Ο απόλυτος ήρωας και η δολοφονία της ελπίδας
«Όχι, δεν παραδίδομαι. Αν θα βγω, θα βγω πυροβολώντας». Η βροντερή φωνή του ήρωα ξεπετάχτηκε από εκείνο το στενό κρησφύγετο του Δικώμου. Σκέπασε το νησί. Ο αντίλαλος διέσχισε τα στενά σύνορα. Εξαπλώθηκε σ’ όλη τη Γη. Υποχρέωσε την ανθρωπότητα να υποκλιθεί. Δεν υπάρχει σπουδαιότερη αξία από τη θυσία ενός ανθρώπου για την πατρίδα και την ελευθερία. Ο Κυριάκος των 32 χρόνων δεν είχε στιγμιαία επιλέξει εκείνη τη λεβέντικη στάση. Είχε, προ πολλού, αποφασίσει να ακολουθήσει το πιο υπερήφανο μονοπάτι που μπορεί κάποιος να επιλέξει στη ζωή του. Εκείνο της Αξιοπρέπειας!
Το περιέγραφε ο ίδιος στα συγγράμματά του: «Έκλεξε όσον ημπορής τον τρόπο του θανάτου σου, ένας ωραίος θάνατος είναι συνήθως η ευγενεστέρα πράξις της ζωής σου». Τον περιέγραφε και στις επιστολές προς τους γονείς του 11 μήνες ενωρίτερα: «Πιστεύομεν ότι κάθε θυσία μας δεν πηγαίνει άδικα και εσείς να είστε περήφανοι για μας.
ο καλός Θεός μας επιφυλάσσει την λαμπράν τύχη να δώσουμεν την ζωήν μας για την πατρίδα, τότε η χαρά σας πρέπει να είναι απέραντη». Συνειδητά ο σταυραετός του Πενταδακτύλου, έστρωνε με αγκάθια την διαδρομή, που θα ακολουθούσε στο ταξίδι του προς το Πάνθεον των Αθανάτων.
Όταν το 1946 τον άκουγε ο Γιώργος Παπανδρέου να κελαηδά τον χαρακτήρισε «αηδόνι της Κύπρου»: ««Η Κύπρος διέρχεται σήμερα μίαν των κρισιμοτέρων στιγμών της μακραίωνος ιστορίας της. Μέσα από τα βάθη των αιώνων, ένας λαός ζητά την λευτεριά του. Και ξέρει ο λαός αυτός ν’ αγωνίζεται, να παλαίη, να υποφέρη…».
Τα αηδόνια δεν αλλάζουν σκοπό ποτέ… Κελαηδάνε πάντα, τον ίδιο γλυκό σκοπό, που χαϊδεύει τις ψυχές… Δέκα χρόνια μετά, ο Κυριάκος Μάτσης έδιδε εκκωφαντική απάντηση στον στρατάρχη Χάρτινγκ. Όταν του πρότεινε μισό εκατομμύριο λίρες για να προδώσει τον αρχηγό της ΕΟΚΑ. «Εξοχότατε, ου περί χρημάτων τον αγώνα ποιούμεθα, αλλά περί αρετής. Λυπούμαι, διότι με έχετε προσβάλει με την πρότασή σας».
Εκείνη τη στιγμή, τα βουνά γονάτισαν. Ο ουρανός υποκλίθηκε. Η ανθρωπότητα ανακάλυπτε ότι οι σπουδαιότερες αξίες, οι πιο τεράστιες που μπορεί να υπάρξουν, χωρούσαν στην ψυχή ενός φτωχού 30χρονου στο μικρό αυτό νησάκι. Μπορούσε να γίνει πάμπλουτος σε χρήματα. Προτίμησε να παραμείνει ζάμπλουτος σε αξίες. Μπορούσε να κυριαρχήσει οικονομικά στο μικρό αυτό τόπο. Προτίμησε να κυριαρχήσει αιώνια με τα ιδανικά του.
Κάθε 19η Νοεμβρίου είναι ημέρα περισυλλογής. Προσφέρεται για ενδοσκόπηση. Για να ενδιατρίψουμε στην πορεία αυτού του τόπου.
