ΑΦΗΓΗΣΕΙΣ ΤΟΥΡΚΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΣΒΟΛΗ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ

Με τους γνωστούς πανηγυρισμούς στην παρουσία Τoύρκων επισήμων, το κατοχικό καθεστώς ετοιμάζεται για γιορτάσει την 38η επέτειο της εισβολής του 1974, μιας εισβολής που μόνο κακά έχει επιφέρει στο σύνολο της νήσου με τις ανοιχτές της πληγές. Οι συνέπειές της είναι αισθητές, με Ε/κ πρόσφυγες να υποφέρουν σε προσφυγικούς συνοικισμούς, με μάνες και συζύγους να περιμένουν κάποια είδηση για τον αγνοούμενο γιο ή σύζυγο, με τις εκκλησίες και μοναστήρια μας στα κατεχόμενα να παραμένουν βουβά. Οι συνέπειες δεν αφορούν μόνο τους Ε/κ. Σε οικτρή κατάσταση βρίσκονται οι Τ/κ οι οποίοι είναι εξαναγκασμένοι να ζουν υπό την μπότα του Τούρκου στρατιωτικού. Στα 38 αυτά χρόνια η τ/κ κοινότητα ήταν μάρτυρας πρωτόγνωρων γι’ αυτήν καταστάσεων όπως δολοφονίες αντιφρονούντων, φυλακίσεις, επιθέσεις, απειλές, εκβιασμοί, βομβιστικές επιθέσεις , περιορισμοί στην ελευθερία έκφρασης , διακίνησης. Οι περιορισμοί στη διακίνηση δεν αφορούν μόνο τα οδοφράγματα αλλά και μεγάλο τμήμα των κατεχομένων καθ’ ότι έχει χαρακτηριστεί στρατιωτική ζώνη.

Για τρεις περίπου δεκαετίες στις επετείους της εισβολής -και όχι μόνο- ακούγαμε από τον πανίσχυρο τότε Ραούφ Ντενκτάς να αναφέρεται στη μοίρα της Κύπρου και των Τ/κ, ισχυριζόμενος ότι οι Ε/κ και η Ελλάδα θα εφαρμόσουν την πολιτική της Κρήτης προκειμένου να μετατρέψουν το νησί σε ελληνικό, να κατηγορεί τους Έλληνες (Ε/κ και Ελλαδίτες) για απληστία επεκτατισμού, να στρέφεται κατά της Εκκλησίας της Κύπρου. Ισχυριζόταν ότι οι παπάδες υποδαυλίζουν την έχθρα κατά των Τούρκων και μπολιάζουν τα παιδιά με μίσος ενώ σε πολλές περιπτώσεις προσπαθούσε να παρουσιάσει το κυπριακό πρόβλημα ως διαφορά Χριστιανισμού -Ισλάμ με απώτερο στόχο να ευαισθητοποιήσει τα κράτη-μέλη του Οργανισμού Ισλαμικής Συνεργασίας (τότε Οργανισμού Ισλαμικής Διάσκεψης). Τις ίδιες δηλώσεις και εθνικιστικές κορόνες τις ακούγαμε και από τους Τούρκους επισήμους που με την παρουσία τους τιμούσαν τις εκδηλώσεις. Η τ/κ αντιπολίτευση - κυρίως το Ρεπουμπλικανικό Τουρκικό Κόμμα ΡΤΚ- επέκρινε έντονα τα προκλητικά συνθήματα με τον ηγέτη του ΡΤΚ Μεχμέτ Αλί Ταλάτ να τα καταδικάζει και να προβαίνει σε δηλώσεις, όπως «Τουρκία, δεν σε θέλουμε πλέον στο νησί μας. Επέστρεψέ μας τα εδάφη που κατέχεις. Δεν σε έχουμε ανάγκη. Μας αρκεί που μας λύτρωσες μια φορά. Δεν θέλουμε άλλη λύτρωση».

