Η ΔΙΖΩΝΙΚΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΥΤΕ ΤΟΥ ΝΑΤΟ ΟΥΤΕ ΤΟΥ ΚΙΣΣΙΓΚΕΡ, ΕΙΝΑΙ ΤΗΣ ΑΓΚΥΡΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΛΟΝΔΙΝΟΥ

 Φανούλα Αργυρού – Ερευνήτρια/συγγραφέας – Λονδίνο 23.6.2015

Ιστορικό Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας

Τις τελευταίες μέρες  είχαμε την απόρριψη της ΔΔΟ από την ΕΔΕΚ. Μια σωστή απόφαση έστω και μετά από 40 χρόνια. Ας μην υποσκάπτεται από την ίδια,  με παλαιο-κομματικές ιδεολογίες ψυχρού πολέμου, που ταλαιπώρησαν αχρείαστα αυτό το τόπο και  που δεν έχουν καμία βάση.
Η Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία δεν είναι ούτε του ΝΑΤΟ κατασκεύασμα  ούτε του Χένρι Κίσσιγκερ. Είναι αποκλειστικά της Άγκυρας και του Λονδίνου.  Εξ άλλου ιστορικά αποδεδειγμένα η ΔΔΟ προ-υπήρξε του Χένρι Κίσσιγκερ (Αμερικανού Υπ. Εξωτερικών το 1974). ΄Οταν δε μετά την πρώτη εισβολή ο Κίσσιγκερ ρώτησε τον Τζέιμς Κάλλαχαν (Βρετ. Υπ. Εξωτερικών και Κοινοπολιτείας) αν έπρεπε να συζητηθεί το θέμα της Κύπρου στο ΝΑΤΟ ο Κάλλαχαν το απέρριψε ρητώς.

Ο δι-κοινοτισμός είναι αναγκαία προϋπόθεση για την συντήρηση της δι-ζωνικότητας και αμφότερες στοιχεία διακρίσεων, φυλετικού διαχωρισμού. ΄Ηταν τουρκική απαίτηση του Δρ. Νιράτ Ερίμ από το 1956. Η για 40 χρόνια προτεινόμενη ΔΔΟ ήταν το «brainchild» (δημιούργημα) των Βρετανών κατόπιν τουρκικής απαίτησης και όχι των Αμερικανών ή του ΝΑΤΟ. Το επιβεβαιώνουν τα ίδια τα δικά τους (ΒΡΕΤΑΝΙΚΑ) επίσημα έγγραφα.  ΄Οσο για το περιβόητο και κάκιστης ποιότητας  επικαλούμενο έγγραφο του ΝΑΤΟ που βρέθηκε στον ημιτελή και μεροληπτικό «φάκελο της Κύπρου»,  που ετοίμασε η Επιτροπή Σιζόπουλου επι προεδρίας Χριστόφια, αποκαλύψαμε με υπογραφή του Αρχείου του ΝΑΤΟ ότι είναι πλαστό (βλέπε Σημερινή 26 Αυγούστου 2014 – «Αρχείο ΝΑΤΟ: Το έγγραφο δεν είναι γνήσιο», http://www.sigmalive.com/simerini/analiseis/155297  και  Ελευθερία Λονδίνου  4.9.2014  http://www.eleftheria.co.uk/currentissue/ELEFTHERIA04092014.pdf   σελίδα 5.

΄Οπως εύστοχα τοποθετεί τα πράγματα ο Ανώτερος Πανεπιστημιακός Λέκτορας Νομικής στο Λονδίνο Δρ. Κλέαρχος Κυριακίδης, ο Κίσσιγκερ ήταν το «άλογο» (το οποίο όλοι έβλεπαν)  ο Κάλλαχαν ο «αναβάτης» (τον οποίο έβλεπαν μόνο όσοι ήσαν πολύ κοντά τόσο του «αλόγου» όσο και του «αναβάτη»). Το «άλογο» μπορούσε να «αρνηθεί» αλλά επέλεξε να πηγαίνει όπου το ήθελε ο «αναβάτης» του.  Και ο Δρ. Βάλτχάιμ (Γ.Γ του ΟΗΕ)  υπήρξε ο «μαστιγωτής», ο οποίος  ευθυγράμμιζε το Μακάριο σύμφωνα με τις επιθυμίες του Κάλλαχαν (Βρετανού Υπ. Εξωτερικών και Κοινοπολιτείας 1974-86 και Πρωθυπουργού 1976-79)…
Το χρονοδιάγραμμα  (timeline) που ακολουθεί, αφορά αποκλειστικά την καταβολή της ΔΔΟ γι΄αυτό δεν αναφέρεται σε άλλα γεγονότα των δεκαετιών αυτών, και είναι τεκμηριωμένο  από τα αποδεσμευμένα βρετανικά επίσημα έγγραφα. Τα οποία  δημοσιεύω στη Σημερινή από το 1989. Οι παραπομπές στα 8 μου βιβλία, το πρόσφατο η « Διζωνική Εκτέλεση της Κυπριακής Δημοκρατίας 1955-2011». 





Οι ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΚΑΤΑΒΟΛΕΣ ΤΗΣ ΔΙΖΩΝΙΚΗΣ ΔΙΚΟΙΝΟΤΙΚΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ

 Αύγουστος 1955 – Τριμερή. Οι Βρετανοί επαναφέρουν την Τουρκία ως ενδιαφερόμενο μέρος στο Κυπριακό για να ξεκινήσουν  μυστικές επαφές με Τουρκία και διάφορα σχέδια διχοτόμησης. Σχεδιασμοί από το  κυβερνείο στην Κύπρο και  το Φόρειν ΄Οφις – 1956-57.

