καθώς και προπαρασκευή πυροβολικού και όλμων. Ιδιαίτερη πίεση ασκήθηκε στην περιοχή των Στρατοπέδων ΕΛΔΥΚ και 11ου ΤΣ με αποτέλεσμα να συμπτυχθούν, το τμήμα της ΕΛΔΥΚ που αμύνετο στον ΝΔ τομέα του στρατοπέδου και οι δύο Διμοιρίες του 212ΤΠ, που αμύνοντο του Στρατοπέδου του 11ου ΤΣ.  Μετά από αίτημα του Τάγματος διατέθηκε Ουλαμός αρμάτων Τ34 και Διμοιρία Μ/Κ πεζικού για την υποστήριξη της αποκατάστασης της τοποθεσίας. Τελικά αποκαταστάθηκε η τοποθεσία μόνο στο στρατόπεδο της ΕΛΔΥΚ. Το στρατόπεδο του 11ου ΤΣ δεν ανακατελήφθη, λόγω ισχυρής εχθρικής παρουσίας. Όλα τα υπόλοιπα τμήματα διατήρησαν τις θέσεις τους. Οι δύο Διμοιρίες του 212 ΤΠ που συμπτύχθηκαν από το Στρατόπεδο του 11ου ΤΣ, κατόπιν διαταγής του Τάγματος, προωθήθηκαν στη Σχολή Γρηγορίου και στο ύψωμα 190 μπροστά από το σημερινό Ινστιτούτο Γενετικής. Τα δεδομένα δεν διαφοροποιήθηκαν κατά την 15η Αυγούστου. Στις 16 Αυγούστου, με το πρώτο φως, όπως συνήθιζε, η εχθρική αεροπορία προσέβαλε με πολύ μεγάλη σφοδρότητα και πάλι με εκρηκτικές και βόμβες ναπάλμ το στρατόπεδο της ΕΛΔΥΚ και την τοποθεσία του 212 ΤΠ και του γειτονικού 336 ΤΕ.  Στη συνέχεια, μετά από έντονη προπαρασκευή πυροβολικού και όλμων που κράτησε περί τα 15-20 λεπτά, οι τουρκικές δυνάμεις εξαπέλυσαν επίθεση επί όλου του μετώπου.

Εκτιμήθηκε ότι οι επιτιθέμενες δυνάμεις ήταν επιπέδου Συγκροτήματος Συντάγματος πεζικού και αρμάτων.  Οι πιο πάνω εκτιμήσεις αναφέρθηκαν στις γύρω στις 8 το πρωί στην ΙΙΙ ΑΤΔ και στο ΓΕΕΦ, μετά από τηλεφωνική επικοινωνία του Επιτελάρχη του ΓΕΕΦ με τον Δκτη του 212 ΤΠ.  Ταυτόχρονα ζητήθηκε η ενίσχυση της τοποθεσίας με Α/Τ όπλα και άρματα, αν ήταν δυνατό, καθώς και πεζικό για τη συγκρότηση εφεδρείας και μερική επάνδρωση της τοποθεσίας επί του υψώματος Μον Παρνάς, για την περίπτωση που δεν θα άντεχε η κατεχόμενη γραμμή. Μέσα στα πλαίσια αυτά, γύρω στις 8:30 διατέθηκε δύναμη πεζικού περίπου 40 ανδρών από τον Υπολοχαγό Πολύζο Αθανάσιο, η οποία χρησιμοποιήθηκε άμεσα για την επανεγκατάσταση επί του υψώματος Αρμενικού νεκροταφείου. Η Διμοιρία του 3/212 ΤΠ που βρισκόταν επ’ αυτού είχε ήδη αρχίσει να κλονίζεται λόγω της ισχυρής πίεσης του εχθρού, το δε ύψωμα ήταν ζωτικό τόσο για την ασφάλεια του στρατοπέδου της ΕΛΔΥΚ, όσο και για τη διατήρηση της αμυντικής τοποθεσίας του 212 ΤΠ, επειδή κάλυπτε το σημείο συνδέσμου με το διπλανό 336 ΤΕ. Στις 10 το πρωί η Διοίκηση του 212 ΤΠ ενημερώθηκε από τον Δκτη της ΙΙΙ ΑΤΔ ότι έξι ΠΑΟ 90χιλ. ευρίσκοντο καθ’ οδόν από το Σταυροβούνι για ενίσχυση της τοποθεσίας. Επίσης ότι Συγκρότημα δύο Ταγμάτων υπό τον Αντισυνταγματάρχη Κατερινάκη Ιωάννη ετοιμαζόταν να προωθηθεί για ενίσχυση της τοποθεσίας.