Οι προοδευτικοί και δημοκρατικοί κύκλοι των κατεχομένων πίστευαν ότι όταν έλθει η ευλογημένη εκείνη μέρα και το ΡΤΚ βρεθεί στην εξουσία, θα αλλάξουν πολλά πράγματα και κυρίως θα περιοριστούν οι παρεμβάσεις της Τουρκίας στο νησί, ότι θα παύσουν τα πανηγύρια σε κάθε επέτειο της εισβολής και της ανακήρυξης του ψευδοκράτους, ότι ο ηγέτης του θα συνομιλεί με την ε/κ πλευρά ως ένας αγνός Τ/κ που επιθυμεί την επίλυση του Κυπριακού, την επανένωση της νήσου, τη συμβίωση των δύο κοινοτήτων, την αποστρατικοποίηση της νήσου. Αντ’ αυτού άκουσαν τον Ταλάτ να δηλώνει: «Αν μου πει η Τουρκία κάθισε, θα καθίσω, αν μου πει σήκω, θα σηκωθώ».
Επί ηγεσίας Ταλάτ οι Τ/κ γιόρταζαν τις επετείους της εισβολής με τους ίδιους, και σε πολλές περιπτώσεις πιο ενθουσιώδεις, πανηγυρισμούς κάτι που συνεχίστηκε και όταν τη σκυτάλη παρέλαβε το δίδυμο Ερογλου-Κουτσιούκ. Φέτος οι εκδηλώσεις θα έχουν ιδιαίτερο χαρακτήρα αφενός μεν επειδή η Κυπριακή Δημοκρατία έχει αναλάβει -και φέρει σε πέρας με πολλή επιτυχία- την προεδρία της ΕΕ, κάτι που προσπάθησαν να εμποδίσουν οι Τούρκοι, χωρίς φυσικά αποτέλεσμα και αφετέρου λόγω των γεωτρήσεων και του εντοπισμού φυσικού αερίου στην κυπριακή Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη. Πολλά άρθρα, μελέτες και βιβλία στην τουρκική αναφέρονται στην εισβολή με τους πρωταγωνιστές να περιγράφουν τα βιώματα και αναμνήσεις τους από τη συμμετοχή τους στην επιχείρηση είτε ως απλοί στρατιώτες είτε ακόμη και ως αξιωματικοί του τουρκικού στρατού. Ένας από αυτούς είναι ο ε.α. ταγματάρχης Χαλούκ Ουστουγκέν, ο οποίος, ως υπολοχαγός τότε, συμμετείχε στην εισβολή και στην πιο κρίσιμη φάση των συγκρούσεων πέτυχε και κατέλαβε ένα ύψωμα στα μετόπισθεν του Αγίου Ιλαρίωνα το οποίο σήμερα φέρει το όνομά του. Σε ενέδρα που έστησε, συνέλαβε τέσσερις Ε/κ εκ των οποίων ο ένας ταγματάρχης με τους οποίους πέρασε 12 ώρες. Να τι δηλώνει: «Είχαν διψάσει πολύ. Τους έδωσα νερό αλλά δεν το ήπιαν φοβούμενοι μήπως τους δηλητηριάσουμε. Αναγκάστηκα να πιω πρώτος εγώ και στη συνέχεια ήπιαν και εκείνοι. Και το φαγητό μας το μοιραστήκαμε με τους αιχμαλώτους μας. Τους συμπεριφερθήκαμε πολύ καλά όπως εξάλλου απαιτεί και η Συνθήκη της Γενεύης».
Ο Ουστουγκέν κατείχε προσωπικά είδη των αιχμαλώτων και μετά από πολλά χρόνια και ψάξιμο πέτυχε να εντοπίσει τον Χρήστο Κωνσταντή στην Αγγλία. Σε συνέντευξή του στο περιοδικό «Κίπρισμι» (Ιούλιος 2000) περιγράφει λεπτομερώς την κατάληψη του υψώματος. Σε μια άλλη συνέντευξη, του στρατηγού Μπεντρετίν Ντεμιρέλ στον δημοσιογράφο της «Τζουμχουριέτ» Εμίν Τσόλασαν, ο στρατηγός δήλωσε: «Ο οπλισμός μας δεν ήταν τελευταίας τεχνολογίας. Τα άρματά μας ήταν από την εποχή του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Η ταχύτητα που ανέπτυσσαν τα αποβατικά μας σκάφη δεν ήταν ικανοποιητική». Σε κάποιο άλλο σημείο αναφέρει: « Οι Έλληνες πολέμησαν πάρα πολύ καλά. Απέδειξαν ότι είναι λαός που γνωρίζει να πολεμά. Πολέμησαν μαζί μας γενναία και δεν εγκατέλειψαν τις θέσεις τους. Ουδέποτε είδα Έλληνα να εγκαταλείπει τη μάχη για να σωθεί».
Υπάρχουν μαρτυρίες για δολοφονίες εν ψυχρώ αιχμαλώτων. Πριν από μερικά χρόνια ο ηθοποιός Αττίλα Ολγκάτς δήλωσε ότι σκότωσε 10 Ε/κ αιχμαλώτους ενώ υπήρχαν και μαρτυρίες αξιωματικών που υπερηφανεύονταν για τα κατορθώματά τους όπως του Εσάτ Οκτάι Γιλντιράν ο οποίος μετά την εισβολή ανέλαβε διευθυντής των φυλακών στο Ντιγιαρμπακίρ όπου εξέτιαν την ποινή τους Κούρδοι κατάδικοι. Σε ομιλία του είπε τα εξής: «Έχω υπηρετήσει στην Κύπρο όπου, μπροστά στα μάτια του πατέρα του, έσφαξα ένα Ελληνόπουλο και αντί κρασί ήπια το αίμα του».

