ΚΥΠΡΟΣ 1974 ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΟΥ ΚΑΤΑΔΡΟΜΕΑ ΤΗΣ 34 Μ.Κ ΠΕΤΡΟΥ ΣΟΛΩΜΟΥ

Μέρος ΄Β 

 

Τετάρτη 24 Ιουλιου 1974
Επιστρέφω στη Αθαλασσα, περιοχή στη Λευκωσία. Επιστρέφει και η 34Μ.Κ. από το Δίκωμο. Πρώτη μου κίνηση να μάθω για τη οικογένεια μου. Αναλαμβάνω καθήκοντα διαβιβαστή. Τα τηλέφωνα είναι νεκρά και καταβαλλονται προσπάθειες με τη Αρχή τηλεποικινωνιών Κύπρου να λειτουργήσουν. Με τη λειτουργία των τηλεφώνων δίδονται οδηγίες όπως όλοι οι Έφεδροι να επικοινωνίσουν με τις οικογένειες τους. Βρίσκω το αυτοκίνητο μου ανέπαφο μετά τους βομβαρδισμούς της περιοχής . Οι βομβαρδισμοί είχαν το επίκεντρο τους θαλάμους του διπλανού Ψυχιατρείου . Οι Τούρκοι , φαίνεται ότι γνώριζαν ότι κάτω από τους θαλάμους επεκτείνονταν και οι αποθήκες πυρομαχικών του στρατοπέδου. ........................

                η παραλιακή περιοχή της ανάπτυξης της 34 Μ.Κ. μεταξύ Αγίου Επικτήτου και Χάρτσιας.

Πέμπτη 25 Ιουλιου 1974
Αθαλάσσα.
Επιστρέφει και η 31Μ.Κ. το τι γίνεται δεν περιγράφεται . Καταπονημενοι ηλιοκαμένοι και μπουρλοκαμενοι από τις διάφορες αποστολές των τελευταίων ημερών οι Καταδρομείς της 31.Μ.Κ. ζητούν ξεκούραση στους θαλάμους τους. ένας απο αυτούς στη προσπάθεια του να ανεβεί στο σε στρώμα ακούγεται ριπή όπλου και φωνάζει ότι θα μας σκοτώσουν στο δικό μας χώρο και τελικά η ριπή ήτα από το δικό του όπλο που είχε πέσει από το στρώμα και τον βρήκε κατάστηθα. Μου ζητούν να καλέσω ασθενοφόρο μέσω τηλεφώνου των διαβιβάσεων ,ήλθε το ασθενοφόρον αλλά ήταν ήδη αργά. ...........

Ακόμη μια απώλεια από τα επίλεκτα παλληκάρια των Καταδρομών Κύπρου.
Με τη άφιξη της Μοιρών εμφανίζεται και ο Διοικητής των Καταδρομών Κομποκης και με οργίλο ύφος ούρλιαζε σε όλους τους Αξιωματικούς και ότι έβρισκε μπροστά του. Χαρακτηριστικό ήτα που φώναζε να σταλεί στο εκτελεστικό ένας καταδρομέας που ήτα παρατηρητής στο Φρούριο Βουφαβέντο πάνω από το στρατόπεδο της 33Μ.Κ. στο Άγιο Χρυσόστομο και το είχε εγκαταλείψει. Του είχε εξηγήθει ότι Τουρκικά στρατεύματα είχαν προοθειθεί στη περιοχή ----Φαίνεται ήταν τα ίδια στρατεύματά που είχαν στήσει ενέδρα στη πυροβολαρχία του Τρικώμου που είχε υποστεί τις μεγαλύτερες απώλειες στο χωριό Συνχαρί του Πενταδάκτυλου με Διοηκητή το αείμνηστο Καρπουζή. Αυτός ανένδοτος. Τη επομένη ο Διοιηκητής Καταδρομών ετοιμάζεται για επαναπατρισμό.
Τη διοήκηση της 34 Μ.Κ. την είχε αναλάβει ο Ταγματάρχης πεζικού Κος Διονύσης Τερτινόπουλλο.
Οι Αξιωματικοί της 31Μ.Κ. Ταγματάρχης Αλέξανδρος Μανιάτης Διοικητής από το μεσημέρι της 19ης Ιουλίου 1974, ο Λοχαγός Ελευθέριος Σταμάτης ο Υπολοχαγός Ηλίας Γλεντζές, και ο Υπολοχαγός Αθανάσιος Γαληνός με επιτελείο έφεδρους Αξιωματικούς της Κύπρου Κληρωτούς και εφέδρους και οι Καταδρομείς μας είχαν κάμει το ακατόρθωτο σε όλες τους τις αποστολές και επιχειρήσεις του Κοτζάκαγια, Πιλερίου, Αϊρκώτισσας, Βασίλειας, Αετοφωλιάς, Κυπαρισσόβουνου, και Υψώματος 126 .