Τα Τάγματα του Συγκροτήματος ήταν το 386 ΤΕ με Δκτη τον Τχη Παναγόπουλο Κωνσταντίνο και 394 ΤΕ, με Διοικητή τον Τχη Κατσίμπρα Ευθύμιο (Ε/Ε).  Εν τω μεταξύ επί της τοποθεσίας συνεχίζετο η κόλαση πυρός και ατσαλιού καθ’ όλο το μέτωπο του 212 ΤΠ και της Διλοχίας της ΕΛΔΥΚ, όπου δινόντουσαν φονικές μάχες εκ του συστάδην. Στις 11 περίπου, έφθασαν στο Σταθμό Διοίκησης του 212 ΤΠ τρία στοιχεία Α/Τ ΠΑΟ 90χιλ.της υπό τον Ανθγό Κοϊμτζόγλου Νίκο τα οποία διατάχθηκε από τον Δκτη του Τάγματος να ταχθούν, το ένα στο ύψωμα Κολοκασίδη (180) και τα άλλα δύο στη διασταύρωση των Λεωφ. Γρηγ. Αυξεντίου και Δημοκρατίας. Τα άλλα τρία ΠΑΟ για τα οποία είχε προϊδεαστεί η Μονάδα, καθ΄οδόν προς Λευκωσία διατάχθηκαν να κινηθούν προς Πιρόι. Το μεσημέρι τα τμήματα του 212 ΤΠ στο Εργοστάσιο Καϊσή, ύψωμα CYTA, ύψωμα Αρμενικού Νεκροταφείου καθώς και το στρατόπεδο της ΕΛΔΥΚ πιέζονταν ασφυκτικά με πάρα πολλές απώλειες για το τελευταίο. Κάτω από την πίεση αυτή αρχίζει η εκκένωση του στρατοπέδου της ΕΛΔΥΚ με τις εχθρικές δυνάμεις να τους ακολουθούν κατά πόδας. Η σύμπτυξη ολοκληρώθηκε στις 15:30.  Η εκκένωση του στρατοπέδου της ΕΛΔΥΚ έφερε σε άμεση επαφή με τους επιτιθεμένους τα τμήματα του 212 ΤΠ που αμύνοντο στη Σχολή Γρηγορίου, ύψωμα 190 (Ινστιτούτο Γενετικής) και Κολοκασίδη (180). Επίσης άφησε χωρίς Α/Τ κάλυψη το πεδινό διάδρομο προς Μακεδονίτισσα γιατί τα συμπτυχθέντα τμήματα της ΕΛΔΥΚ πήραν μαζί τους τα δύο Α/Τ ΠΑΟ 106 χιλ που διέθεταν. Για την αντιμετώπιση της κατάστασης η Διοίκηση του 212 ΤΠ που παρακολουθούσε από κοντά τις εξελίξεις, διέταξε τα δύο στοιχεία ΠΑΟ 90 χιλ. που βρίσκονταν στη διασταύρωση των Λεωφ. Γρηγ. Αυξεντίου και Δημοκρατίας να αναδιαταχθούν και να ταχθούν το ένα στο ύψωμα Ινστιτούτου Γενετικής (190) και το άλλο στο ύψωμα CYTA. Στο μεταξύ στις 14:30 έφθασε στο Σταθμό Διοίκησης του 212 ΤΠ στην Αντιπροσωπεία Κολοκασίδη ο Δκτης του προπορευομένου 386ΤΕ του Συγκροτήματος Κατερινάκη Τχης Παναγόπουλος Κωνσταντίνος μαζί με μέρος της ομάδας αναγνωρίσεως του Τάγματος. Τη στιγμή εκείνη η περιοχή εβάλλετο με σφοδρότητα από το πυροβολικό και τους όλμους των επιτιθεμένων. Από τα πυρά σκοτώθηκαν 2 ή 3 στρατιώτες και τραυματίσθηκαν ελαφρά ο Τχης Δρυμιώτης και ο Λοχαγός Σκούρας, καθώς και αριθμός στρατιωτών οι οποίοι διακομίσθηκαν στο Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας.