Φυλλάδια προπαγανδιστικά

ΤΑ ΤΟΥΡΚΙΚΑπολεμικά αεροσκάφη πετούσαν φυλλάδια προπαγανδιστικού περιεχομένου με αποδέκτες τους Ε/κ. Δύο από αυτά δημοσιεύτηκαν στην «Αφρίκα». Λεκτικό και ορθογραφία ως είχαν: «Κύπριοι Έλληνες, Ουδόλως επιθυμούμεν την αιματοχυσίας Σας έχομεν γνωρίση ως φίλους και πάλην σας θεωρούμεν ως φίλους. Ημείς ήλθομεν απλώς όπως ζητήσομεν λογαριασμόν απ’ εκείνους οι οποίοι έχουν βυθίση εις το σκότος την νήσον και σας έχουν παραπλανήση. Η ωραία σας νήσος θα είναι και πάλην κοινόν κτήμα εσένα και των κυπρίων τούρκων των οποίων από αιώνας γνωρίζεται ως αδελφός. Ημείς αφού επετύχομεν τον σκοπόν τούτο, θα επιστρέψομεν ειν τη πατρίδαν μας. Ημείς δεν θέλομεν έδαφος αλλά δικαιοσύνη Ο Διοικητής της Κυπριακής Ειρηνευτικής Δυνάμεις».
«Κύπριοι Έλληνες, Πολύ ηργάσθημαν διά να ζήσατε αδελφικός μετά των εν τη νήσω τούρκων. Οι κύπριοι και έλληνες ιθύνοντες σας αλληλοδιέφθηραν. Εχήσατε αδίκως αίμα. Την ελεύθερην πατρίδαν σας επιδιόουν να υποτάξουν υπό τον ζηγόν ο οποίος αποκαλείται Ενωσις Πέστε πλέον εις τους ιθύνοντας σας ότι ΑΡΚΕΙ ΠΛΕΟΝ Ο Διοικητής της Κυπριακής Ειρηνευτικής Δύναμεις».

Το διάγγελμα του Ετζεβίτ

Στις 06.10 της 20ής Ιουλίου 1974 ο ραδιοσταθμός μετέδωσε το εξής διάγγελμα του πρωθυπουργού της εισβολής Μπουλέντ Ετζεβίτ: «Άρχισε η απόβαση και πτώση αλεξιπτωτιστών των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων στην Κύπρο. Ο Θεός να βοηθήσει και να είναι για το καλό του Έθνους μας, του συνόλου των Κυπρίων και της ανθρωπότητας. Πιστεύουμε ότι κατ’ αυτόν τον τρόπον θα προσφέρουμε βοήθεια στην ανθρωπότητα και στην ειρήνη. 

Ευελπιστώ ότι οι δυνάμεις μας δεν θα αναγκαστούν να ανοίξουν πυρ και να σημειωθούν αιματηρές συγκρούσεις. Στην πραγματικότητα εμείς δεν πηγαίνουμε στο νησί για πόλεμο αλλά για ειρήνη. Για ειρήνη, όχι μόνο των Τ/κ αλλά και των Ε/κ. Αναγκαστήκαμε να πάρουμε αυτή την απόφαση αφού εξαντλήσαμε όλες τις διπλωματικές και πολιτικές οδούς. Θεωρώ υποχρέωσή μου να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου προς όλες τις φίλιες χώρες και συμμάχους μας και με τις οποίες το τελευταίο διάστημα είχαμε διαβουλεύσεις, για την καλή τους βούληση να προσφερθούν για επίλυση των υποθέσεων μέσω διπλωματικής οδού και χωρίς επέμβαση. Σαφώς, δεν φέρουν ευθύνη για το ότι οι προσπάθειές τους δεν καρποφόρησαν. Και πάλι εύχομαι όπως η ενέργειά μας αποβεί για το καλό της ανθρωπότητας, του έθνους μας και του συνόλου των Κυπρίων». 

Ο πρόεδρος της Τουρκικής Δημοκρατίας το 1974 Φαχρί Κορούτουρκ στο διάγγελμά του αναφέρει: «Η Τουρκία εισέβαλε στην Κύπρο όχι για πόλεμο αλλά για να αποκαταστήσει τη συνταγματική τάξη. Πρόκειται για ειρηνευτική επιχείρηση που βασίζεται σε διεθνείς συμφωνίες. Για χρόνια το Κυπριακό έχει καταντήσει γάγγραινα και η Τουρκία επενέβη στην κατάλληλη ώρα. Η επιχείρηση στέφθηκε με επιτυχία τόσο από πολιτικής όσο και από στρατιωτικής σκοπιάς. 

Η επιχείρηση στην Κύπρο απέδειξε ότι η Τουρκία, ενώ είναι φιλειρηνική χώρα, όταν παραστεί ανάγκη ενεργεί και κατά τρόπο που ενήργησε στην Κύπρο προκειμένου να υπερασπιστεί το Δίκαιο». Σε διάγγελμά του ο στρατηγός Σεμίχ Σαντζάρ, αρχηγός του γενικού επιτελείου των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων τόνιζε: «Τη στιγμή που μεταδίδεται το μήνυμα αυτό, οι γενναίες τουρκικές ένοπλες δυνάμεις άρχισαν μια επιχείρηση η οποία βασίζεται στα δικαιώματα που έχουν αναγνωριστεί με διεθνείς συμφωνίες, προκειμένου να διασφαλίσουν την ειρήνη στην Κύπρο και στην ευρύτερη περιοχή αλλά και την ασφάλεια των εκεί ομοεθνών μας».