Ο Ήρωας Καταδρομέας της 32ης Μοίρας Καταδρομών Λεύκος – Ανδρέας Πιλλάτζης

Κηδεύτηκε ακόμα ένας ήρωας - καταδρομέας της τουρκικής εισβολής

Τελέστηκε  η κηδεία του καταδρομέα της 32ης Μοίρας Καταδρομών Λεύκου - Ανδρέα Πιλλάτζη από την Κάτω Ζώδια, τα λείψανα του οποίου ανευρέθηκαν σε ομαδικό τάφο, μεταξύ των χωριών Κιάδος και Κορνόκηπος, και ταυτοποιήθηκαν με τη μέθοδο DNA

Η τύχη του αγνοείτο από τον Αύγουστο του 1974. Ο Πιλλάτζης, μαζί με τους υπόλοιπους άντρες της μοίρας του, ύστερα από οδηγίες μετακινήθηκαν στην περιοχή του Παχύαμμου Κερύνειας, όπου σε σκληρές μάχες με τους εισβολείς προσπάθησαν να κρατήσουν την περιοχή εκείνη.

Ο αγώνας, ωστόσο ήταν άνισος και πολύ σκληρός, και το τάγμα έλαβε οδηγίες για οπισθοχώρηση. Ο Πιλλάτζης μαζί με τους υπόλοιπους έφτασαν στον Άγιο Αμβρόσιο, όπου και διανυκτέρευσαν . 

Την επόμενη το πρωί χωρίστηκαν σε δύο ομάδες και αναζήτησαν οχήματα για να μεταβούν στη Χαλεύκα. Η ομάδα του Πιλλάτζη, χρησιμοποιώντας όχημα, κινήθηκε προς τη Χαλεύκα ακολουθώντας πορεία μέχρι σήμερα άγνωστη.

Ο Λεύκος Πιλλάτζης όπως ήταν γνωστός στις Καταδρομές, κατετάγη στην Εθνική Φρουρά τον Ιανουάριο του 1974 με την κλάση 56Α, ήταν ένας νεοσύλλεκτος καταδρομέας που είχε μόνο 3 μήνες ενσωμάτωση με την 32 Μοίρα Καταδρομών. Ήταν δηλαδή  «νέος» όπως αποκαλούνταν οι νεοσύλλεκτοι καταδρομείς. Νέος, γιατί σαν νεοσύλλεκτος δεν είχε ακόμη αποκτήσει εμπειρίες και γνώσεις που να τον καθιστούν έναν ολοκληρωμένο, έμπειρο και αξιόμαχο καταδρομέα.

Παρόλα αυτά, όταν η πατρίδα τον κάλεσε, βρέθηκε στην πρώτη γραμμή του πολέμου και πάλεψε ισάξια δίπλα στους «παλιούς» συναδέλφους του.

Η 32 Μοίρα Καταδρομών ήταν η Μοίρα εκείνη που κατά το πραξικόπημα κινήθηκε προς κατάληψη του Προεδρικού Μεγάρου με σκοπό την ανατροπή του Μακαρίου.

Από εκείνη την καταστρεπτική για την Κύπρο επιχείρηση, η 32 Μοίρα Καταδρομών είχε βαριές απώλειες και παρά τούτου, δεν επέστρεψε στην βάση της που ήταν το στρατόπεδο στον Άγιο Χρυσόστομο στον Πενταδάκτυλο και η Τουρκική εισβολή την βρήκε στρατοπεδευμένη στη Λευκωσία.

Έτσι λοιπόν, νωρίς το πρωί του Σαββάτου 20 Ιουλίου 1974 έλαβαν διαταγή να κινηθούν προς τον Άγιο Χρυσόστομο με αποστολή να ελέγχουν την διάβαση Κουτσοβέντη, Αλονάγρας και να επιχειρούν κατά Τούρκικων φυλακίων στην Άσπρη Μούττη.

Κατά την διάρκεια της εκεχειρίας, οι βαριές απώλειες της 32 Μοίρας Καταδρομών αναπληρώθηκαν από επίστρατους Καταδρομείς.

Στις 8 Αυγούστου 1974 έλαβαν διαταγή να κινηθούν προς την περιοχή Παχίαμμος ανατολικά της Κερύνειας, για να ενισχύσουν την εφεδρική 34 Μοίρα Καταδρομών και να ανακόψουν την πιθανή προέλαση των Τούρκικων στρατευμάτων, αφού όπως ήταν γνωστό προέλαυναν καταπατώντας την συμφωνηθείσα εκεχειρία.

Στις 12 Αυγούστου έγινε μερική αντικατάσταση των επίστρατων καταδρομέων που κρατούσαν θέσεις στην περιοχή.

Στις 14 Αυγούστου με την κατάρρευση των συνομιλιών για επίτευξη συμφωνίας προς επίλυση του Κυπριακού, τα Τουρκικά στρατεύματα άρχισαν την κατά μέτωπο επίθεση τους.

Η 32 Μοίρα Καταδρομών αντιστεκόταν σθεναρά και κατάφερνε να κρατά αρραγές το βορειοανατολικό μέτωπο.

