ΚΥΠΡΟΣ: ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΣΟΚ ΓΙΑ ΤΗ ΣΦΑΓΗ ΣΤΟΝ ΣΥΣΚΛΗΠΟ

Μαρτυρία από Σύσκληπο

ΤΑ ΟΣΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ περιλαμβάνονται στα αρχεία του τουρκικού στρατού, καταδεικνύει για ακόμα μια φορά η νέα μαρτυρία Τουρκοκύπριου, για ύπαρξη ομαδικού τάφου στα κατεχόμενα.
Σε δημοσίευμα γίνεται αναφορά στην εκτέλεση αμάχων σε σπίτι στο Σύσκληπο. Μαρτυρία, η οποία επιβεβαιώνεται και στο βιβλίο του Ερόλ Μουντερτζιμλέρ, απόσπασμα του οποίου δημοσίευσε στις 2 Φεβρουαρίου ο “Φ”.
Δημοσίευμα της Γενί Ντουζέν αναφέρεται σε πιθανό ομαδικό τάφο αγνοουμένων
Μια νέα μαρτυρία, αποδεικτικό στοιχείο, για τις εκτελέσεις Ελληνοκύπριων αιχμαλώτων και αμάχων κατά τη διάρκεια της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο, και ταυτόχρονα μια ακόμη απόδειξη για τα όσα σημαντικά σχετικά με την τύχη των αγνοουμένων της κυπριακής τραγωδίας βρίσκονται καταχωνιασμένα αρχεία του τουρκικού στρατού, έρχεται να προστεθεί στον κατάλογο των όσων έχουν δει το φως της δημοσιότητας τον τελευταίο καιρό.Δημοσίευμα της τουρκοκυπριακής εφημερίδας Γενί Ντουζέν, την περασμένη Τετάρτη 23 Σεπτεμβριου, έρχεται να επιβεβαιώσει τα όσα αναφέρονται και στο βιβλίο του Ερόλ Μουτερτζιμλέρ με τίτλο «Ξεπουλιέται η Νήσος Κύπρος», αποσπάσματα του οποίου δημοσίευσε ο «Φ» στις 2 περασμένου Φεβρουαρίου Στο βιβλίο, το οποίο δεν έχει μεταφραστεί στα ελληνικά, περιλαμβάνονται μαρτυρίες Τούρκων αξιωματικών που έλαβαν μέρος στην τουρκική εισβολή στις οποίες γίνεται αναφορά σε συγκεκριμένες περιπτώσεις Ελληνοκυπρίων.

Συγκεκριμένα, γίνεται χαρακτηριστική αναφορά, για την περίπτωση αγνοούμενων αμάχων από τον Σύσκληπο, οι οποίο εκτελέστηκαν εν ψυχρώ, όπως προκύπτει από τη μαρτυρία και καμία επίσημη μέχρι στιγμής αναφορά για τάφο στη συγκεκριμένη περιοχή δεν υπάρχει, σύμφωνα με πληροφορίες.
Τα όσα αναφέρονται, είναι σοκαριστηκά και καταγράφουν το μέγεθος της βαρβαρότητας, αλλά και τις ευθύνες της Τουρκίαςστο θέμα, για τα όσα διαπράχθηκαν από μέρους του τουρκικού στρατού.
Όλα αυτά, είναι στοιχεία τα οποία βρίσκονται στα αρχεία του τουρκικού στρατού, όπως προκύπτει μέσα από τα γεγονότα και τις μαρτυρίες, αφού όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται, για το συγκεκριμένο περιστατικό είχαν ληφθεί καταθέσεις από Τούρκους στρατιώτες και Τουρκοκύπριους που έλαβαν μέρος στο περιστατικό.

