Ο επίλογος της τραγικής ιστορίας , του Ανδρέα Στυλιανού, ενός ακόμα ήρωα που φονεύθηκε από τους Τούρκους εισβολείς το 1974, γράφτηκε την Κυριακή στην Εκκλησία Αγίου Γεωργίου, στο Παραλίμνι, μετά την ταυτοποίηση των οστών του.
Όπως ανέφερε στον επικήδειο που εκφώνησε ο Επίτροπος Προεδρίας Φώτης Φωτίου, 0 Αντρέας γεννήθηκε στις 20 του Οκτωβρίου το 1956 και διέμενε στο Παραλίμνι. Γαλουχήθηκε μέσα σε ένα οικογενειακό περιβάλλον με παρακαταθήκη την πλούσια σε θάρρος και ανδρεία Ελληνική ιστορία.
«Σκληρή στάθηκε όμως γι’ αυτόν η μοίρα με το θάνατο του, όπως και για τους συμπολεμιστές του, στις ανεμοδαρμένες κορυφές του Πενταδακτύλου. Πολλών τα σώματα παρέμειναν για δεκαετίες άταφα, βορά των όρνιων και στο έλεος των καιρικών συνθηκών. Κάποια από τα οστά του ιδίου, όπως και 20 περίπου άλλων εθνοφρουρών που ανήκαν στο ίδιο τάγμα, το 399 Τάγμα Πεζικού το οποίο είχε ως έδρα το Μπογάζι Αμμοχώστου, εντοπίστηκαν σκορπισμένα στις απόκρημνες πλαγιές της Αλωνάργας όπου δόθηκαν σκληρές μάχες σε μια προσπάθεια κατάληψης της βραχώδους κορυφής της Άσπρης Μούττης».
Όπως είπε, στην περιοχή αυτή, που ήταν μεγάλης σημασίας, οι τουρκικές δυνάμεις είχαν ρίξει ισχυρή δύναμη αλεξιπτωτιστών, στην προσπάθεια τους να δημιουργήσουν προγεφύρωμα για την επέκτασή τους στην ευρύτερη περιοχή. Ήταν λίγο μετά το μεσημέρι, όταν οι άνδρες δύο λόχων του 399 τάγματος πήραν διαταγή να επιτεθούν κατά των θέσεων που είχαν καταλάβει οι Τούρκοι αλεξιπτωτιστές. Βρέθηκαν όμως αντιμέτωποι με σφοδρά πυρά και προσπάθησαν να καλυφθούν. Γύρω τους έπεφταν βροχή τα βλήματα των όλμων και άλλων βαρέων όπλων.
Συμπλήρωσε ότι οι άνδρες της Εθνικής Φρουράς έβαλλαν και αυτοί από τις θέσεις τους με τον ισχνό και απηρχαιωμένο οπλισμό που διέθεταν. Οι ανταλλαγές πυρών συνεχίστηκαν μέχρι το βράδυ. Τα χαράματα της επόμενης ημέρας, της 21ης Ιουλίου 1974, οι τουρκικές δυνάμεις εξαπέλυσαν στη συγκεκριμένη περιοχή μεγάλη επίθεση με την κάλυψη και της πολεμικής τους αεροπορίας. Οι άνδρες της Εθνικής Φρουράς συνέχισαν να αντιστέκονται αλλά οι εχθρικές δυνάμεις ήταν υπέρτερες και με πολύ πιο βαρύ οπλισμό.
«Σε λίγο όλη η περιοχή καταλείφθηκε από τα τουρκικά στρατεύματα που υπερτερούσαν, τόσο σε άνδρες όσο και σε βαρύ και σύγχρονο οπλισμό. Έκτοτε ο Ανδρέας Στυλιανού, όπως και αρκετοί άλλοι άνδρες του τάγματος δεν έδωσαν σημεία ζωής. Άλλες μαρτυρίες από τότε δεν υπήρξαν μέχρι που πολλά χρόνια αργότερα, στη βάση των πληροφοριών και των ευρημάτων από τις έρευνες και τις εξετάσεις των επιστημόνων, άρχισε να γράφεται ο τραγικός επίλογος με την ταυτοποίηση των σκόρπιων οστών και την ενημέρωση των συγγενών», είπε.