Αύγουστος 1956 –  Σερ Ι. Κιρκπατρικ, Φόρειν  Οφις: “Υποστηρίζω δύο ζώνες και προετοιμασίες για ορισμό ημερομηνίας για αυτοδιάθεση για την κάθε μία.” Και διασαφηνίζει ότι εκείνος πρώτος μίλησε για διχοτόμηση.

19 Δεκέμβριος 1956 – Δήλωση  Υπ. Αποικιών Λένοξ Μπόυτ στη Βουλή των Κοινοτήτων κατόπιν μυστικής συμφωνίας με την τουρκική κυβέρνηση στην Κωνσταντινούπολη στις 16 Δεκεμβρίου. Υπόσχεται στο 18% των Τουρκοκυπρίων σε τελική λύση του Κυπριακού το δικαίωμα  ξεχωριστής αυτοδιάθεσης, να έχουν την επιλογή να διαλέξουν την διχοτόμηση.

4 Ιουνίου 1957 – Ο Βρετ. πρωθυπουργός ζήτησε να δει μελέτη για λύση ομοσπονδίας στην Κύπρο. Οι Τούρκοι έχοντας εξασφαλίσει την δήλωση της 19^ης Δεκεμβρίου 1956, μετεπήδησαν στην απαίτηση για ομοσπονδία με δύο ζώνες. Και από εδώ ξεκινούν οι καταβολές της ρατσιστικής,  μουσουλμανικού μοντέλου,  ΔΔΟ.
 Μάιος 1957 – Το Στέιτ Ντεπάρτμεντ ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ κατηγορηματικά τα βρετανικά σχέδια διχοτόμησης. Το ίδιο και το ΝΑΤΟ. Ο  τότε Γ.Γ του οποίου
(Πόλ Χένρι Σπάακ 1956 – 1961) ) υποστηρίζει, όπως και οι ΗΠΑ, λύση ανεξαρτησίας εις αντίθεση της διχοτόμησης και ζωνοποίησης.

5 Ιουνίου 1957 – Σημείωμα Βρετανών αξιωματούχων – “Η τουρκική κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι, δοσμένης κάποιας συνεργασίας με τους Ελληνοκύπριους, θα μπορέσουν να υπάρξουν δύο ζώνες στην Κύπρο, η μία κάτω από τουρκοκυπριακή διοίκηση και η άλλη κάτω από ελληνο-κυπριακή. Οι Βρετανοί μπορούν να διατηρήσουν κάποιο προγεφύρωμα και το νησί να διοικείται από ένα είδος ομόσπονδης κυβέρνησης στο κέντρο.” Σήμερα, 60 χρόνια μετά,  η τουρκική πεποίθηση επαληθεύει πλήρως. Οι μεγαλύτεροι υποστηρικτές της τουρκικής διζωνικής από 1974 μέχρι σήμερα είναι δικοί μας!

Ιανουάριος 1958 – Ο Δρ. Νιχάτ Ερίμ, ο συγγραφέας των σχεδίων για ‘επανάκτηση της Κύπρου’ και συνεργάτης του Λόρδου Ράτκλιφ για τις προτάσεις του,  προτείνει  ομόσπονδο σύνταγμα.  Το 1959 και μέλος της Μικτής Συνταγματικής Επιτροπής για το Σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας.


Οκτώβριος 1958 – Σερ Ρότζερ Αλλεν πρέσβης στην Αθήνα προς Φ.Οφις: “Αν δεν μπορούμε να πούμε ότι σκοπός μας είναι το σχέδιο από μόνο του να οδηγήσει στην διχοτόμηση, είναι λογικό να υποθέτουμε ότι αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι εκ φύσεως θα δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις που θα οδηγήσουν στην διχοτόμηση…”
Δεκέμβριος 1958 – Σερ Χιού Φούτ : “Ευσεβοποθυσμοί Ελληνοκυπρίων. Ακόμα να αντιληφθούν πόσο γρήγορα οι τουρκικές πρόνοιες θα μπούν σε εφαρμογή…”

14 Σεπτεμβρίου 1963 – 3 μήνες πριν το πρώτο πραξικόπημα εναντίον της Κυπριακής Δημοκρατίας που αποπειράθηκαν οι Τουρκοκύπριοι με την καθοδήγηση,
εξοπλισμό και εκπαίδευση της Άγκυρας, βρέθηκε έγγραφο ημερ. 14.9.1963, που είχαν υπογράψει ο Δρ. Φ. Κουτσιούλ  και Ρ. Ντενκτάς και που προνοούσε  την ανακήρυξη ανεξάρτητου κράτους στο βόρειο μέρος της Κύπρου με την στρατιωτική και οικονομική βοήθεια της Τουρκίας και κατέγραφε τους σχεδιασμούς.

Ιανουάριος 1964 – Σύσκεψη Λονδίνου – Ο Ντενκτάς απαιτεί ομοσπονδιακή γεωγραφική λύση και
εθελοντική ανταλλαγή πληθυσμών για συγκρότηση των Τ/κ σε μια περιοχή.

4 Μαρτίου 1964 – Ψήφισμα 186 του Συμβουλίου Ασφαλείας αναγνωρίζει ως κυρίαρχη την Κυπριακή Δημοκρατία και ιδρύεται η Ειρηνευτική Δύναμη.

Απρίλιος 1964 – Οι Τουρκοκύπριοι ετοιμάζουν σχέδιο Ομόσπονδης Δημοκρατίας της Κύπρου αποτελούμενης από δύο κυβερνήσεις, μια ελληνοκυπριακή και μία τουρκοκυπριακή με το 37% του εδάφους στα χέρια των Τουρκοκυπρίων. Παράλληλα και το τμήμα σχεδιασμού στο Φόρειν ΄Οφις μελετά παρόμοια εναλλακτικά σχέδια.