Όπως αναφέρεται στο δημοσίευμα της Τουρκοκύπριας δημοσιογράφου Σεβγκιούλ Ουλουντάγ στη Γενί Ντουζέν, ένας Τουρκοκύπριος αναγνώστης της εφημερίδας, υπέδειξε κάποιο σημείο στο οποίο υποστήριξε ότι βρίσκονται θαμμένοι Ελληνοκύπριοι. «Κατά τη διαδρομή μας, σταματήσαμε σε ένα σημείο του δρόμου που οδηγεί στο χωριό Κρινί. Εκεί μού έδειξε ένα σημείο στα βουνά που βρίσκονταν απέναντι. Η περιοχή ήταν γεμάτη βράχους», αναφέρεται στο δημοσίευμα της Γενί Ντουζέν.Στη συνέχεια, όπως αναφέρεται στο δημοσίευμα, πήγαν να δουν το σημείο που υπέδειξε ο αναγνώστης από ψηλά και εκεί άρχισε να εξιστορεί την ιστορία.

 «Το 1974 ήμουν γύρω στα 12-13, όταν μια μέρα είδα να φέρνουν σε αυτό το σημείο πτώματα, τα οποία μετά μετέφεραν στο σημείο που βρίσκονται οι βράχοι».Η δημοσιογράφος, αναφέρει ότι άργησε να διερωτάται από πού να είχαν μεταφερθεί αυτά τα πτώματα και αν επρόκειτο για την περίπτωση των 18 αγνοουμένων από το χωριό Σύσκληπος.
Όπως αναφέρεται στο δημοσίευμα, υπάρχουν δύο ομάδες αγνοουμένων από τον Σύσκληπο, όμως εκτιμάται, ότι πρόκειται για την πρώτη ομάδα αγνοουμένων, αυτών που χάθηκαν μεταξύ 26ης Ιουλίου και 3ης Αυγούστου.

Όπως αναφέρεται, όταν οι Τούρκοι στρατιώτες μπήκαν στον Σύσκληπο, οι κάτοικοι του χωριού ήταν κρυμμένοι στα χωράφια και στο χωριό βρισκόταν μόνο μια ομάδα ηλικιωμένων. Όμως, μετά από λίγες μέρες, πολλοί που ήταν κρυμμένοι στα χωράφια, αποφάσισαν να επιστρέψουν στα σπίτια τους. «Την επόμενη μέρα, ορισμένοι κάτοικοι του χωριού, μαζεύτηκαν στο σπίτι του … (αναφέρει το όνομα του Ελληνοκύπριου ιδιοκτήτη του σπιτιού)», αποκαλύπτει χαρακτηριστικά στο δημοσίευμα. «Εκεί έμειναν τρεις μέρες, όπου ένας Τουρκοκύπριος και δύο Τούρκοι στρατιώτες τους επισκέφθηκαν για επιθεώρηση και τους είπαν να μείνουν στο σπίτι. Κάθε μέρα, ο Ελληνοκύπριος που είχε το σπίτι κερνούσε καφέ και φρούτα σε αυτούς τους στρατιώτες που τους επισκέπτονταν καθημερινώς. Στις 3 Αυγούστου τους επισκέφθηκε ο Τουρκοκύπριος στρατιώτης, από αυτούς που τους επισκέπτονταν καθημερινώς, και του έδωσε φαγητό και στη συνέχεια έφυγε. Το βράδυ της ίδιας μέρας, πήγε στο σπίτι μια άλλη ομάδα στρατιωτών, η οποία αποτελείτο από δύο Τουρκοκύπριους και πέντε Τούρκους στρατιώτες, καθώς και έναν λοχία. Χώρισαν τους άντρες από τις γυναίκες, βάζοντας τους πρώτους σε ένα δωμάτιο και τις γυναίκες στο μπάνιο.Αφού πρώτα τις βίασαν, αργότερα τις σκότωσαν. Τους άντρες τους μετέφεραν σε ένα αγρόκτημα που βρισκόταν κοντά στο χωριό και το οποίο είχα μετατρέψει σε στρατόπεδο».