Αναφέροντας ότι οι γονείς του Ανδρέα Στυλιανού, ο Πασχάλης και η Φουρεγγού, δεν είναι πια στη ζωή για να κατευοδώσουν μαζί μας το μονάκριβο παιδί τους, είπε ότι πέθαναν με το παράπονο, την πίκρα και την αγωνία της εξαφάνισης του παιδιού τους, όπως συμβαίνει με πολλούς άλλους γονείς, αλλά και συζύγους και αδέρφια που ολοκληρώνουν τον κύκλο της ζωής τους με αναπάντητα τα ερωτήματα για την τύχη των αγαπημένων τους.
«Δεν υποτιμούμε και ούτε παραγνωρίζουμε το έργο της Διερευνητικής Επιτροπής για τους αγνοουμένους. Κάθε άλλο. Ενόσω όμως εννιακόσιοι τόσοι συμπατριώτες μας εξακολουθούν να είναι αγνοούμενοι, ενόσω συνεχίζεται ο πόνος και η αγωνία για τις χιλιάδες των συγγενών, ενόσω η κατοχική δύναμη συνεχίζει να προβάλλει εμπόδια και να μην συνεργάζεται στο βαθμό που επιβάλλεται για την διακρίβωση της τύχης όλων ανεξαίρετα των περιπτώσεων των αγνοουμένων μας, δεν μπορούμε παρά συνεχώς και αδιάκοπα να εργαζόμαστε για την προώθηση της επίλυσης του ανθρωπιστικού αυτού προβλήματος», είπε ο κ. Φωτίου.
Συμπλήρωσε ότι η κατοχική δύναμη θέτει συνεχώς προσκόμματα ως προς τον αριθμό των εκταφών κατ’ έτος και αρνείται πεισματικά να επιτρέψει την πρόσβαση των ερευνητών στα αρχεία του Τουρκικού στρατού, όπου με βεβαιότητα υπάρχουν πληροφορίες για πολύ περισσότερες περιπτώσεις αγνοουμένων, ενώ αρνείται επίσης επίμονα να δώσει στοιχεία για τη βίαιη μετακίνηση οστών από τους αρχικούς χώρους ταφής σε άλλους για να αποκρυβούν οι τεράστιες ενοχές ως προς τις μαζικές εκτελέσεις.
«Αυτό που διαπράττει η Τουρκία, είναι και απάνθρωπο και εγκληματικό γιατί εξακολουθεί να αρνείται να συνεργαστεί για ένα ανθρωπιστικό θέμα, γιατί το θέμα των αγνοουμένων δεν είναι πολιτικό αλλά ένα πρόβλημα που αγγίζει ανθρώπινες ζωές. Είναι ντροπή για την ίδια την Διεθνή κοινότητα που δεν κατάφερε μετά από 43 χρόνια να πείσει και να πιέσει την κατοχική δύναμη να συνεργαστεί», συμπλήρωσε.
Ο κ. Φωτίου ανέφερε ότι Πρόεδρος της Δημοκρατίας κατέστησε σαφή την πρόθεση του να συνεχίσει την προσπάθεια επίτευξης της ποθούμενης λύσης, φτάνει όμως να υπάρξει ανταπόκριση και από την άλλη πλευρά με την εγκατάλειψη κυρίως των απαράδεκτων θέσεων στα θέματα της ασφάλειας των εγγυήσεων.
Την ίδια ώρα, σε ό,τι αφορά στο εσωτερικό μέτωπο, είπε, επιβάλλεται να επικρατήσουν συνθήκες ενότητας και συναίνεσης ώστε να αντιμετωπιστούν κατά τον καλύτερο τρόπο οι τουρκικές επιδιώξεις. Συνθήκες, πρόσθεσε, που να αποκλείουν τα πάθη και τις έριδες του παρελθόντος και, ταυτόχρονα, να δημιουργούν προοπτικές για ένα καλύτερο και περισσότερα υποσχόμενο μέλλον.
ΠΗΓΗ: ΚΥΠΕ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Oσα δημοσιεύματα δεν έχουν την υπογραφή μας αντιπροσωπεύουν την προσωπική γνώμη των συγγραφέων τους και όχι την δική μας.Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις,, ή απειλές.