1964-65 
– Έκθεση του Μεσολαβητή του ΟΗΕ Galo Plaza – απορρίπτει τις τουρκικές απαιτήσεις για δύο κράτη.
– Η Σοβιετική Ένωση υποστηρίζει τις τουρκικές θέσεις για Ομοσπονδία και ο Τούρκος πρωθυπουργός Ισμέτ Ινονού ζητεί από Βρετανία και ΗΠΑ να βοηθήσουν στην δημιουργία Ομοσπονδίας στην Κύπρο.
 – Ο Σέρ  Ντέιβιντ Χάντ, Βρετ. ΄Υπ. Αρμοστής στη Λευκωσία,  ζητεί  από το Λονδίνο να κάνει κάτι να διαφωτίσει ως προς το τι πράγματι σημαίνει ομοσπονδία στην Κύπρο. Η απάντηση του Φόρειν ΄Οφις:
“Η δυσκολία είναι πως ομοσπονδία είναι μια λέξη με πολλές ερμηνείες, και έχοντας υπόψη ότι η τουρκική κυβέρνηση συνεχίζει να τη θεωρεί ως την ιδανικότερη λύση για το κυπριακό πρόβλημα, οι κίνδυνοι να αμαυρίσουμε εμείς την ιδέα, όσο επιδέξια και να το κάνουμε, θα υπερτερεί των πλεονεκτημάτων. Κάτι τέτοιο σίγουρα θα δημιουργήσει πρόβλημα. Εκτός τούτου, οι περισσότερες ομοσπονδίες ανα τον κόσμο οι οποίες σήμερα ή στο πρόσφατο παρελθόν αντιμετωπίζουν προβλήματα είναι δικά μας δημιουργήματα…”
Οκτώβριος 1967 – Οι Τούρκοι ζητούν διάλυση της ανεξάρτητης Κύπρου και αντικατάσταση της με ένα Ομόσπονδο Ανεξάρτητο Κυπριακό Κράτος.

Φεβρουάριος 1974 – Τουρκικός στόχος η ‘Ομοσπονδιακή λύση’, οι Τ/κ από μειονότητα σε κοινότητα επι ίσοις όροις με τους ΄Ελληνες, η ομοσπονδία δεν μπορεί να δουλέψει δίχως γεωγραφική βάση, ζητούν δι-κοινοτικό κράτος.

Αρχιεπίσκοπος  Μακάριος (πρώτος πρόεδρος Κ.Δ) : “ Οι τουρκικές απαιτήσεις θα οδηγήσουν σε πολιτική και αναπόφευκτα γεωγραφική διχοτόμηση”.
12 Ιουλίου 1974 – Η Κυπριακή Υπ. Αρμοστεία στο Λονδίνο παραδίδει στο Φόρειν ΄Οφις υπόμνημα της κυπριακής κυβέρνησης με τίτλο ‘ Η ανεφάρμοστη ομοσπονδία’.
17 Ιουλίου 1974 – Ο Μπουλέτ Ετσεβίτ (Τούρκος πρωθυπουργός εισβολής) στο Λονδίνο με την συνοδεία του συμφωνεί με την βρετανική κυβέρνηση να εισβάλει στην Κύπρο φτάνει να μην ενοχλήσει τις βρετανικές βάσεις και τους εξηγεί τα σχέδιά του, συζητήθηκαν τα πάντα, μέχρι και που θα έφθανε η γραμμή Αττίλα.

18 Ιουλίου 1974 – Φθάνει στο Λονδίνο απεσταλμένος του Αμερικανού Υπ. Εξωτερικών Δρ.  Χένρι Κίσσιγκερ ο Τζόσεφ Σίσκο. Είχε δύο συναντήσεις με τον Ετσεβίτ την ίδια μέρα.  Ο Ετσεβίτ του εξήγησε τις απαιτήσεις του (όσα συζήτησε και με τους Βρετανούς την προηγουμένη)  – δύο αυτόνομες κυβερνήσεις στην Κύπρο, μία για κάθε  κοινότητα, με νέο νομικό καθεστώς και ίδιους εγγυητές…
20 Ιουλίου 1974 – Τουρκική εισβολή


22 Ιουλίου 1974 – Βρετανικά σχέδια για Κύπρο ετοιμάστηκαν στο Φόρειν ΄Οφις  κατ΄εντολή Τζέιμς Κάλλαχαν για την επικείμενη σύσκεψη στη Γενεύη. Προτείνουν διχοτόμηση ή ομοσπονδιακή λύση. Καμία ανάμειξη των Αμερικανών. Το Κυπριακό στα χέρια του Κάλλαχαν και της ομάδας του Φόρειν ΄Οφις στη Γενεύη. Οι Αμερικανοί κρατούνται ενήμεροι από τον Κάλλαχαν.
Από εδώ αρχίζει η καθαρή προώθηση της Διζωνικής, πριν την δεύτερη εισβολή με την εγκληματική ανοχή της δικής μας πλευράς.

27 Ιουλίου 1974 – Ο Βρετ. ΄Υπ. Αρμοστής Σερ ΄Ολβερ ενημερώνει τον Κάλλαχαν ότι ο Ντενκτάς επιβεβαιώνει  ότι ο τουρκικός στόχος είναι η  ομοσπονδία με ξεχωριστή αυτονομία στη κάθε κοινότητα και ότι και ο  Γλ. Κληρίδης διατηρούσε ανέλπιστα την ίδια άποψη. Κατά την άποψή του (Κληρίδη) δύο λύσεις υπήρχαν, διχοτόμηση ή ομοσπονδία και ήταν πρόθυμος να διαπραγματευθεί με τον Ραούφ Ντνεκτάς μια ομόσπονδη λύση βασισμένη πλατιά στον τότε εδαφικό διαχωρισμό.