έναν από τα καταστραφέντα Αμερικάνικα ΤΑΝΚΣ των Τουρκικών στρατευμάτων εισβολέων τις ήμερες αυτές του 1974, στις κορυφογραμμές του Πενταδακτύλου πάνω απο τη Βασίλεια και Λάρνακα Λάπηθου.τα άλλα δύο είναι στις ελεύθερες περιοχές της Κύπρου. οι Τούρκοι αυτο σήμερα το θεωρούν μνημείο . ΆΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΌ ΝΑ ΒΓΆΛΟΥΝ ΟΥΛΑΜΌ ΑΡΜΆΤΩΝ ΣΕ ΚΟΡΥΦΟΓΡΑΜΜΉ.

Παρασκευή 26 Ιουλιου 1974
Αθαλάσσα.
Με την ανάληψη της Διοίκησης από το Ταγματάρχη Διονύσιο Νερτινόπουλλο η 34 Μ.Κ. αρχίζει να παίρνει σάρκα και οστά Μονάδας Καταδρομών. Ανατίθενται καθήκοντα διοίκησις λόχων στους Εφέδρους Αξιωματικούς με επικεφαλής το Γιώργο Φεραίο λόγο αρχαιότητας και συγκροτούνται και σε διμοιρίες οι λόχοι μαζί με όλα τα απαραίτητα εφόδια και αναλώσιμα Μονάδας. Διατηρώ τη θέση διαβιβαστή στο τηλεφωνικό κέντρο στο διοικητήριο.
όλοι οι καταταγέντες έφεδροι όπως και οι κληρωτοί τους δίδεται η ευκαιρία να ενημερώσουν τις οικογένειες τους για το που βρίσκονται και για να μην γίνεται συμφόρηση στις εισόδους του στρατοπέδου.
Κάποιοι παίρνουν σύντομη άδεια επίσκεψης στις οικογένειες τους. Μου δίδεται η δυνατότητα να επισκεφτώ τη οικογένεια μου για 2 ώρες στο χωριό μου. Μ ετο διασωθέν αυτοκίνητο μου πηγαίνω στο χωριό μου μέσω ενός χωμάτινου δρόμου στη Ανθόύπολη προς Γερόλακκο διοτι η πρριοχή της ΕΛΔΥΚ προς Γερόλακκο ήταν επικίνδυνη και αποκλεισμενη . Ακολούθως προς Μάμμαρι και φθάνω Φιλιά.
Βλέπω τους δικούς μου μαθαίνω νέα των αδελφών . Η ανυσηχία των δικών μου ήταν απερίγραπτη. Ο πατέρας τελικά είχε χάσει το φως του σε εγχείρηση και δεν τον ενδιέφερε τόσο αυτό , παρά η ζωή των παιδιών του.
Όλη η οικογένεια μου ανησυχούσε για μένα λόγο της καταταγής μου στις Καταδρομές και τελικά ο μεγαλύτερος αδελφός να βρίσκεται στη πρώτη γραμμή σε μονάδα πεζικού στη περιοχή Λάρνακας Λαπήθου όπου είχαν κυριευτεί τα Τουρκικά άρματα μάχης . Ο άλλος αδελφός ήταν σε μονάδα Πυροβολικού. Τα δε μεγαλύτερα αδέλφια , αστυνομικοί να υπηρετούν ο ένας στο αστυνομικό σταθμό Αγίου Δομετίου με στρατιωτικές ενδυμασίεα και να βοηθά τις στρατιωτικές μονάδες τισ περιοχής. Ο μεγάλος μετά τη απόλυση του απο τις Κεντρικές φυλακές που είχε συλληφθεί από τους πραξικοπηματίες να είναι στο Αρχηγείο Αστυνομίας.
Όλο το χωριό ήταν από στρατό και όλα τα σπίτια, εκκλησίες και σχολεία φιλοξενούσαν πληθυσμό από τα χωριά τις Κερύνειας και άλλων περιοχών λόγο της κατάληψης των από τα Τουρκικά στρατεύματα. και των βομβαρδισμών. Υπολογίζεται να είχαν φιλοξενούμενους πέρα των 4000 ατόμων και ο πληθυσμός της Φιλιάς ήτα τότε 1300 άτομα.
Επιστρέφω αμέσως από το ίδιο δρόμο στη Αθαλάσσα και στη χωριό Γερολάκκο συναντώ μπροστά μου το μεγάλο κρατήρα που είχαν δημιουργήσει οι Τούρκοι σε δρόμο κατά τη διάρκεια των βομβαρδισμών.
Αφήνω το αυτοκίνητο μου σε χώρο στάθμευσης του Υπουργείου μου στη Μακαρίου και ακολούθως είμαι στη Μονάδα μου.
Τελικά ήταν η τελευταία φορά που έβλεπα ελεύθερα το χωριό μου.

ΤΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ μου ΕV 606 το μονο που ειχε διασωθεί από τα προσωπικά μου μαζί με τη ψυχή μου ΚΑΙ την Ιστορία μου

ΣΑΒΒΑΤΟ 27 Ιουλίου 1974
Αθαλάσσα.
Οι Μονάδες συντάσσονται με ημερήσια αναφορά. Δίνονται αναφορές από τους Λόχους και ακολούθως από τις Μοίρες προς τη Διοίκηση. Είναι εδώ που καταλαμβάνει κανείς το τι σημαίνει Αναφορά ειδικά μετά από αναμέτρηση με τον εχθρό για τη προάσπιση της Πατρίδας.
Παρόντες ……..απόντες…… και νεκροί …… Αξιωματικοί ……και Οπλίτες………. Ρίγη ανατριχίλας αλλά και συγκίνησης προς τους συναδέλφους , Μόνιμους , Κληρωτούς και Έφεδρους . Η απουσία με την Υπηρεσία ή με τη παρουσίαση του Εφέδρου. Η πιο Ιερή Στιγμή που γίνεται από τη Διοίκηση ενός Λόχου, μιας Μονάδας , ενός στρατοπέδου.
Όλη η μέρα στόχο έχει τη άρτια προετοιμασία.
Ακολούθως δίδονται οδηγίες προς τους λόχους και ομάδες , ετοιμασίες , οχήματα ετοιμάζονται , λόχοι διμοιρίες και ομάδες στέλλονται για βοήθειας προς τα μέτωπα.
Ολόκληρη η 34 Μ.Κ. ετοιμάζεται για αποστολή με το αυριανό εγερτήριο. Αντικειμενικός στόχος…………………………………………

 η παραλιακή περιοχή της ανάπτυξης της 34 Μ.Κ. μεταξύ Αγίου Επικτήτου και Χάρτσιας.Στο βάθος φαίνεται ο παράνομος Ηλεκτροπαραγωγικός τους σταθμός όπου ήταν εγκατεστημένο το Διοικητήριο 34 Μ.Κ.

