ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ ΟΙ ΨΥΧΕΣ ΔΕΝ ΠΝΙΓΟΝΤΑΙ
Κύπρος 20 Ιουλίου 1974, ημέρα Σάββατο, ώρα 05.00 χαράματα. Η Κερύνεια μια πανέμορφη μικρή πολιτεία, γαλήνια και ανύποπτη, ζει τις τελευταίες ειρηνικές και ελεύθερες ώρες της. Στο γραφικό της λιμανάκι δεσπόζει ακοίμητος φρουρός το πελώριο μεσαιωνικό της κάστρο. Εκεί κυματίζει υπερήφανη η γαλανόλευκη σημαία της Ναυτικής Βάσης που διαθέτει δυο παλαιάς τεχνολογίας αλλά αξιόμαχες τορπιλακάτους, την Τ-1 και την Τ-3. Εκεί κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου και τα δυο παλικάρια. Μάλιστα, ο Ν. Δεριζιώτης ή Διακάκης τελεί υπό ανάρρωση ύστερα από πρόσφατη εγχείρηση σκωληκοειδίτιδας, που καθυστέρησε κατά μία εβδομάδα την επιστροφή - μετάθεσή του στην Αθήνα.
Τις ίδιες όμως ώρες από τα απέναντι τουρκικά παράλια επέρχεται η θύελλα και πλησιάζει πλέοντας ο όλεθρος με τη μορφή πανίσχυρης εχθρικής νηοπομπής. Πλήθος αρματαγωγών, αποβατικών και οχηματαγωγών σκαφών έμφορτων με πάνοπλα στρατεύματα και με τη συνοδεία αντιτορπιλικών και υποβρυχίων πλέουν ύπουλα και απειλητικά στην ήρεμη και σκοτεινή ακόμα θάλασσα. Ταυτόχρονα, από την Αττάλεια απογειώνονται σμήνη πολεμικών αεροσκαφών. Προορισμός της πανίσχυρης αυτής πολεμικής μηχανής οι ακτές της Κερύνειας. Αντικειμενικός σκοπός: Απόβαση. Κωδική ονομασία της επιχείρησης: "Αττίλας". Η εχθρική δύναμη εντοπίζεται από τη Ναυτική Βάση της Κερύνειας. Αμέσως σημαίνει συναγερμός. Οι σειρήνες ουρλιάζουν και σχίζουν το πέπλο της γαλήνιας ηρεμίας που σκεπάζει την πόλη.
Ωρα 05.10. Οι δυο τορπιλάκατοι αποπλέουν. Πρώτη η Τ-3 με κυβερνήτη το διοικητή της Βάσης, Υποπλοίαρχο Λ. Τσομάκη και δεκαμελές πλήρωμα στο οποίο περιλαμβάνεται ο Χρίστος Καρεφυλλίδης του Γιαννάκη και ο Νίκος Δεριζιώτης ή Διακάκης που αποτελούν ομοχειρία του μοναδικού αντιαεροπορικού πολυβόλου του σκάφους. Πίσω σε απόσταση 500 μέτρων ακολουθεί η Τ-1.
Ώρα 05.15: Αρχίζει η πολεμική εμπλοκή. Οι συνθήκες άνισες, η υπεροπλία του εχθρού σε θάλασσα και αέρα συντριπτική.
Ώρα 05.20: Η Τ-1 βάλλεται από εχθρικά πυρά, υφίσταται σοβαρές βλάβες και προσαράζει στην πλησιέστερη ακτή. Το πλήρωμά της προλαβαίνει να την εγκαταλείψει λίγο πριν ανατιναχτεί στον αέρα. Η Τ-3 εξακολουθεί μαχόμενη να πλέει ολοταχώς εναντίον της εχθρικής νηοπομπής σε μια αποστολή αυτοκτονίας.
Ώρα 05.20-05.25: Δυο εχθρικά αεροσκάφη καταρρίπτονται από τα εύστοχα πυρά του Χρίστου Καρεφυλλίδη και του Νίκου Δεριζιώτη ή Διακάκη. Το ένα φλεγόμενο πέφτει στη θάλασσα και το άλλο αφήνοντας πίσω του μια γραμμή πυκνού, μαύρου καπνού απομακρύνεται και τελικά συντρίβεται στις απέναντι τουρκικές ακτές.
Ώρα 05.30: Η Τ-3 εκτελώντας συνεχώς ελιγμούς πλησιάζει σε απόσταση βολής τα εχθρικά πλοία μέσα σε κόλαση πυρών από αέρα και θάλασσα. Καθώς είναι έτοιμη να εξαπολύσει τις τορπίλες της δέχεται καίριο και συντριπτικό πλήγμα από ρουκέτα αεροσκάφους F-4 και βυθίζεται. Ο Χρίστος Καρεφυλλίδης και ο Νίκος Δεριζιώτης ή Διακάκης βρίσκονται στη θάλασσα ελαφρά τραυματισμένοι και προσπαθούν κολυμπώντας να προσεγγίσουν την πλησιέστερη ακτή, οπότε ένα αεροσκάφος εκτελεί βύθιση και πολυβολεί τα δυο παλικάρια. Στη θέση τους πλέον δεν υπάρχει τίποτα που να μαρτυρά την ύπαρξή τους, υπάρχει μόνο μια μεγάλη κατακόκκινη αιμάτινη κηλίδα.
Την τραγική αυτή σκηνή παρακολουθεί γαντζωμένος στα συντρίμμια της τορπιλακάτου και ανήμπορος να αντιδράσει ο Αρχικελευστής Σ. Μαγέτος, ο μοναδικός που διασώθηκε από το πλήρωμα της Τ-3. Το τι συνέβη τότε με τα τραγικά γεγονότα που επακολούθησαν είναι λίγο ή πολύ γνωστά σε όλους μας. Αδέκαστη η ιστορία ας κρίνει δικαίους και αδίκους. Το παρόν αφήγημα δε φιλοδοξεί να περιγράψει το σύνολο των πολεμικών συγκρούσεων εκείνης της εποχής, αλλά ιστορεί τον ηρωικό θάνατο των δυο πρώτων πεσόντων κατά την εισβολή του Αττίλα, του Κύπριου ναύτη Χρίστου Καρεφυλλίδη του Γιαννάκη, ετών 19 από την Κερύνεια και του Ελλαδίτη ναύτη Νίκου Δεριζιώτη ή Διακάκη, ετών 21 από την Αθήνα ιστορεί συνάμα και τις συγκινητικά τραγικές και διαχρονικές επιπτώσεις που είχε η απώλειά τους στις οικογένειές τους. Ο υγρός τάφος της θάλασσας της Κερύνειας σκεπάζει από τότε τα λείψανά τους. Κι όμως η ιστορία δεν τελειώνει εδώ. Στον πόλεμο εκείνο όπως εξάλλου και σε κάθε πόλεμο υπάρχουν και οι λεγόμενες «παράπλευρες απώλειες» που πλήττουν και βασανίζουν με τις τραγικές επιπτώσεις τους, φίλους συγγενείς και γονείς των πεσόντων στα πεδία των μαχών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Oσα δημοσιεύματα δεν έχουν την υπογραφή μας αντιπροσωπεύουν την προσωπική γνώμη των συγγραφέων τους και όχι την δική μας.Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις,, ή απειλές.