12 Αυγούστου 1974 – Ο Ντενκτάς θέτει στις διαπραγματεύσεις της Γενεύης σχέδιο Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας συνοδευόμενο από χάρτη με το 34% του εδάφους στο τουρκικό κρατίδιο και ακολουθεί ο Τούρκος Υπ. Εξωτερικών Γκιουνές με δικό του σχέδιο καντονίων που κάλυπτε και εκείνο το 34% του εδάφους.

13 Αυγούστου 1974 – Ο Τζέιμς Κάλλαχαν ετοιμάζει προσχέδιο συμφωνίας που θα υπέγραφαν Κληρίδης και Ντενκτάς για δύο αυτόνομες διοικήσεις σε ένα ομόσπονδο σύστημα με καθορισμένες γεωγραφικές περιοχές και πιέζει Γλαύκο Κληρίδη και Γεώργιο Μαύρο (Έλληνα Υπ. Εξωτερικών) να δεχθούν το γεωγραφικό διαχωρισμό. Ζητούν ορισμένες ώρες διορία να διαβουλευθούν τις κυβερνήσεις τους,  αλλά, οι διαπραγματεύσεις διακόπτονται  σκόπιμα από τους Τούρκους, στις 0200 της 14^ης Αυγούστου. Ξεκινά η δεύτερη εισβολή εν πλήρη εν των προτέρων γνώση  των Βρετανών και Αμερικανών. Ο Κάλλαχαν θεληματικά άφησε την εκτέλεση και της δεύτερης εισβολή για να πάρουν οι Τούρκοι, όπως ήθελαν, όσα εδάφη χρειαζόντουσαν προτού ξεκινήσουν διαπραγματεύσεις. Διότι είχαν υπόθεση,  έγραψε στις διπλωματικές του υπηρεσίες στις 16 Αυγούστου 1974.
(Στη Γενεύη ο Γλ. Κληρίδης συνοδευόταν από τους Μιχαλάκη Τριανταφυλλίδη, Τάσο Παπαδόπουλο, Κρίτωνα Τορναρίτη και Πόλυ Πολυβίου – ο μόνος επιζών σήμερα είναι ο τελευταίος).

16 Αυγούστου 1974 – Το Φόρειν ΄Οφις αποφασίζει ως λύση του Κυπριακού την δι-περιφερειακή ομοσπονδία (δηλαδή τη διζωνική) και επιλέγει τον Γλ. Κληρίδη ως τον άνθρωπό του για την προώθησή της.

23 Αυγούστου 1974 – Βρετανός Υπ. Αρμοστής προς Ντενκτάς – “ Αν ο Κληρίδης εξασφάλιζε την υποστήριξη της Ελλάδας .. θα μπορούσε να πουλήσει την διζωνική ομοσπονδία στους Ελληνοκύπριους».

24 Αυγούστου 1974 – Ο Ρ. Ντενκτάς δηλώνει ότι η θέση του είναι μια δι-περιφερειακή ομόσπονδη δημοκρατία της Κύπρου.

27 Αυγούστου 1974 – Ο ειδικός σύμβουλος για εξωτερικές υποθέσεις της Τουρκίας κ. Ινάν δηλώνει στον Βρετανό Υφυπουργό Ντέιβιντ Έναλς ότι υποστηρίζει ανταλλαγή πληθυσμών και ο Έναλς συμφωνεί ότι πρέπει να αναζητηθεί λύση που να δίνει νέα αυτονομία στην τουρκοκυπριακή κοινότητα σε μια ομόσπονδη δομή. Το Λονδίνο πιστεύει πως σταδιακά θα υπάρξει εθελοντική ανταλλαγή πληθυσμών.

27 Αυγούστου 1974 – Ο Κάλλαχαν ανήσυχος για τη στάση του Κίσσιγκερ, αποστέλλει κλιμάκιο υψηλόβαθμων αξιωματούχων του Φόρειν ΄Οφις για συνάντηση πρόσωπο με πρόσωπο μαζί του και  Αμερικανούς ομολόγους τους στο Στέιτ Ντεπάρμεντ,  για να σιγουρευτούν για την υποστήριξη του Κίσσιγκερ στην πολιτική που υιοθέτησαν για το Κυπριακό, δηλαδή τη διζωνική ομοσπονδία.

10 Σεπτεμβρίου 1974 – Σε σύσκεψη στο Φόρειν ΄Οφις ο Σερ ΄Ολβερ ενημερώνει ότι ο Γλ. Κληρίδης δέχθηκε την δι-περιφερειακή ομοσπονδία όχι όμως με τις υφιστάμενες αναλογίες. Προτού πάρει θέση χρειαζόταν την κάλυψη της Αθήνας. Είχε δουλέψει πολύ να την εξασφαλίσει από τον Καραμανλή όμως του τα χάλασε ο Μαύρος με δημόσιες δηλώσεις αποκλείοντας την περιφερειακή λύση.

11 Σεπτεμβρίου 1974 – Συνάντηση Αρχιεπισκόπου Μακαρίου/Τζέιμς Κάλλαχαν στο Λονδίνο.  Ο Μακάριος διαφωνεί με την επιδιωκόμενη από τον Κάλλαχαν γεωγραφική ομοσπονδία. Ο Κάλλαχαν ανένδοτος υπέρ της τουρκικής απαίτησης συμβουλεύει το Μακάριο να διασώσει ότι μπορεί.