Η κορύφωση της μάχης Μετά από σύντομη αλληλοενημέρωση μεταξύ των Διοικητών, άρχισε η ενίσχυση Τμημάτων του 212 ΤΠ με προσωπικό του 386 ΤΕ, κατά προτεραιότητα εργοστάσιο Καϊσή, ύψωμα CYTA, ύψωμα Ινστιτούτου Γενετικής και ύψωμα Κολοκασίδη (180). Η Διοίκηση του Συγκροτήματος Κατερινάκη, η οποία έφθασε στην περιοχή, εγκαταστάθηκε στα γραφεία της εφημερίδας «ΜΑΧΗ». Μετά την ολοκλήρωση της σύμπτυξης της διλοχίας της ΕΛΔΥΚ εμφανίστηκαν, συνοδευόμενα από Πεζικό, στη νότια πλευρά του Στρατοπέδου της ΕΛΔΥΚ τα πρώτα άρματα του εχθρού τα οποία ενήργησαν έφοδο κατά των θέσεων του 212 ΤΠ.
Ακολούθησε σφοδρότατη ανταλλαγή πυρών μεταξύ επιτιθεμένων και αμυνομένων με όλα τα μέσα που είχαν στη διάθεσή τους. Σ’ αυτή την κορύφωση της μάχης, έγινε κατορθωτός ο διαχωρισμός των αρμάτων από το Πεζικό του εχθρού με αποτέλεσμα τα Α/Τ ΠΑΟ και το Πυροβολικό να καταστρέψουν 4 άρματα και τα υπόλοιπα να υποχωρήσουν πίσω από τη Σχολή Γρηγορίου και το Στρατόπεδο της ΕΛΔΥΚ. Στο μεταξύ είχε διαταχθεί κατάπαυση του πυρός λόγω συμφωνηθείσης εκεχειρίας. Παρά ταύτα, η ανταλλαγή πυρών συνεχίστηκε εκατέρωθεν για μια ώρα περίπου μετά την εκεχειρία. Μετά την κατάπαυση του πυρός, διατάχθηκε η αντικατάσταση στην τοποθεσία του 212 ΤΠ από το Συγκρότημα Κατερινάκη η οποία ολοκληρώθηκε τις πρώτες νυκτερινές ώρες της 16ης προς 17η Αυγούστου. Το 212 ΤΠ αρχικά αποσύρθηκε στην Ιερατική Σχολή Λευκωσίας και στη συνέχεια στο Στρατόπεδο του 9ου ΤΣ πίσω από το προεδρικό μέγαρο, από το πρωί της 17 Αυγούστου 1974.Γράφει: Νέαρχος Κυπριανού




Από : Θανάση Πολύζο Αξκό ε.α. , που υπηρέτησε στην Κύπρο το 1974 Αθήνα 18 Αυγ. 2014 . Προς : Εφημ. Φιλελεύθερος στην Κύπρο . Κοιν : ΓΕΣ / 2ο ΕΓ – Δνση Ιστορίας Στρατού ΓΕΕΦ / κ. Αρχηγό - Δνση Ιστορίας Στρατού κ.. Κ. Αχιλλείδη Αξκό ε.α, στην Κύπρο Ιστοσελίδα Ινφογνώμονα ( Υποβάλλεται – Αποστέλλεται για την ενημέρωσή σας ... και για όποιον ενδιαφέρεται για το Θέμα αυτό ) . ΣΧΕΤ : Οι μαχητές του 212ΤΠ ζητούν έρευνα από το ΓΕΕΦ / Φιλελεύθερος / 14 Αυγούστου 2014 ( Συνυποβάλλεται σε Φ/Α ) . Φίλοι μου από την Κύπρο, με ενημέρωσαν για το παραπάνω άρθρο και μου ζήτησαν να γράψω δυό κουβέντες και αυτό κάνω . 1. Δεν γνωρίζω το βιβλίο του Σάββα Δ. Βλάση ( πιθανόν κάποια στιγμή να το διαβάσω ) , που πιστεύω σε κάθε περίπτωση ότι πρέπει να είναι αξιόλογο , αλλά ... εγώ έχω την δική μου άποψη για τα γεγονότα του τότε , την οποία έχω εκθέσει σε γενικές γραμμές στην Ιστοσελίδα του Ινφογνώμονα : “ H μαρτυρία του ταξχου ε.α. Θανάση Πολύζου, δκτή λόχου ...” infognomonpolitics.blogspot.com/2014/01/h-1974.html / Jan 24, 2014 - , αφού έζησα – γνώρισα και “τα έφαγα μπορώ να πω με το κουτάλι” , ευρισκόμενος στην Κύπρο – Μπογάζι Αμοχώστου από τον Αύγουστο 1973 . 2. Ενοείται, βέβαια , και έπρεπε να το κάνω , για να είμαι απόλυτα ρεαλιστής , ότι διάβασα όλα τα σχετικά άρθρα – δημοσιεύματα στα διάφορα Μπλόκς και Εφημερίδες .

