Ιδρύθηκε το Σεπτέμβριο του 1964 πλησίον
του χωριού Σαϊττάς. Το Δεκέμβριο του ίδιου χρόνου μεταφέρθηκε στα
Πολεμίδια. Μετά τη μάχη της Κοφίνου, στις 15 Νοεμβρίου 1967, στην οποία
έλαβε μέρος με την 31 Μοίρα Καταδρομών και συγκεκριμένα το Μάρτιο 1968,
μεταστάθμευσε στο Σταυροβούνι. Τον Απρίλιο 1970 μετακινήθηκε στη Μονή
Αγίου Χρυσοστόμου με αποστολή τη διαφύλαξη της διάβασης Αγύρτας.
Στις 15 Ιουλίου 1974 έλαβε μέρος στο
πραξικόπημα κινούμενη εναντίον του Ραδιοφωνικού Ιδρύματος Κύπρου, του
αερολιμένα Λευκωσίας, του Προεδρικού Μεγάρου και της Αρχιεπισκοπής.
Με την έναρξη της Τούρκικης εισβολής η
Μοίρα κινήθηκε από το Προεδρικό Μέγαρο, όπου βρισκόταν, προς τη βάση της
στον Άγιο Χρυσόστομο και στη συνέχεια στο Συγχαρί.
Στις 20 Ιουλίου 1974, μετά τη συμπλήρωση
της επιστράτευσής της, εξαπέλυσε νυκτερινή επίθεση με αντικειμενικό
σκοπό την κατάληψη της Άσπρης Μούττης. Μέχρι την 5.00 ώρα της 21 Ιουλίου
κατάφερε να καταλάβει 7 πολυβολεία και ανάγκασε τον εχθρό να συμπτυχθεί
στην κορυφή του υψώματος.
Την 13.00 ώρα, στις 22 Ιουλίου, η Μοίρα
διατάχθηκε να κινηθεί και εγκατασταθεί στο Ύψωμα Αλωνάγρα, όπου και
διεξήγαγε τρίωρη μάχη.
Η ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΣΤΗΝ ΑΣΠΡΗ ΜΟΥΤΤΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΛΩΝΑΓΡΑ
Την εσπέρα του Σαββάτου 20 Ιουλίου 1974, οι άνδρες της 32 Μοίρας Καταδρομών συντάχθηκαν στη γραμμή προκάλυψης, όπου και τα ακραία φυλάκια του 361 Τάγματος Πεζικού (ύψωμα 777) μεταξύ Αλωνάγρας και Άσπρης Μούττης. Την ώρα 20:00 ο Διοικητής της Μοίρας Ταγματάρχης Δαμασκηνός Ναπολέων εκδίδει την τελική διαταγή. Αντικειμενικός σκοπός η κατάληψη της ισχυρής οχυρωματικής γραμμής των Τούρκων στην Άσπρη Μούττη (ύψωμα 780).
Τα τμήματα εκκίνησαν την ώρα 21:00. Διοικητής του 21 Λόχου Κρούσεως ο Υπολοχαγός Παπαδακάκης Εμμανουήλ, του 22 Λόχου Κρούσεως ο Υπολοχαγός Κοτσυφάκης Κωνσταντίνος και του 23 Λόχου Κρούσεως ο Λοχαγός Χαράτσης Θρασύβουλος. Πόσο καταλυτικά θα επιδρούσε στο αξιόμαχο της 32 Μοίρας Καταδρομών ο πρόωρος χαμός του αείμνηστου Λοχαγού Ροκά Θεόδωρου, αποδείχθηκε δυστυχώς πολύ σύντομα.