13 Σεπτεμβρίου 1974 – Ο Δρ. Βάλτχάιμ (Γ.Γ. του ΟΗΕ) ενημερώνει τους Βρετανούς ότι ο Γλ. Κληρίδης στη συνάντηση του με τον Ρ. Ντενκτάς είχε προτείνει μια ενδιάμεση λύση βασισμένη στη γραμμή που είχε καταθέσει ο Τούρκος Υπ. Εξωτερικών Γκιουνές στη Γενεύη.

23 Σεπτεμβρίου 1974 – Η Τουρκία θα επέμενε στο διαχωρισμό της Κύπρου σε δύο ζώνες και ο Κάλλαχαν ήθελε δέσμευση από τον Αρχιεπισκόπο Μακάριο για λόγους ρεαλισμού, για να δώσει υποστήριξη στον Κληρίδη. Ο Γ. Μαύρος δεν μπορούσε να δεχθεί σε εκείνη τη φάση τη διζωνική ομοσπονδία. Οι Τούρκοι θα καταβρόχθιζαν την υποχώρηση και θα ζητούσαν και άλλα,  έλεγε.

27 Σεπτεμβρίου 1974 – Το Λονδίνο ζητεί επειγόντως από το Στέιτ Ντεπάρτμεντ να επέμβει να συγκρατήσει  το Μακάριο πριν την ομιλία του στα Ηνωμένα ΄Εθνη. ΄Ομως οι Αμερικανοί και ο Κίσσιγκερ δεν επεμβαίνουν.

2 Οκτωβρίου 1974 – Απόσπασμα από την ομιλία του Μακαρίου στα Η.Ε – « Ουδέν επιχείρημα δύναται να δικαιολογήσει την απαίτησιν της Τουρκίας για γεωγραφική ομοσπονδία, η οποία ουχί μόνο θα είναι απάνθρωπος, αλλά ωσαύτως, θα επέφερε αλλαγήν του χαρακτήρος της Κύπρου… Μερικοί, οι οποίοι εμφανίζονται ως ρεαλισταί, δυνατόν να συμβουλεύσουν ότι πρέπει να διαπραγματευθώμεν επί τη βάσει γεωγραφικής ομοσπονδίας… Υπό οποιασδήποτε περιστάσεις δεν θα διαπραγματευθώμεν προς νομιμοποίησιν των παραβιάσεων των αρχών του Διεθνούς Δικαίου και ανθρωπίνων δικαιωμάτων»

16 Οκτωβρίου 1974  – Οι Τούρκοι απαιτούν από τον Κληρίδη δημόσια αποδοχή της αρχής μιας δι-περιφερειακής ομοσπονδίας (διζωνικής).

9 Νοεμβρίου 1974 – Ο Γλ. Κληρίδης υποστηρίζει την τουρκική απαίτηση για  γεωγραφική ομοσπονδία  σε ομιλία στην Αργώ στη Λευκωσία και εξασφαλίζει τα συγχαρητήρια και θαυμασμό του Τζέιμς Κάλλαχαν.

15 Νοεμβρίου 1974 – Εζεκίας Παπαιωάννου και Ανδρέας Φάντης (Γ.Γ και βοηθός ΓΓ του ΑΚΕΛ) πάνε Λονδίνο μέσω βρετανικών βάσεων καθ΄υπόδειξη του Γλ. Κληρίδη προς Βρετανούς,   επειδή αμφότεροι υποστήριζαν τις απόψεις του για λύση και θα βοηθούσαν στο να πιέσουν το Μακάριο πριν την συνάντηση της Αθήνας. Αμφότεροι παρέδωσαν στο Μακάριο υπόμνημα 9 σελίδων της Κεντρικής Επιτροπής του ΑΚΕΛ που καλούσε τον Μακάριο να προβεί σε δήλωση προς την τουρκοκυπριακή πλευρά ότι δέχεται να συζητήσει τη γεωγραφική ομοσπονδία.

20 Νοεμβρίου 1974 – Γλ. Κληρίδης λέει στον Αμερικανό Τζόζεφ Σίσκο ότι είναι πεπεισμένος όσο ποτέ ότι μόνο η διζωνική θα αρκούσε για τους Τούρκους.

20 Νοεμβρίου 1974 – Παρόλο που προηγήθηκε επιστολή Κίσσιγκερ προς Κάλλαχαν ημερ. 16 Νοεμβρίου 1974 διαβεβαιώνοντάς τον ότι υποστήριζαν την διζωνική ως τη μόνη λύση, το Φόρειν ΄Οφις και ο Κάλλαχαν συνεχίζουν να είναι ανήσυχοι για την στάση των Αμερικανών,  ζητούν ξανά επιβεβαιώσεις (από Στέιτ Ντεπάρτμεντ και Κίσσιγκερ)  για την υποστήριξή τους για διζωνική ομοσπονδία.