Δημοσιεύματα , μπορώ να πω αυθεντικά , από μαρτυρίες στην κυριολεξία Πρωταγωνιστών και όχι επιτεδευμένες αναφορές κάποιων Διοικητών ή Επιτελών που κατά κανόνα ευλογούσαν τα γένια τους ή δικαιολογούσαν τα αδικαιολόγητα . ( Έχω διαβάσει – μελετήσει αρκετά και την ιστορία της Μικρασιατικής Εκστρατείας από την ΔΙΣ / ΓΕΣ , αλλά και από άλλα 4-5 βιβλία πραγματικών Πρωταγωνιστών και γνωρίζω τι σας λέγω ) . 3. Την μαρτυρία του σήμερα , από τον τότε Τχη Κώστα Αχιλλείδη , τον Υπλγό Θανάση Πολύζο , τον Ανθλγό Νίκο Κοιμτζόγλου .... και άλλων , δεν μπορεί να την υποκαταστήσει καμμμιά έκθεση των τότε επιτελών του ΓΕΕΦ, αρκεί να μην θέλουν να ευλογήσουν τα γένια τους , ή τα γένια των φίλων τους ή αυτών που δεν γνωρίζουν τι σημαίνει άρνηση στα θέλω τους , .... για σοβαρά γεγονότα , όπως αυτό που αναφέρεται στην Πολεμική ιστορία του 212 ΤΠ .

4. Την άποψή μου ιδιαίτερα για τις Μονάδες που συνέβαλαν στην σωτηρία της Λευκωσίας την καλύπτω με συνεχή δημοσιεύματά μου στον Ινφογνώμονα και θα συνεχίσω να το κάνω προσπαθώντας να ολοκληρώσω την Ιστορία του 3ου Λόχου 399 ΤΠ (-) ( Μπογαζίου Αμμοχώστου ) που είχα την τιμή να είμαι διοικητής του και του 336 ΤΕ , στον Τομέα κυρίως των Αγίου Δομέτιου – Αγίου Παύλου .

5. Για το εν λόγω άρθρο στον Φιλελεύθερο , βλέπω με ικανοποίηση ν` αναφέρεται και ο 3ος Λόχος/ 399 ΤΠ (-) . ( Τα 40 – 45 άτομα περίπου ) και η προσπάθεια που έκανε εκεί στις 16/8/74.... . Θέλω ΜΟΝΟΝ να προσθέσω – διευκρινίσω τα εξής :

α. Ο Λόχος (-) ανακατέλαβε το Ύψ. Ανών. Αρμένικα Μνήματα το ενωρίτερον 0900 η ώρα και το αργότερο στις 0930 . ( Αποτελεί τον πλέον σίγουρο – έγκυρο χρόνο μου , αφού φύγαμε από το ΓΕΕΦ με το ρολόι στις 0830 η ώρα ) .

β. Το εν λόγω Ύψωμα μέχρι στις 1700 – 1730 η ώρα ήταν το μόνον ενεργό Ζωτικό Έδα φος στην Αμυντική Τοποθεσία των Υψωμάτων Κολοκασίδη . Αν οι Τούρκοι ολοκλήρωναν την κατάληψή του ( ήταν ζήτημα 3' λεπτών ακόμη ), θα αποκόπτετο το μοναδικό δρομολόγιο σύμπτυξης της ΕΛΔΥΚ , θα εξαρθρώνετο όλη η Αμυντική τοποθεσία Κολοκασίδη, ( υπέρκειτο χαρακτηριστικά των άλλων , υπερφαλλάγγιζε ολόκληρη την τοποθεσία του 212 ΤΠ και του 336 ΤΕ, που στο χρόνο εκείνο και για λίγο ακόμη αμύνετο στο Φυλάκιο 1003 – Πάι Πας , στο εμπρός μέρος του , δηλαδή στην Βάση του Υψώμ. Ελισσαίου ... κλπ ) .