ΚΥΡΙΑΚΗ 28 Ιουλίου 1974
Αθαλάσσα .
Γίνεται αναφορά της 34 Μοίρας Καταδρομών . Όλα ετοιμάζονται και μια απρόσμενη ωραία κατάσταση μας αναμένει.
Σε όλη αυτή τη εξέλιξη και μετά τη Αναφορά περιμένουμε στο γήπεδο αναφοράς, παρουσιάζονται 2 Νοσοκόμοι από το διπλανό Νοσοκομείο( ψυχιατρείο ) και αναζητούν ασθενείς. Κατά το βομβαρδισμό του Ψυχιατρείου αρκετοί ασθενείς είχαν φύγει από το χώρο τους και διασκορπίστηκαν σε διάφορες περιοχές για προστασία . Μας ζητούν εάν γνωρίζουμε κάτι να το αναφέρουμε. Εμείς δεν γνωρίζαμε κανένα ασθενή . Δίνονται οδηγίες από το Διοικητή να ψάξουν οι νοσοκόμοι ανάμεσα μας . Προς έκπληξη μας αρκετοί ασθενείς ήτα ντυμένοι στο χακί με όπλο και εξαρτήσεις και αρκετοί από αυτούς είχαν λάβει μέρος στη αποστολή στο Δίκωμο.
Με πολύ διακριτικότητα τους υποδεικνύεται να αποχωρήσουν από τους λόχους και συνεχίζεται η προετοιμασία και η επιβίβαση στα φορτηγά. Ο υπεύθυνος των ΣΕΜ (Σώμα Εφοδιασμού Μεταφορών ) αναφέρει ότι όλα είναι έτοιμα.
Γίνεται επιβίβαση.
Φορτηγά και λαντροβερ , στρατιωτικά και πολιτικά αναχωρούμε προς ……………………………..το Πενταδάκτυλο. Περνούμε από τη Λευκωσία , Παλλουριώτισσα , Μια Μηλιά , Νέο Χωρίο , Κυθρεα και ανεβαίνουμε στα 5 δάκτυλα του Πενταδακτύλου μέσω του νέου δρόμου Λευκωσία Κερύνειας. Κατά τη διαδρομή μας μεγάλος όγκος στρατευμάτων της Εθνιής Φρουράς είχαν λάβει θέσεις και δημιουργούσαν ορύγματα και αντιαρματικές τάφρους προς τις Χαμιτ Μαντρες, Τουρκοκυπριακό χωριό που ήταν ενωμένο με το Τουρκοκυπριακό Θύλακα του Κιόνελι. Εκσκαφείς , φορτηγά στρατιωτικά και πολιτικά ετοίμαζαν ορύγματα και , Τεθωρακισμένα , ΠΑΟ και ότι άλλο διέθετε η Εθνική Φρουρά λάμβανα θέσεις μάχης. Κατά τη διαδρομή μας δε , στρατιώτες και πολίτες μας επευφημούσαν και καταλάμβαναν τον αντικειμενικό μας στόχο η <<ΚΕΡΥΝΕΙΑ>>
ΕΙχαμε φθασει στη κορυφή της οροσειράς του Πενταδακτύλου . Σταματήσαμε. Γίνεται αποβίβαση και σύνταξη. Ο Διοικητής μας , μας ενημερώνει τον αντικειμενικό στόχο.<< Η αντικατάσταση του 251 Τ.Π. >> ----παρά τις μεγάλες του απώλειες του στη Γλυκιώτισσα κράτησε θέσεις άμυνας έναντι των Τούρκων----. Η αντικατάσταση αφορούσε θέσεις από Το Παχύαμμο του Αγίου Επικτήτου προς τον Πενταδάκτυλο και όλο το παραλιακό μέτωπο μέχρι το χωρίο Χάρτσια .
Ο Διοικητής μας ενημερώνει για τις θέσεις των Τούρκων και είναι υποχρέωση μας και η θέση του κάθε Καταδρομέα όπως η κάθε μας κίνηση μας να μην γίνει αντιληπτή από τον εχθρό . Η διαδρομή μας , προς τις θέσεις μας θα είναι μέσω των χαραδρών και οδικώς. Εάν κάποιος δυσκολεύεται ,αναφέρει μπορεί να πάει με τα φορτηγά, ως συνοδεία ,όπου μεταφέρουν τα διάφορα εφόδια , η δε διαδρομή τους θα είναι γύρω από τα χωριά και συγκεκριμένα Χαλ έυκα , Χάρτσια , μετά παραλία και στο τέλος οι θέσεις μας,
Εμφαντικά δε αναφέρει<< προτιμότερο να χάσουμε ιδρώτα παρά να χάσουμε αίμα.>>