26 Νοεμβρίου 1974 – Ο Γλ. Κληρίδης ενημερώνει τον Σερ ΄Ολβερ ότι το ξεκαθάρισε στον Μακάριο ότι στην Αθήνα θα επέμενε για ενυπόγραφο πρωτόκολλο που θα δέσμευε το Μακάριο για γεωγραφική ομοσπονδία και συμφώνησε ότι η διζωνική ομοσπονδία ήταν ακόμα ο τουρκικός στόχος. Αν δεν πετύχαινε ο στόχος του στην Αθήνα θα έβαζε μπροστά για πλήρη διζωνική λύση…

30 Νοεμβρίου 1974 – 1 Δεκεμβρίου 1974  – Σύσκεψη στην Αθήνα – συζητήθηκε η γεωγραφική ομοσπονδία αλλά ο Μακάριος δεν έδωσε ενυπόγραφη δέσμευση στον Κληρίδη αλλά ότι θα του έδιδε ενυπογράφως οδηγίες ανά την επιστροφή του στην Κύπρο.  (Αξίζει εδώ να αναφέρω ότι ο Κ. Καραμανλής είπε ότι όσον αφορούσε τους Άγγλους «αυτοί είναι οι κυρίως υπεύθυνοι. Διότι αυτοί ενεθάρρυναν και το πραξικόπημα των συνταγματαρχών και τας διαθέσεις των Τούρκων…». Βιβλίο Σάββα Παύλου, η «Άλλη Κατάθεση»1991).
10 Δεκεμβρίου 1974 – Ο Ντενκτάς δηλώνει ότι η διζωνική ομοσπονδία παραμένει ο στόχος.
12 Δεκεμβρίου 1974 – Η Τουρκία επιδιώκει διζωνικό σύστημα με κάποιες αναπροσαρμογές. Οι Βρετανοί απαιτούν όπως ο Μακάριος  εξουσιοδοτήσει τον Κληρίδη να μπορεί να αποφασίζει μόνος του.


Μάρτιος 1975  – Το βρετανικό περιοδικό Εκονομιστ, κατόπιν διαρροής από το Φόρειν ΄Οφις, δημοσιεύει άρθρο με χάρτη για δύο “component parts”, ότι οι Τούρκοι θέλουν μια πολύ χαλαρή ομοσπονδία με σύστημα δύο ζωνών.

17 Ιουνίου 1975 – Ο Σερ ΄Ολβερ γράφει ότι για αρκετό καιρό πιέζει Ντενκτάς, Κληρίδη και Αρχιεπίσκοπο να δεχθούν προκαταρκτική αποδοχή της Διζωνικής ομοσπονδίας και να προχωρήσουν σε συμφωνία για αδύνατη κεντρική κυβέρνηση.

2 Αυγούστου 1975 – Ο Γλ. Κληρίδης στη 3^η Βιέννης  υπάκουσε στους Βρετανούς και υπερέβη τις οδηγίες που είχε και δέχθηκε τη Δ.Δ.Ο και φοβούμενος για τη ζωή του ζήτησε προστασία από το Φόρειν ΄Οφις το οποίο του το πρόσφερε, αλλά δεν το χρειάστηκε…

7 Αυγούστου 1975 – Ο Σέρ ΄Ολβερ έγραψε ότι ο Κληρίδης του είπε « ότι μίλησε με το ΑΚΕΛ, οι οποίοι συμπεριφέρονται λογικά, και ότι τάχθηκαν υπέρ της διζωνικής ομοσπονδίας που σημαίνει ότι και οι Ρώσοι την υποστηρίζουν. Ο κύριος αντίπαλος είναι ο Λυσσαρίδης».
1975 – 1976/77 –  Καθ΄όλο το διάστημα μεταξύ 1975 – Φεβρουαρίου 1977 συνεχίζονται έντονα οι προσπάθειες του Φόρειν ΄Οφις σε συνεργασία με το Στέιτ Ντεπάρτμεντ για ετοιμασία λύσης διζωνικής, και πιέσεις προς τον Μακάριο να την δεχθεί, και ετοιμάζονται διάφορα έγγραφα, σχεδιάζονται διάφοροι  χάρτες με διάφορες αναπροσαρμογές «συνόρων» στη γραμμή Αττίλα (την πατρότητα των οποίων διεκδικεί το Φόρειν ΄Οφις)  σε συνεννόηση με την τουρκική στρατιωτική ηγεσία στα κατεχόμενα και επαφές με γνωστούς Ελληνοκύπριους πολιτικούς. Οι τελευταίοι έδιδαν την εντύπωση τόσο στους Βρετανούς όσο και Αμερικανούς ότι εκτός των ορισμένων 50,000 – 80,000 προσφύγων που ίσως να επέτρεπαν οι Τούρκοι να επιστρέψουν, οι περισσότεροι των υπολοίπων δεν θα ήθελαν να επιστρέψουν υπό τουρκοκυπριακή διοίκηση και θα τους ικανοποιούσαν  με αποζημιώσεις.  Από το 1975 το Φόρειν ΄Οφις άρχισε να αναφέρεται σε «συνιστώσες περιφέρειες»…

Μάρτιος 1977 παραδίδεται διζωνικός χάρτης στους Τούρκους
1977 – Τελικά ο Μακάριος δέχεται τις 4 κατευθυντήριες γραμμές με τον Ρ. Ντενκτάς στις 12 Φεβρουαρίου 1977 που και παρόλο ότι δεν περιλαμβάνουν την λέξη διζωνική, αυτή συζητιόταν  έντονα στο παρασκήνιο εξού και στη συνεδρία του Εθνικού Συμβουλίου  της 17^ης Φεβρουαρίου 1977, πέντε μέρες μετά τις κατευθυντήριες ενώπιον του ΓΓ του ΟΗΕ Κ. Βάλτχαιμ, η κυπριακή ηγεσία υποστήριζε την ετοιμασία διζωνικού χάρτη με την οποία μόνο ο Δρ. Β. Λυσσαρίδης διαφωνούσε. Στις 31 Μαρτίου 1977 στη Βιέννη, ο Τ. Παπαδόπουλος παρέδωσε το χάρτη στους Τούρκους.