γ. Όσον αφορά στο σημείο Συνδέσμου με το 336 ΤΕ , από τις 14/8/74 το πρωί , δυτικά της Λεωφ. Ανδρέα Κάριου στη συνέχεια της Λεωφ. Δημοκρατίας , δεν υπήρχε οργανωμένο Τμήμα για να αντιμετωπίσει τους Τούρκους , καθότι το Φυλάκιο 1001 ( στον μικρό συνοικισμό Μαρμόνων , δίπλα στην ΤΟΥΡΔΥΚ ) , είχε καταληφθεί . Το απόγευμα στις 14/8/74 με διαταγή του Διοικητή 336 ΤΕ εγκαταστάθηκε στο Όρυγμα δυτικά του Πολυβολείου Πάι Πας , από μόνος του ( όχι από υπαιτιότητα του εν λόγω διοικητή ) αξιόλογος ΔΕΑ 20 χρόνων, με περίπου 10 Εφέδρους και παρέμεινε εκεί μέχρι το πρωί στις 16/8/74 , οπότε και συμπτύχθηκε με σοβαρότατες αναλογικά απώλειες .

δ. Ήταν σοφή η απόφαση – ενέργεια του Διοικητή 212 ΤΠ, ( δεν γνωρίζω αν ήταν μόνον δική του ) , να εγκαταστήσει στη Διασταύρωση Λεωφόρο Δημοκρατίας , με την Οδό Γρηγόρη Αυξεντίου, τα δύο ΠΑΟ 90 χιλ. ( στις 1030 – 1100 η ώρα ) υπό τον Ανθλγό Νίκο Κοιμτζόγλου , ( έφρασσε τα εν λόγω δρομολόγια από το Πάι Πας και την Σχολή Γρηγορίου – παρακείμενα Αρμένικα Μνήματα.αντίστοιχα ) και να τα αποσύρει στις 1500 η ώρα .... κλπ , για λόγους τους οποίους έχω ήδη εκθέσει .

ε. Όσον αφορά στα πυρά της 187 ΜΠΠ που υποστήριζαν την ΕΛΔΥΚ στο Στρατόπεδό της : - Διεκόπησαν στις 1200 – 1330 η ώρα λόγω έλλειψης στα πυρομαχικά της (;;;!!! ). - Έκτοτε και μέχρι στις 1700 ή 1730 η ώρα δεν εξετέλεσε καμμιά βολή , στο λόγο μου και σε ότι έχω πιό ιερό . Εάν εκτελούσε από 3 – 5 βολές , μετά τις 1530 μέχρι 1630 η ώρα , έστω μέχρι 1700 – 1730, οι Τούρκοι κατά την δική μου εκτίμηση , δεν θα εκδήλωναν μετά την επίθεσή τους εκεί με τα Άρματα και το Πεζικό .

στ. Το Πυροβολικό ( 187 ΜΠΠ) δεν εξετέλεσε πυρά ούτε και μετά τις 1730 ή 1830 ή ώρα , σύμφωνα με μαρτυρίες εννιά πρώην Καταδρομέων , συμπεριλαμβανομένου και του τότε Ανθλγού Ν. Κοiμτζόγλου ,οι οποίοι σταμάτησαν με την Παλικαριά και τα όπλα τους , στο χρόνο εκείνο , τα Τούρκικα Άρματα που επιτέθηκαν και πιστεύω ότι αυτές είναι ειλικρινείς .

6. Ο 3ος Λόχος / 399 ΤΠ (-) ( Τα 40 – 45 άτομα ) και η Διμοιρία (-) ΠΑΟ 90 χιλ. ( τρία στοιχεία ), διατέθηκαν Υποδιοίκηση του 212 ΤΠ και οι διαταγές για τις αποστολές που εξετέλεσαν δόθηκαν από τον Διοικητή του, που σημαίνει ότι οι ενέργειες – αποτελέσματα αυτών χρεώνονται στο 212 ΤΠ . Και αν δεν έχουν γραφτεί – χρεωθεί , κακώς ....... για το ηθικό μέρος και όχι μόνον .