Η ρίψη φωτοβολίδων στην περιοχή από άνδρες των Ηνωμένων Εθνών, προκαλούσαν σύγχυση και πρόδιδαν τις κινήσεις των φιλίων τμημάτων. Παρά ταύτα, μεγάλος αριθμός πολυβολείων καταλήφθηκε και καταστράφηκε κατά την ώρα κρούσεως, την 23:00. Αίτημα του Διοικητή της Μοίρας για πυρά υποστήριξης από το Πυροβολικό στα ‘‘γνωστά σημεία’’ όπως αναφέρθηκε, απορρίφθηκε. Κατ’ αυτό τον τρόπο η κατάληψη και ολοσχερής καταστροφή του στόχου δεν κατέστη δυνατή. Κατά τη νυκτερινή επίθεση έπεσαν ο έφεδρος Ανθυπολοχαγός Σιαμπτάνης Βασίλειος και οι καταδρομείς Παπαλλή Χριστοφής, Μουλλωτός Ευάγγελος και Κοντονικόλας Δημήτριος. Με το πρώτο φως, τα επιτιθέμενα φίλια τμήματα, μετά και τα καταιγιστικά εχθρικά πυρά, αναγκάστηκαν να συμπτυχθούν στον αρχικό χώρο διασποράς. Την ώρα εκείνη της αυγής, στεφανώθηκε στην Αλωνάγρα με τ’ ατίμητα κλαδιά της κυπαρίσσου ο καταδρομέας Ιωάννης Πεγιώτης.
Την εσπέρα, 21 Ιουλίου, ο 22 Λόχος Κρούσεως κινήθηκε προς την Αλωνάγρα. Αντικειμενικός σκοπός η αναχαίτιση της προέλασης των Τούρκων. Ταγμένοι οι καταδρομείς στο αντιπρανές, το πρωινό της επόμενης μέρας διεξήγαγαν επί τρίωρο μάχη, κατακερματίζοντας τις προελαύνουσες τουρκικές δυνάμεις. Το πρόσταγμα είχε ο ίδιος ο Διοικητής της Μοίρας, ελέγχοντας τα άλματα αντεπιθέσεων με την αξιοποίηση των εφέδρων αξιωματικών του. Μετά τον τραυματισμό του Διοικητή και τα θανάσιμα πλήγματα των καταδρομέων Πύρκα Δημητρίου και Λεωνίδου Ανδρέα, το τμήμα αποσύρθηκε στη βάση του, στη μονή Αγίου Χρυσοστόμου.
Η ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΣΤΗΝ ΑΣΠΡΗ ΜΟΥΤΤΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΛΩΝΑΓΡΑ
Την εσπέρα του Σαββάτου 20 Ιουλίου 1974, οι άνδρες της 32 Μοίρας Καταδρομών συντάχθηκαν στη γραμμή προκάλυψης, όπου και τα ακραία φυλάκια του 361 Τάγματος Πεζικού (ύψωμα 777) μεταξύ Αλωνάγρας και Άσπρης Μούττης. Την ώρα 20:00 ο Διοικητής της Μοίρας Ταγματάρχης Δαμασκηνός Ναπολέων εκδίδει την τελική διαταγή. Αντικειμενικός σκοπός η κατάληψη της ισχυρής οχυρωματικής γραμμής των Τούρκων στην Άσπρη Μούττη (ύψωμα 780).
Τα τμήματα εκκίνησαν την ώρα 21:00. Διοικητής του 21 Λόχου Κρούσεως ο Υπολοχαγός Παπαδακάκης Εμμανουήλ, του 22 Λόχου Κρούσεως ο Υπολοχαγός Κοτσυφάκης Κωνσταντίνος και του 23 Λόχου Κρούσεως ο Λοχαγός Χαράτσης Θρασύβουλος. Πόσο καταλυτικά θα επιδρούσε στο αξιόμαχο της 32 Μοίρας Καταδρομών ο πρόωρος χαμός του αείμνηστου Λοχαγού Ροκά Θεόδωρου, αποδείχθηκε δυστυχώς πολύ σύντομα.