20 Ιουλίου  1977 –  Μετανοιωμένος πικρά για τις υποχωρήσεις αυτές (και το χάρτη) ο Μακάριος  προαγγέλλει την απόφασή του να επαναφέρει το Κυπριακό στη σωστή του βάση, της εισβολής και κατοχής και μακροχρόνιου αγώνα. Σε λίγες μέρες πεθαίνει…
Αναλαμβάνει πρόεδρος ο Σπύρος Κυπριανού 3.9.1977 – 28.2.1988
1978  – Βρετανο-αμερικανο-καναδικό σχέδιο,  που ήταν βέβαια  βρετανικό,  αναφέρεται σε διζωνική ομοσπονδία.  Το ΑΚΕΛ θα το δεχόταν αμέσως το σχέδιο ως βάση διαπραγμάτευσης αν είχε προβληθεί από τον Γ.Γ του ΟΗΕ, όπως ενημέρωσε την Βρετ Υπ. Αρμοστεία ο κ. Σαββίδης αρχισυντάκτης τότε της «Χαραυγής» και μέλος του ΑΚΕΛ. Γι΄αυτό  για λόγους «αρχής» αναγκάστηκε να το απορρίψει ως «ιμπεριαλιστικής» προέλευσης…
19 Μαίου  1979 – Δεύτερες  κατευθυνήτριες μεταξύ Σπ. Κυπριανού/Ρ. Ντενκτάς. Ούτε αυτές αναφέρουν τη λέξη διζωνική.  Και η κυβέρνηση Κυπριανού αρνείται αποδοχή της διζωνικής.

15 Ιουνίου 1979 – Διζωνικό κράτος αξίωσε ο Ντενκτάς.
31 Ιουλίου 1979 – Η Βρετανίδα πρωθυπουργός Μάργκαρετ Θάτσερ συμφώνησε με τον Σπύρο Κυπριανού ότι η διζωνική ομοσπονδία δεν είναι όρος που χρησιμοποιείται στο Διεθνές Δίκαιο. (Η Μάργκαρετ Θάτσερ υπήρξε από τους μετρημένους πρωθυπουργούς της Βρετανίας που είχε το θάρρος και τη γνώση συχνά να διαφωνεί με την πολιτική του Φόρειν ΄Οφις).

Ιούλιος 1980 – Ο Ειδικός αντιπρόσωπος του Γ.Γ. των Η. Εθνών Γιούκο Γκόμπυ αναφέρει πως αμφότερες οι πλευρές υποστηρίζουν μια ομόσπονδη λύση σε σχέση με το συνταγματικό και διζωνική λύση σε σχέση με το εδαφικό και παρουσιάζει και διχοτομικό χάρτη. Ο Γκόμπυ καθοδηγείτο  από τον Βρετανό ΄Υπ. Αρμοστή στη Λευκωσία.
15 Νοεμβρίου 1983 – Μονομερής ανακήρυξη ψευδοκράτους από Ρ. Ντενκτάς
18 Νοεμβρίου 1983 – Καταδικαστικό ψήφισμα 541 του Σ. Ασφαλείας
11 Μαίου 1984 – Δεύτερο καταδικαστικό ψήφισμα Σ. Ασφαλείας 550.
Ιούλιος 1987 – Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων Βρετ. Κοινοβουλίου αποφασίζει την υποστήριξησυνομοσπονδίας και το εμπόριο των κατεχομένων με τον έξω κόσμο.

Τρίτος πρόεδρος της Κύπρου Γιώργος Βασιλείου 28.2.1988 – 28.2.1993
30 Ιανουαρίου 1989 – Επί νέου προέδρου Γιώργου Βασιλείου λαμβάνονται οι λεγόμενες «Ομόφωνες»  αποφάσεις του Εθνικού Συμβουλίου υπέρ ομοσπονδιακής λύσης με ισότητα των περιφερειών κτλ.

12 Μαρτίου 1990 – Τελικά γίνεται κατορθωτή , με την έγκριση της κυπριακής κυβέρνησης Γ. Βασιλείου,   η πρώτη επίσημη αναφορά σε Διζωνική λύση, σε επίσημο  έγγραφο του ΟΗΕ.  Και έτσι ανοίγει ο δρόμος στο Λονδίνο να προχωρήσει πλέον στην προώθηση της συνομόσπονδης διζωνικής δικοινοτικής λύσης με την ονομασία
« Ιδέες Γκάλι»…

Απρίλιος 1992 – Δήλωση Τούρκου ακαδημαϊκού Γιαλτσιν Κουτσιούκ: “Εάν η διζωνική Ομοσπονδία εφαρμοστεί όπως περιγράφεται στις Ιδέες Γκάλι, και ειδικά η παράγραφος 20, που αναφέρεται στην αναγκαστική και εγγυημένη πλειοψηφία και ιδιοκτησία γης στην κάθε πλευρά, αυτό θα οδηγήσει σε ολοκάθαρη διχοτόμηση της Κύπρου και τουρκοποίηση μεγάλου μέρους της χώρας. Πάντοτε ήμουν εναντίον της διχοτόμησης και επαναλαμβάνω πως αν εφαρμοστούν οι Ιδέες Γκάλι θα οδηγήσουν την Κύπρο στη διχοτόμηση και τουρκοποίηση”