7. Τα στοιχεία που εκτίθενται στο εν λόγω άρθρο δεν με βοηθάνε για να ολοκληρώσω την ιστορία του Λόχου μου , με δύο κύρια ερωτήματα : α. Γιατί από τις 1430 – 1700 ή 1730 που διακόπηκε η ενσύρματη επικοινωνία του Λόχου με το ΣΔκσεως του Τάγματος δεν ενημερώθηκα για τα τεκταινόμενα και το δέον γενέσθαι , έστω και δια Αγγελιοφόρου . β. Γιατί δεν ζητήθηκαν ελάχιστα πυρά Πυροβολικού για να υποστηρίξουν το Λόχο μου , εναντίον των δύο Τουρκικών Αρμάτων που εξήλθαν του Στρδου της ΕΛΔΥΚ , στις 1530 ή ώρα περίπου και ενήργησαν προς την πλευρά μας ( κινούμενα διαρκώς σε θέσεις επισημασμένες από το Πυροβολικό ) δημιουργώντας επιπρόσθετα προβλήματα ( του καταιγισμού των πάσης φύσεως πυρών στις θέσεις μας ) χωρίς να έχω την δυνατότητα αντιμετώπισής των , ( Το ένα έφθασε σχεδόν πίσω μας και το άλλο άρχισε να βάλλει σκοπεύοντάς μας από κοντινή απόσταση ... κλπ ) . Υπόψιν ότι στις 16/8/74 είχε συμφωνηθεί με τους Τούρκους εκεχειρία από 1600 η ώρα .

8. Ο κ. Κώστας Αχιλλείδης δεν χρειάζεται αντίγραφα των εκθέσεων των Ελαδιτών Αξκών του Τάγματος που συντάχθηκαν το 1974, ( αυτά μάλλον κάποιοι άλλοι τα χρειάζονται ...) , δηλαδή της δικής μου , του κ. Κ. Μιχόπουλου και του κ. Ν. Κοiμτζόγλου . ( Αν υπάρχουν ; Εγώ δεν θυμάμαι κάτι τέτοιο . Το μόνον που θυμάμαι είναι ότι μου ζητήθηκε σχετική Αναφορά τότε από το 212 ΤΠ για να περιγράψω το ποιός ήμουν , τι εκπροσωπούσα και τι έκανα εκεί ) . Εκτός των άλλων , εάν υπάρχουν , αποτελούν και προσωπικά δεδομένα της τότε περιόδου (1974 ) , γιατί υποβλήθηκαν για συγκεκριμένο σκοπό και δεν είναι δυνατόν να δοθούν – σταλούν στην Δνση Ιστορίας του ΓΕΕΦ σήμερα , που σημαίνει χωρίς να θέλω να θίξω κανέναν , το αντίθετο μάλιστα πιστεύω , ότι εκεί υπηρετούν αξιόλογοι Αξκοί , ότι την άλλη ημέρα , πιθανόν και ύστερα από πιέσεις να βρεθούν δημοσιευμένα σε κάποια εφημερίδα ή Blog της Κύπρου . Ο κ. Αχιλλείδης τι λέει περί αυτού , που υιοθετεί την άποψη αυτή και αξιώνει ....... , θα ήθελε την άλλη ημέρα να βρεθεί η έκθεσή του , δημοσιευμένη σε κάποια Εφημερίδα ή Blog της Κύπρου ; Κατόπιν τούτου είναι δυνατόν ο κ. Αχιλλείδης , ( επειδή νομίζω ότι γνωρίζει πρόσωπα και πράγμα τα στο ΓΕΕΦ ), να επικαλεσθεί το παρόν έγγραφό μου και να αποστείλει στην Δνση Ιστορίας του ΓΕΕΦ ότι πιό αυθεντικό και έντιμο ντοκουμέντο , το δημοσίευμα δηλαδή το δικό μου και του κ. Ν. Κοiμτζόγλου από τον Ινφογνώμονα ( αποσπάσματα ) , ώστε να ληφθούν υπόψιν στην όποια αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας μπορεί να γίνει , χωρίς “παρατράγουδα” και συνέπειες που μπορούν να φθάσουν σε ανεπιθύμητες καταστάσεις .