Η ρίψη φωτοβολίδων στην περιοχή από άνδρες των Ηνωμένων Εθνών, προκαλούσαν σύγχυση και πρόδιδαν τις κινήσεις των φιλίων τμημάτων. Παρά ταύτα, μεγάλος αριθμός πολυβολείων καταλήφθηκε και καταστράφηκε κατά την ώρα κρούσεως, την 23:00. Αίτημα του Διοικητή της Μοίρας για πυρά υποστήριξης από το Πυροβολικό στα ‘‘γνωστά σημεία’’ όπως αναφέρθηκε, απορρίφθηκε. Κατ’ αυτό τον τρόπο η κατάληψη και ολοσχερής καταστροφή του στόχου δεν κατέστη δυνατή. Κατά τη νυκτερινή επίθεση έπεσαν ο έφεδρος Ανθυπολοχαγός Σιαμπτάνης Βασίλειος και οι καταδρομείς Παπαλλή Χριστοφής, Μουλλωτός Ευάγγελος και Κοντονικόλας Δημήτριος. Με το πρώτο φως, τα επιτιθέμενα φίλια τμήματα, μετά και τα καταιγιστικά εχθρικά πυρά, αναγκάστηκαν να συμπτυχθούν στον αρχικό χώρο διασποράς. Την ώρα εκείνη της αυγής, στεφανώθηκε στην Αλωνάγρα με τ’ ατίμητα κλαδιά της κυπαρίσσου ο καταδρομέας Ιωάννης Πεγιώτης.
Την εσπέρα, 21 Ιουλίου, ο 22 Λόχος Κρούσεως κινήθηκε προς την Αλωνάγρα. Αντικειμενικός σκοπός η αναχαίτιση της προέλασης των Τούρκων. Ταγμένοι οι καταδρομείς στο αντιπρανές, το πρωινό της επόμενης μέρας διεξήγαγαν επί τρίωρο μάχη, κατακερματίζοντας τις προελαύνουσες τουρκικές δυνάμεις. Το πρόσταγμα είχε ο ίδιος ο Διοικητής της Μοίρας, ελέγχοντας τα άλματα αντεπιθέσεων με την αξιοποίηση των εφέδρων αξιωματικών του. Μετά τον τραυματισμό του Διοικητή και τα θανάσιμα πλήγματα των καταδρομέων Πύρκα Δημητρίου και Λεωνίδου Ανδρέα, το τμήμα αποσύρθηκε στη βάση του, στη μονή Αγίου Χρυσοστόμου.
Το βράδυ, στις 27 Ιουλίου, η Μοίρα
αντικαταστάθηκε από Τάγμα πεζικού και συγκεντρώθηκε στο αεροδρόμιο
Τύμπου, όπου και παρέμεινε έως τις 10 Αυγούστου.
Στις 10 Αυγούστου η Μοίρα μετακινήθηκε
στην περιοχή Παχυάμμου, πλησίον της Κερύνειας, όπου και αντικατέστησε
την 34 Μοίρα Καταδρομών. Έλαβε ως αποστολή την απαγόρευση του
δρομολογίου Άγιος Επίκτητος – Άγιος Αμβρόσιος και να εξασφαλίσει τον
όρμο Ντάουτ από ενδεχόμενη εχθρική απόβαση. Στην τοποθεσία αυτή
παρέμεινε μέχρι τις 14 Αυγούστου.
Στις 16 Αυγούστου, η 32 Μοίρα Καταδρομών
ανέλαβε να εξασφαλίσει τις διαβάσεις και τα δρομολόγια προς Λευκόνοικο,
μέχρις ότου όλη η δύναμη της Εθνικής Φρουράς, που βρισκόταν εντός της
κατεχόμενης και ελεγχόμενης από τον εχθρό τοποθεσίας, να περάσει προς
την Αμμόχωστο και να συμπτυχθεί στη Λάρνακα.
Την 24.00 ώρα, η 32 Μοίρα Καταδρομών,
αφού και τα τελευταία τμήματα της Εθνικής Φρουράς πέρασαν στο νότο,
ακολούθησε το δρομολόγιο Λευκονοίκου – Κοντέας – Λάρνακας και κατέληξε
στο Κίτι.
Το βαρύ χρέος της κάλυψης των στενών της
Χαλεύκας, την τραγική εκείνη μέρα, στις 12 το μεσημέρι, ανέλαβε ομάδα
εννέα καταδρομέων του 22 Λόχου Κρούσεως. Αποστολή της ομάδας ήταν η
αντιμετώπιση των εχθρικών δυνάμεων, προκειμένου να παρασχεθεί χρόνος
στον κύριο όγκο της Μοίρας να συμπτυχθεί. Όλα τα μέλη της, ένας
Ανθυπολοχαγός και οκτώ καταδρομείς, αγνοούνται.