Γλ. Κληρίδης 4^ος πρόεδρος της Κύπρου 28.2.1993 – 28.2.2003
1.7.1997 – Επτά χρόνια αργότερα, ο Μιχαλάκης Τριανταφυλλίδης δήλωσε: “Οι ομόφωνες μας προτάσεις (εννοείται του Εθνικού Συμβουλίου του 1989) πάσχουν από διζωνικά και δικοινοτικά στοιχεία που δεν μπορούν πια να εφαρμοστούν…” ‘Σημερινή’ 1.7.1997.
Αύγουστος 1998 – Ο Ρ. Ντενκτάς καταθέτει προτάσεις για Συνομοσπονδία δηλώνοντας ότι η ‘Ομοσπονδία είναι νεκρή’.
Ιανουάριος 2000 – Γενεύη. Ρ. Ντενκτάς: “ Ο Γλ. Κληρίδης γνωρίζει ότι μιλάμε για συνομοσπονδία”.
Ιανουάριος 2000 – Γλ. Κληρίδης προς Μητροπολίτη Κερύνειας. Παραδέχεται ότι η Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία αφελληνίζει μέρος της Κύπρου, όμως δεν θα ενδώσει στις επιθυμίες των Κερυνειωτών να αλλάξει την πολιτική του. Βασίζει αυτήν του την πολιτική στις συμφωνίες Μακαρίου/Ντενκτάς 1977 και Κυπριανού/Ντεκτάς 1979.

5^ος πρόεδρος της Κύπρου Τ. Παπαδόπουλος 28.2.2003 – 28.2.2008
2004 – Σχέδιο Ανάν για δύο ‘συνιστώντα κράτη’ απορρίπτεται στις 24/4/2004 από το 76% του Κυπριακού Ελληνισμού και μαζί η ΔΔΟ.
8 Ιουλίου 2006 – ο Πρόεδρος Τ. Παπαδόπουλος δεσμεύεται  με τον Τουρκοκύπριο ηγέτη Μεχμέτ Αλί Ταλάτ για λύση επανένωσης,  βασισμένη στη διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία με πολιτική ισότητα. Έτσι η απορριφθείσα από το λαό λύση ΔΔΟ επανέρχεται στο τραπέζι.
Σεπτέμβριος 2007 – Ο Μεχμέτ Αλί Ταλάτ μιλά για ‘αυτοδιάθεση’, ο Τούρκος πρωθυπουργός  Τ. Ερτογκάν για δύο κράτη, προωθείται στην Ευρωπαϊκή Ένωση από τους φιλότουρκους Βρετανούς Φιλελεύθερους/Δημοκράτες η λύση δύο κρατών και στην Κύπρο οι πολιτικοί ηγέτες αλληλο-ανταγωνίζονται ποίος θα φανεί προς τους Τούρκους και ξένους πιο…ένθερμος υποστηρικτής της ρατσιστικής τουρκο-βρετανικής Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας.

6^ος πρόεδρος της Κύπρου Δημήτρης Χριστόφιας 28.2.2008 – 28.2.2013
23 Μαίου 2008 – Ο Δ. Χριστόφιας, ο οποίος αντικατέστησε τον Τ. Παπαδόπουλο στην προεδρία, σε κοινή δήλωσή του με τον Μεχμέτ Αλί Ταλάτ επαναβεβαιώνει και αυτός την επαναφορά της ΔΔΟ και τη δέσμευσή του για μια διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία  με πολιτική ισότητα.. και συνεταιρισμό.
18 Σεπτεμβρίου 2009 – Σε συνεδρία του Εθνικού Συμβουλίου επαναβεβαιώνεται και πάλιν η εμμονή για λύση διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας.

7^ος (σημερινός) πρόεδρος της Κύπρου Νίκος Αναστασιάδης από 28.2.2013 
Και έτσι φθάσαμε και στην Κοινή Διακήρυξη Προέδρου Αναστασιάδη με Τουρκοκύπριο ηγέτη Ντερβίς Έρογλου της 11^ης Φεβρουαρίου 2014 για διευθέτηση και πάλιν του Κυπριακού, που θα βασίζεται σε δικοινοτική, διζωνική ομοσπονδία με πολιτική ισότητα και όχι μόνον εις ανακεφαλαίωση όλων των προηγουμένων και επιπλέον παραχωρήσεων προς την Τουρκία. Την οποία αναγνώρισε ως υποτελής προς τον κατακτητή,  εξευτελιστικά  και ως «μητέρα πατρίδα»!

Είχαν δίκαιο οι Τούρκοι το 1957 ή όχι;
Φανούλα Αργυρού
Ερευνήτρια/συγγραφέας
Λονδίνο 22.6.2015

Ακολουθούν χάρτες






1. Χάρτης στο εξώφυλλο του βιβλίου του Δρ. Φαζίλ Κουτσιούκ «The Cyprus Question – A Permanent Solution” Λευκωσία 1957.





2. Ο χάρτης αυτός δημοσιεύθηκε στο βιβλίο του Εύδωρα Ιωαννίδη με το ψευδώνυμο Δώρος  Άλαστος «Cyprus-What now?» που εκδόθηκε στο Λονδίνο το 1964. Ο συγγραφέας αναφέρει πως η διχοτόμηση και η ομοσπονδία με δύο χωριστά κράτη με το 38% του κυπριακού εδάφους να δοθεί στους Τούρκους, συζητείτο έντονα για οκτώ χρόνια στο Λονδίνο (Φόρειν ΄Οφις)  1956-1964. Την ομοσπονδία την αποκαλεί συγκαλυμμένη διχοτόμηση.





3. Ο κάθετος διχοτομικός χάρτης του Κίρκπατρικ στο Φόρειν ΄Οφις, ένας από τους πολλούς χάρτες που ετοίμασαν οι Βρετανοί.




4. Ο χάρτης που συνόδευε τη πρόταση του Ρ. Ντενκτάς  για Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία που έδωσε στο Τζέιμς Κάλλαχαν στη Γενεύη στις 12.8.1974.