Τελικά ούτε συνοδηγός δεν βρέθηκε για τα φορτηγά, όλοι προτιμήσαμε μέσω χαραδρών .Η διαδρομή ήταν πάρα πολύ δύσκολη ήταν κατηφορική και με όλο των ατομικό οπλισμό , πυρομαχικά και άλλα εφόδια. Υπήρχε μεγάλη αλληλοβοήθεια μεταξύ μας και μιλάμε για δύναμη 500 άτομα περίπου η Μοίρα. Γίνετο ανταλλαγή των πολυβόλων, πυρομαχικών, των εφοδίων και άλλων υλικών εκστρατείας μεταξύ μας . Ως διαβιβαστής του διοικητή είχα ασύρματο μοίρας , ασύρματο διοίκησης, ατομικό τυφέκιο , τυφέκιο διοικητή , περίστροφο και τα ανάλογα πυρομαχικά. Έ μπορώ να πω τα αντέξαμε όλοι σε μια κατακόρυφη κακοτράχαλη άβατη διαδρομή με θάμνους και άλλα δένδρα. . Η διαδρομή διήρκησε από τις 10.00 το πρωί μέχρι η ώρα 5 με 6.00 το απόγευμα. Κατά τη διαδρομή μας βρίσκαμε και σε ορισμένες περιοχές λάκκους για τα ζώα όπου βγάζαμε φρέσκο νερό για δροσιά μας. Κινούμαστο δεξιά της Κλεπίνης
Η μεγαλύτερη μου ενόχληση ήταν σε κάποια στιγμή να φανεί στο βάθος η Κερύνεια με το Φρούριο της . Με τα κιάλια βλέπω το πιο ανατριχιαστικό. Στο φρούριο πάνω στη θέση της Ελληνικής σημαίας να κυματίζει η σημαία των Εισβολέων . Ε αυτό με είχε ενοχλήσει αφάνταστα. Αμέσως αναπολώ τα χρόνια της θητείας 1970-72 όπου κάθε απόγευμα όταν είχαμε έξοδο περπατούσαμε στο λιμάνι της Κερύνειας και βλέπαμε τη σημαία μας να κυματίζει στο φρούριο και κατά τη υποστολή το βράδυ , που γίνετο από ομάδα του Ναυτικού μας , ο σαλπιγκτής , να παιανίζει τον Εθνικό ύμνο και όλοι να στέκουμε προσοχή χαιρετώντας και οι τουρίστες να στέκονται και αυτοί προσοχή.
Σφίξαμε την καρδιά μας, κρύος ιδρώτας μέσα στη ζέστη έτρεξε και συνεχίζαμε.
Το απόγευμα φθάσαμε στη περιοχή και λάβαμε τις θέσεις μας .Προωθήθηκαν όλοι οι λόχοι και διμοιρίες στις θέσεις τους αθόρυβα και χωρίς να το αντιληφθούν οι Τούρκοι
Μόνο τα παιδιά του 251 Τ.Π. με ευχαρίστηση και ικανοποίηση μας δεχτήκαν με ενθουσιώδη τρόπο, για 8 μέρες ήταν απομονωμένοι από τις δικές μας δυνάμεις και ήτο το Τάγμα που προσπάθησε να αποκρούσει την εισβολή με τα γνωστά γεγονότα και τις μεγάλες απώλειες. Κατά τη αποχώρηση τους από τη περιοχή φαίνεται ότι έγιναν αντιληπτοί από τους Τούρκους αλλά χωρίς να ξέρουν ότι είχε γίνει και αντικατάσταση.
Ακολούθως , πήρα οδηγίες και αμέσως με Λαντροβερ στερεώθηκαν μπομπίνες, απλώθηκε καλώδιο τηλεπικοινωνιών εκστρατείας σε όλο το παραλιακό μέτωπο , και εγκαταστάθηκαν τηλέφωνα σε διάφορες θέσεις. Δημιουργήθηκε κέντρο Τηλεπικοινωνιών και κέντρο ασυρμάτων στο διοικητήριο όπου είχαμε αμέσως επαφές με το ΓΕΕΦ και Δ.Δ.Δ.Κ.
Ο διοικητής μας ταγματάρχης Κος Διονύσης Ντερτινόπουλλος μαζί με τους λοχαγούς μας , έφεδρους αξιωματικούς όλοι ανθυπολοχαγοί , έδειχναν πλήρως ικανοποιημένοι.
Δυστυχώς την όλη κατάσταση την παρακολουθούσαν και Κυανόκρανοι-ΟΗΕδες. Μέχρι και τις νάρκες κατά οχημάτων/αρμάτων ήξεραν , και όταν περνούσαν από το δρόμο τις αφαιρούσαν και τις επανατοποθετούσαν. Οι νάρκες αυτές είχαν τοποθετηθεί τις προηγούμενες μέρες από το Μηχανικό μας.
Περνάει το βραδάκι της 28η Ιουλίου χωρίς προβλήματα και αφού είχε γίνει κανονικά και πλήρης η επάνδρωση των θέσεων μας και φτάνουμε τη …………………………………………