Όσοι έζησαν τις μεγάλες εκείνες στιγμές,
θα θυμούνται για πάντα το πολυβόλο και τα επτά καλασνίκωφ ασταμάτητα να
βάλλουν στη χαράδρα. Δεν σίγησαν ούτε στιγμή. Παιάνιζαν τον ύμνο της
Ρωμιοσύνης.
Μετά τις επιχειρήσεις του 1974, η Μοίρα
παρέμεινε για λίγο στο Κίτι, στα χωριά Κάτω Μονή, Πάνω Πύργος, Πηγαίνια,
Άγιος Επιφάνειος και στις 10 Ιανουαρίου 1975, στο στρατόπεδο Αθαλάσσας.
- Ελλάς - |
- Ασσια - |
Ανθλγος Βασίλειος Σιαμπτάνης.
- Γιαλούσα - |
- Ερήμη - |
Λοχίας Συμεών Γλυκαίνου. - Παραλίμνι - |
Δνεας Διονύσιος Παπαπέτρου. - Καραβάς - |
Δνεας Παναγιώτης Σάββα Τσόκκος. - Πάχνα - |
Κ/δ Χριστοφής Παπαλλής. - Αχερίτου - |
Λοχίας Ευμένιος Μαρκαντώνη. - Πάχνα - |
Κ/δ Ιωάννης Πεγιώτης. - Στρουμπί Πάφου - |
Κ/δ Αντρέας Μιλτιάδου. - Λεμεσός - |
Κ/δ Γεώργιος Σπύρου. - Τύμπου - |
Κ/δ Χάρης Πέτρου. - Πάχνα - |
Κ/δ Κωνσταντίνος Αυξέντη. - Αχερίτου - |
Κ/δ Γεώργιος Χριστοφή. - Ποταμίτισσα - |
Λοχίας Ελισσαίος Παπαελισσαίου. - Γερόλακκος - |
Κ/δ Σάββας Μαλεκίδης. - Αγ. Ιωάννης Αγρού - |
Υπνεας Αντρέας Λεωνίδου. - Λευκωσία - |
Κ/δ Ευάγγελος Μουλλωτού- Λεμεσός - |
Κ/δ Δημήτριος Κοντονικόλας- Αραδίππου - |
Κ/δ Νεόφυτος Δημοσθένους - Λεμεσός - |
Κ/δ Δήμος Δημοσθένους- Άγιος Ιωάννης Αγρού - |
Κ/δ Λάμπρος Βαρδάκης- Κερύνεια - | Δνεας Ισίδωρος Ισιδώρου - Ορμήδεια - |
Κ/δ Γεώργιος Μουστάκας- Κερύνεια -
|
|
Κ/δ Ανδρέας Νεοκλέους- Αγιοι Βαβατσινιάς- |
Κ/δ Φοίβος Παυλίδης- Ευρύχου - |
Κ/δ Λεύκος Πιλλάτσιης - Λευκωσία - |
Κ/δ Δημήτριος Πύρκας - Μάμμαρι - |
Κ/δ Κυριάκος Στυλιανού - Πάχνα - |
Ανθλγος Ανδρέας Χαραλάμπους - Λευκωσία - |
Κ/δ Αντώνης Παρτζίλης - Αμμόχωστος - |
Κ/δ Ματθαίος Ματθαίου - Αμμόχωστος - |
Δνεας Οδυσσέας Κουτσόφτας - Παραλίμνι - |
Κ/δ Μιχάλης Σαββάκη - Λεμεσός - |
Λοχίας Κωνσταντίνος Καψάλης Καπέδες |
Το ότι δεν γνωρίζουμε τα ονόματα όσων επιτέθηκαν στο προεδρικό και αλλού τι σημαίνει?Μήπως μέσα κρύβονται πολιτικά πρόσωπα που δεν θέλουν να εκτεθούν?Γιατί ξέρουμε τα ονόματα 100-200 εοκαβήτων και δνε ξέρουμε και τις 20 000? Μήπως πολλοί που ζουν ακόμα είναι διάσημοι?
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ 32 ΜΚΔ παρέμεινε στο σύνολο της στην Χαλεύκα !
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαρακαλώ κάντε μια έρευνα εκ νέου επί αυτού.