9. Τέλος , θέλω να δηλώσω κατηγορηματικά : να μην επιδιωχθεί από κανέναν , να διαφοροποιήσει τα δεδομένα που αφορούν στην ιστορία του 3ου Λόχου / 399 ΤΠ (-) και για ότι έκανε αυτός εκεί στα Υψώματα Κολοκασίδη στις 16/8/74 . Σας ευχαριστώ Με εκτίμηση

Υ Γ : 1 . Δεν γνωρίζω αν υφίστανται οι εκθέσεις των Ελλαδιτών Αξκών , που αναγράφονται στο σχετικό . Επειδή δε διακρίνω μια κάποια βεβαιότητα στο εν λόγω αίτημα , σκέφτομαι μήπως “στο παιχνίδι αυτό ” που κάποιοι , δηλαδή , επιδιώκουν να γράψουν την δική τους επίπλαστη ιστορία, έχουν υπεισέλθει και άλλες δυνάμεις από τον Ελλαδικό χώρο που λόγω των θέσεων που υπηρέτη σαν μπορούν να έχουν κάποιες περισσότερες γνώσεις για το υπόψιν αντικείμενο .

2. Αν το σημερινό ΓΕΕΦ δια της Δνσης Ιστρίας του , έχει την δυνατότητα να εξασφαλίσει τα εν λόγω αντίγραφα εκθέσεων , όπως αναγράφεται στο δημοσίευμα , θα παρακαλέσω ως Αξκός που υπηρέτησα και πολέμησα στην Κύπρο , που εργάστηκα πάρα πολύ και υπέστην την μεγάλη πίκρα για ότι έγινε και προκλήθηκε εκεί , να εξασφαλίσει τις εκθέσεις του τότε (1974 ) Διοικητή του ΓΕΕΦ, των Επιτελών του ( εννοείται και αυτών που τους αντικατέστησαν και έζησαν τα γεγονότα ) και όλων των Μονάδων του ΓΕΕΦ ( Διοικητών ή Αυτών που τελικά τους αντικατέστησαν ), προκειμένου να γίνει επανεκτίμηση των γεγονότων , αποφάσεων που λήφθηκαν ή δεν λήφθηκαν έγκαιρα .... κλπ , και να αποφανθούν για τα εξής τα οποία απασχολούν , ακόμη και σήμερα εμένα και όλους τους αγνούς Έλληνες :

α. Γιατί δεν κινήθηκαν έγκαιρα οι Μονάδες , προκειμένου να επανέθουν μετά το πραξικόπημα στις 19 και το βράδυ 19/20 Ιουλίου 74 στις προβλεπόμενες από τα Σχέδια θέσεις των ;

β. Γιατί άργησε το ΓΕΕΦ να αποφασίσει για το δέον γενέσθαι το πρωί στις 20/7/74 και ενώ οι Τούρκοι αποβίβαζαν δυνάμεις στο νησί ή εκτελούσαν αεραποβάσεις ; γ. Γιατί η Μοίρα Τρικώμου έπεσε στην ενέδρα των Τούρκων στο Συχαρί και ποιοί ευθύνονται γι` αυτό ; δ. Γιατί εκδόθηκε η “πανηλίθια διαταγή”να μην εκτελούνται πυρά γενικώς και ιδιαίτερα του Πυροβολικού μετά το χρόνο που συνομολογούντο οι εκεχειρίες και ενώ οι Τούρκοι προχωρούσαν , κατελάμβαναν εδάφη , χωριά , σκότωναν – τραυμάτιζαν το προσωπικό μας ( Στρατιωτικούς – Πολίτες ) .... κλπ ;

Και ιδιαιτέρως για την περίπτωση της 187 ΜΠΠ : (1). Γιατί ξέμεινε από πυρομαχικά από 12 – 1330 στις 16/8/74 ; (2). Γιατί δεν εξετέλεσε πυρά μετά τις 1330, αλλά και στη συνέχεια ; ( Η εκεχειρία απ` ότι γνωρίζω, μπορεί να κάνω και λάθος, ήταν από 1600 η ώρα ). ε. Γιατί το Τακτικό Συγκρότημα του 399ΤΠ στην Μιά Μηλιά δεν κατάφερε να αμυνθεί , παραπάνω από μιά ώρα ; ( Κάπου διάβασα ότι υποστηρίζετο από τρείς Μοίρες Πυροβολικού ;;;!!!) και σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες μου δεν κτυπήθηκε ούτε ένα Τούρκικο Άρμα . Γιατί ; στ. Γιατί “έπεσε” – κατελήφθη η Αμμόχωστος και ποιοί ευθύνονται γι` αυτό ; ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΠΟΔΕΚΤΕΣ ΘΑ ΑΠΟΣΤΑΛΕΙ ΚΑΙ ΜΕ ΕΠΙΣΤΟΛΗ .( Πλήν ΜΜΕ ) .