Η μαρτυρία του Γκιουλεργιούζ ΣΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ,στο δημοσίευμα γίνεται αναφορά στο απόσπασμα του βιβλίου του Ερόλ Μουτερτζιμλέρ και συγκεκριμένα στα απομνημονεύματα του συνταγματάρχη πεζικού του τουρκικού αρχηγείου της ταξιαρχίας των κομμάτων, Σαλίχ Γκιουλεργιούζ.
Το συγκεκριμένο απόσπασμα δημοσίευσε ο «Φ» στις 2 Φεβρουαρίου 2009. Συγκεκριμένα αναφέρει ο Γκιουλεργιούζ ότι στις 3 Αυγούστου 1974, «μάθαμε ότι το βράδυ δολοφονήθηκαν σε ένα σπίτι 14 Ελληνοκύπριοι που είχαν μείνει στο χωριό Σύσκληπο.Το επεισόδιο, επιβεβαίωσαν ένας υπαξιωματικός του πυροβολικού, δύο άντρες κομάντο και δύο αγωνιστές (προφανώς Τουρκοκύπριοι).
Μέχρι αργά το βράδυ, λήφθηκαν καταθέσεις από αυτούς». Την επομένη, όπως αναφέρει, στις 4 Αυγούστου, «νωρίς το πρωί ήρθε ο πρόεδρος του επιτελείου σώματος στρατού, συνταγματάρχης Μαχμούντ Μπογούσλου. Επισκεφθήκαμε μαζί το σπίτι όπου δολοφονήθηκαν οι Ελληνοκύπριοι στον Σύσκληπο.

Ήταν ένα μακάβριο θέαμα. Τους εκτέλεσαν στο καθιστικό του σπιτιού, που βρισκόταν κοντά σε μια φάρμα με κότες,πυροβολώντας τους από την είσοδο τους σπιτιού. Ήταν καθισμένοι σε 8 πολυθρόνες και καρέκλες, μέσα σε λίμνη αίματος, με διάτρητα στήθη και κεφάλια. Ανάμεσά τους ήταν πέντε άτομα, άντρες και γυναίκες, αγκαλιασμένοι μεταξύ τους και μέσα στα αίματα. Ένα άτομο, καθισμένο σε μια καρέκλα κοντά στην είσοδο του σπιτιού ήταν χωρίς κεφάλι και κάτασπρο» Πιο κάτω αναφέρει, «είχαν ασελγήσει σε μικρό κορίτσι 11-12 χρονών, της οποίας είχαν φορέσει μια χλαίνη Ελληνοκυπρίων στρατιωτών. Την είδαμε που την έβαλαν να ετοιμάσει πρόγευμα για τους στρατιώτες μας σε ένα κοτέτσι στον Σύσκληπο και όταν μας είδε μάς καλημέρισε χαμογελώντας».

ΠΕΡΗΦΑΝΕΥΟΤΑΝ ΓΙΑ ΤΑ «ΚΑΤΟΡΘΩΜΑΤΑ» ΤΟΥ

ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ,η δημοσιογράφος αναφέρεται στην περίπτωση ενός Τουρκοκύπριου Κερυνειώτη, του Κ., ο οποίος ήταναναμεμειγμένος στα όσα διαδραματίστηκαν στο χωριό Σύσκληπος, ο οποίος όπως αναφέρει, εξιστορώντας τα γεγονότα συχνά, περηφανευόταν γι’ αυτά. Όσον αφορά το μικρό κορίτσι, όπως αναφέρει η δημοσιογράφος στο ρεπορτάζ της, έμαθε ότι πέρασε μεγάλος μέρος της ζωής της στο νοσοκομείο και ότι αντιμετωπίζει πολλά προβλήματα.
Στη συνέχεια, η δημοσιογράφος, αναφέρεται στην τηλεφωνική επικοινωνία που είχε με Ελληνοκύπριο, του οποίου ο παππούς του είναι από τον Σύσκληπο και ο οποίος δίνει συνέντευξη στην εφημερίδα. Η συνέντευξή του δημοσιεύτηκε σε δύο μέρη, χθες και προχθές και όπως αναφέρει, από τις πληροφορίες που και ο ίδιος είχε ακούσει, επιβεβαιώνει τα γεγονότα αυτά.

ΤΟΥ ΦΡΙΞΟΥ ΔΑΛΙΤΗ
ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