Στις 15 Αυγούστου σε κάποια στιγμή μετά τις 9:00πμ, έλαβαν μήνυμα που τους ενημέρωνε ότι έσπασε η γραμμή της Μιας Μηλιάς και ότι θα έπρεπε να απαγκιστρωθούν για να μην εγκλωβιστούν μέσα στην κατεχόμενη από τα τουρκικά στρατεύματα περιοχή.

Έτσι, λίγο πριν το μεσημέρι δόθηκε η διαταγή για ελεγχόμενη οπισθοχώρηση.

Οι καταδρομείς άρχισαν να υποχωρούν κατά διμοιρίες, με διαταγή να ανέβουν το βουνό και να φτάσουν στη Χαλεύκα, όπου θα τους ανέμεναν φορτηγά για να τους μεταφέρουν στο Λευκόνοικο που ήταν και ο τελικός χώρος συνάντησης και ανασύνταξης, με σκοπό την αναχαίτιση της τουρκικής προέλασης.

Η ώρα συνάντησης στην Χαλεύκα ορίστηκε η 7:30μμ

Η οπισθοχώρηση γινόταν υπό την πίεση πολυάριθμων Τούρκων πεζοναυτών, εν μέσω κανονιοβολισμών από τα τούρκικα πολεμικά πλοία που έπλεαν στα παράλια της Κερύνειας, αλλά και από άρματα μάχης που κινούνταν απειλητικά προς τον Παχίαμμο.

Οι καταδρομείς πεζοί, αναρριχήθηκαν την απότομη βόρεια πλαγιά του Πενταδακτύλου για να φτάσουν στην κορυφή της Χαλεύκας βόρεια της Κυθρέας.

Η ψυχολογική πίεση και οι κούραση, ανάγκαζαν κάποιους καταδρομείς να σταματούν για μια ανάσα και λίγο νερό με αποτέλεσμα αυτό να καταστεί μοιραίο για μερικούς.

Η διμοιρία στην οποία βρίσκονταν ο Λεύκος Πιλλάτζης και ο Σάββας Μαλεκκίδης έφτασε στην Χαλεύκα στις 7:10μμ αλλά δεν βρήκε κανένα εκεί πάνω. Αφού περίμεναν λίγο, αποφάσισαν να φύγουν για να μην πέσουν πάνω στους Τούρκους που κινούνταν προς τα ανατολικά και πιθανόν να είχαν καταλάβει την Κυθρέα, θεώρησαν σωστό να κινηθούν προς τον Άγιο Αμβρόσιο που βρισκόταν στα βορειοανατολικά, από εκεί ανατολικότερα προς Μερσινίκι και από εκεί στο Λευκόνοικο.

Φτάνοντας έξω από τον Άγιο Αμβρόσιο, πρόσεξαν ότι άναψαν κάποια φώτα σε δυο τρία σπίτια του χωριού, έτσι καλύφτηκαν κάπου εκεί έξω και έστειλαν μια περίπολο για αναγνώριση της περιοχής. Επιστρέφοντας η περίπολος έστειλε το μήνυμα πως η είσοδος στο χωριό ήταν ασφαλής και έτσι δόθηκε το σύνθημα για σύνταξη. Στην καταμέτρηση φάνηκε ότι έλειπαν ο Λεύκος Πιλλάτζης, ο Σάββας Μαλεκκίδης και ο Λάμπρος Βαρδάκης. Αφού τα υπόλοιπα μέλη της Διμοιρίας έψαξαν χωρίς αποτέλεσμα τους ελλείποντες, αποφάσισαν πως θα έπρεπε να συνεχίσουν την πορεία τους προς Μερσινίκι. 

Μπαίνοντας στον Άγιο Αμβρόσιο, κάποιοι χωριανοί τους έδωσαν 2 τρακτέρ για να μπορέσουν να μετακινηθούν γρηγορότερα. Έτσι έφτασαν στο Λευκόνοικο στις 2:00 τα ξημερώματα της 16 Αυγούστου. 

Επειδή μια προσπάθεια αναχαίτισης των Τούρκικων στρατευμάτων θα ήταν μοιραία, αποφάσισαν να φύγουν με προορισμό την Αμμόχωστο προς αναζήτηση ασφαλέστερου μέρους στρατοπέδευσης.

Ανάμεσα στα μέλη της Διμοιρίας του Λεύκου Πιλλάτζη, επικρατούσε η άποψη ότι οι τρεις συνάδελφοι τους μπήκαν μέσα στον Άγιο Αμβρόσιο και αφού βρήκαν αυτοκίνητο, έφυγαν προς άγνωστη κατεύθυνση, μια άποψη που ίσως δεν διευκρινιστεί ποτέ.

Γεγονός είναι πως τα οστά του Λεύκου Πιλλάτζη και Σάββα Μαλεκκίδη βρέθηκαν σε ομαδικό τάφο στην περιοχή του τουρκοκυπριακού χωριού Τζίαος στα βορειοανατολικά της Λευκωσίας. 

Ο Σάββας Μαλεκκίδης κηδεύτηκε στην γενέτειρα του τον Άγιο Ιωάννη του Αγρού, την Τετάρτη 28 Οκτωβρίου.

Πηγή: ΚΥΠΕ