Πώς από τις υπέρτατες αξίες του Κυριάκου Μάτση κατρακυλήσαμε στον πάτο της ατίμωσης. Σήμερα δεν πεθαίνει κανείς ούτε για την Ελλάδα ούτε για την Κύπρο. Σήμερα, τιποτένιοι ταγοί, απλώς, σκύβουν το κεφάλι. Σε κάθε εξοργιστική απαίτηση.
Σε κάθε επαίσχυντο όρο. Σε κάθε εξευτελιστική διεκδίκηση. Σήμερα η υπέρτατη αξία της ελευθερίας έχει διαγραφεί. Έχει αντικατασταθεί από την οικονομία. Ο «αγώνας» περιορίζεται στην ανάγκη μιας λύσης συμβιβασμού, ακόμη και με όρους που καταπατούν τα ανθρώπινα δικαιώματα. Χάριν μιας ψευδαισθησιακής αξιοποίησης της τουρκικής αγοράς την οποία προβάλλουν οι ταγοί της ντροπής χωρίς να ερυθριούν.
Σήμερα, από το παράδειγμα υπέρτατης αξιοπρέπειας του Μάτση με το μεγαλοπρεπές «ου περί χρημάτων τον αγώνα ποιούμεθα…», κάποιοι αφαίρεσαν το «ου». Κράτησαν μόνο το υπόλοιπο. Το μετέτρεψαν σε λάβαρό τους. Και έπνιξαν το άλλοτε χρυσοπράσινο φύλλο με απεριόριστη μπόχα από σκάνδαλα, λαμογιές και απάτες. Σήμερα, εξέλιπαν τα πρότυπα. Άλλοτε, οι φάροι που άναβαν τις φλόγες των ψυχών ευρίσκοντο στον ιερό χώρο της Παιδείας.
Αυτήν φρόντισαν να την ξεφτιλίσουν κάποιοι άψυχοι υπουργοί και κάποιοι βολεμένοι τεχνοκράτες. Τους λαμπαδηφόρους της ελπίδας, τους εκπαιδευτικούς, τους εγκλώβισαν σε αχρείαστες εγκυκλίους, αναποτελεσματικές διαδικασίες και ελλιπείς διδασκαλίες. Σε συστήματα, που βγάζουν μαθητές οι οποίοι μονοπωλούν τον πάτο στις ευρωπαϊκές συγκρίσεις.
Και αυτό είναι το λιγότερο. Το σημαντικότερο είναι ότι τα αποτυχημένα συστήματα αδειάζουν τις ψυχές των νέων. Τις αφαιμάσσουν από τις αξίες και τα ιδανικά του τεράστιου Μάτση. Τις αντικαθιστούν με το κυνήγι φροντιστηρίων και πτυχίων. Που μπορεί κάποια στιγμή να προσφέρουν επαγγελματική αποκατάσταση. Αλλά δεν προσφέρουν ψυχική ανάσταση και ανάταση.
Με εγκλωβισμένη τη νέα γενιά σε τέτοια σκοτεινά μονοπάτια, η πορεία δεν προσφέρει προοπτική. Δεν επιτρέπει την παραμικρή αισιοδοξία ότι θα εμφανιστεί κάποια όαση. Κάποια πηγή, που θα δροσίσει της ψυχές. Που θα επιστρέψει να ξαναφυτρώσει η ελπίδα, την δολοφόνησαν…
Σήμερα, όταν κάποιοι μεγαλόσχημοι θα εξυμνούν τον απόλυτο ήρωα, αν αντέχουν, ας στρέψουν το βλέμμα στο παλικαρόβουνο. Η εικόνα σε συνάρτηση με την σημερινή ημέρα αποτελούν την πιο αυθεντική σφραγίδα του ξεπεσμού μας. Το σημείο, όπου το αίμα του απόλυτου πατριώτη έγραψε μια θαυμαστή σελίδα αθανασίας, σήμερα σκεπάζεται από τη σημαία της ντροπής!
Γιώργος Καλλινίκου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Oσα δημοσιεύματα δεν έχουν την υπογραφή μας αντιπροσωπεύουν την προσωπική γνώμη των συγγραφέων τους και όχι την δική μας.Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις,, ή απειλές.