ΔΕΥΤΕΡΑ 29 Ιουλίου 1974
ΕΠΑΡΧΙΑ ΚΕΡΥΝΕΙΑΣ
ΠΕΡΙΟΧΗ ΠΑΧΥΑΜΜΟΥ και ΑΛΑΚΑΤΙ.
Με το πρωινό γίνεται αναφορά ότι όλα είναι υπό έλεγχο. Ενημερώνω το διοικητή , γίνεται επιθεώρηση όλων των θέσεων από τους Αξιωματικούς και επιστρέφουν στο διοικητήριο. Το διοικητήριο ήταν μια εγκαταλειμμένη εξοχική κατοικία λόγο των στρατιωτικών δραστηριοτήτων στη περιοχή και όπως μάθαμε αργότερα ήτο ιδιοκτησία του Καλλή της εταιρείας ρούχων JET. Επιβλητική η θέση της. Σήμερα στη παραλία είναι ο ηλεκτροπαραγωγικός σταθμός των εισβολέων.
Κατά τις 10.00 περίπου παίρνω τηλεφώνημα ότι έχουν συλλάβει ένα προπορευόμενο Τουρκικό τζιπ αμερικάνικης κατασκευής με το προσωπικό του το οποίο προπορευόταν ουλαμού τεθωρακισμένων/ αρμάτων από Κερύνεια προς Παχύαμμο , χωρίς να γνωρίζουν οι εισβολείς ότι η Μοίρα μας είχε λάβει θέσεις σε αντικατάσταση του Τάγματος Πεζικού και φυσικά λόγο του τρόπου αντικατάσταση .
Ενημερώνω το Διοικητή μας και τους αναφέρω όπως τους φέρουν στο διοικητήριο με ασφάλεια χωρίς να τους κάνουν ότι δίποτε. Ήταν ένας Ταγματάρχης ένας λοχίας και ο οδηγός .Υπεύθυνος αξιωματικός της σύλληψης τους ήταν ο Έφεδρος Αξιωματικός Καταδρομών Ιάκωβος Φωτιάδης.
Όπως είχα πληροφορηθεί ο τρόπος σύλληψης τους ήταν απλώς η εφαρμογή των γνώσεως στις Καταδρομές που έμαθαν κατά τη διάρκεια της θητείας τους και τίποτε άλλο. Ήθελαν να έκαμναν και αρκετά άλλα , αλλά λόγο της μεγάλης απόστασης που προπορευόταν το τζιπ ήταν αδύνατο.
Με τη συνοδεία ομάδας ασφαλείας παρουσίασαν τους συλληφθέντες στο διοικητή μας. Με βάσει τα στοιχεία που είχαν πάνω τους και στο όχημα , φαίνεται ότι είχαν αποβιβαστεί τη προηγούμενη μέρα από το 5 μίλη περιοχή Καραβάς ,διότι είχαν χθεσινή εφημερίδα πάνω τους . Και οι τρεις έτρεμαν από το φόβο. Ο αξιωματικός τους είχε αφαιρέσει ότι είχαν πάνω τους και μας τα παρέδωσε. Ο Τούρκος αξιωματικός ζητούσε αγωνιωδώς να του δώσουμε το μπρελλό που είχε φωτογραφίες των παιδιών του. Καμιά βία δεν είχε εξασκηθεί σε κανένα, ενημερώθηκε το ΓΕΕΦ και τους παραδώσαμε σε Αξιωματικούς της Ανωτέρας. Σε όλη τη διάρκεια της κράτησης τους ο Τούρκος αξιωματικός επικαλείτο ότι ήταν αξιωματικός του ΝΑΤΟ.
Εν τω μεταξύ οι Καταδρομείς μας στη περιοχή της σύλληψης είχαν λάβει επιπρόσθετα μέτρα ασφαλείας. Τα πολυβόλα τύπου Browning 30 και 50 χιλιοστών είχαν τοποθετηθεί σε σημεία και θέσεις κλειδιά. Είχαμε την ευκαιρία να χρησιμοποιήσουμε και τα πολυβόλα του 251Τάγματος Πεζικού που μας παρέδωσαν οι προκάτοχοι μας .
Κατά το βράδυ οι Τούρκοι άρχισαν ένα καταιγισμό από ριπές αυτομάτων μαζί με τροχιοδεικτικές. Παρά την εγκράτεια τις γραμμής μας , από τη θάλασσα μέχρι τη περιοχή της Κλεπίνη δεν άντεξαν λόγο του μεγάλου κινδύνου που διέτρεχαν.
Η νύκτα είχε γίνει μέρα από τις τροχιοδεικτικές που χρησιμοποιούντο και ολόκληρη η περιοχή σείετο, και σε συνδυασμό μαζί με εκκωφαντικές εκρήξεις στη περιοχή Κερύνειας –Καραβά λόγο της παραβίασης της εκεχειρίας από τους Τούρκους η περιοχή της Κερύνειας ήταν ένα πανδαιμόνιο .
Η ανταλλαγή των πυροβολισμών είχε διαρκέσει μέχρι τα μεσάνυκτα και περιμένοντας τη αυριανή μέρα……………………………………………………………
Κανένας δεν είχε κοιμηθεί. ………………………………


ΕΔΩ ΤΟ ΤΡΙΤΟ ΜΕΡΟΣ