Το παλικάρι από τα Δίδυμα που αγνοείται στην Κύπρο, από το 1974.
Και που κοντεύει να ξεχασθεί!
Γιατί πραγματικά λιγοστεύουν αυτοί που γνωρίζουν την περίπτωσή του, ακόμη και στα Δίδυμα.
Ο Κώστας, το δεύτερο παιδί του μπάρμπα-Μήτσου του Μπροδήμα και της θείτσα –Τούλας, το γένος Μπουγιούρα.
Πριν απ’ αυτόν ο Νίκος, μετά ο Τάσος και η Θωμαϊς.
Παρουσιάστηκε στον στρατό, ως νεοσύλλεκτος, στην Καλαμάτα, τον Ιούλιο του 1972. Πεζικό, υπήρχε τότε στην Καλαμάτα, Διμοιρίτης Τυφεκιοφόρος η ειδικότητα.
Υπηρέτησε για ένα διάστημα στην Δράμα, περίπου εξάμηνο, και την Άνοιξη του 1973 μετετέθη στην Κύπρο, στην ΕΛ.ΔΥ.Κ., στην Λευκωσία.
Υπηρέτησε εκεί περίπου δέκα πέντε μήνες. Θα απολυόταν στις 21.7.1974.
Μάλιστα, στις 19.7.1974, μαζί με τους συναδέλφους του, μπήκε στο πλοίο ‘Λέσβος’ για την επιστροφή στην Ελλάδα.
Η εισβολή στην Κύπρο ξεκίνησε στις 20.7.1974, χαράματα.
Εκείνη την ώρα, το πλοίο με τους επιστρέφοντες – απολυόμενους Έλλαδίτες Στρατιώτες βρισκόταν κάπου ανάμεσα Κρήτη και Κάσο.Και η διαταγή ήρθε.
Το καράβι να επιστρέψει αμέσως στην Κύπρο!
Έτσι ο Κώστας αντί να βρεθεί στα Δίδυμα, βρέθηκε σε μια εμπόλεμη Κύπρο, και μάλιστα στην πρώτη γραμμή.
Ούτε τον σάκο του δεν πήρε, τον παρέλαβαν οι δικοί του αργότερα από το Κέντρο Διερχομένων στον σταθμό Λαρίσης.
Πολέμησε γενναία, όπως άλλωστε όλοι οι συνάδελφοί του. Αλλά ήταν όλα προδομένα, γνωστά πράγματα.
Αγνοείται στην Μάχη της ΕΛΔΥΚ, μια από τις σκληρότερες μάχες.
Κράτησε δύο ημέρες, και το Μουσείο Ιστορίας του Λονδίνου την αναφέρει ως μια από τις πιο άνισες μάχες που δόθηκαν ποτέ.
Πως έχουν σήμερα τα πράγματα.
Επισήμως είναι Αγνοούμενος.Η Ελληνική πλευρά, Το ΓΕΣ δηλαδή, βρίσκεται σε επαφή με την οικογένεια.
Τελευταία προσπάθεια η ταυτοποίηση με την μέθοδο DNAτων οστών που βρέθηκαν σε ομαδικούς τάφους στην Κύπρο πριν κάμποσο καιρό.
Επί πλέον, με το ΦΕΚ 1178Γ/31.12.2008 ονομάστηκε Έφεδρος Ανθυπασπιστής.
Ο Κώστας είκοσι δύο χρονών παλικάρι, μόλις είχε τελέσει το χρέος του στην Πατρίδα κι επέστρεφε από την Κύπρο στους δικούς του… Ήταν κατακαλόκαιρο την 19η Ιουλίου 1974, όταν ο νεαρός «Διδυμιώτης», είχε επιβιβαστεί μαζί με άλλους ΕΛΔΥΚΑΡΙΟΥΣ στο πλοίο «Λέσβος», αποπλέοντας από την Μεγαλόνησο, με πλώρη το… απολυτήριο που θα ίσχυε από την 21η μέρα εκείνου του κοσμοϊστορικού μηνός … Ξαφνικά και ενώ το καράβι έπλεε μεταξύ Κρήτης και Κάσου, η μοιραία διαταγή εδόθη: «Επιστρέψτε αμέσως στην Κύπρο…»
Ο Κώστας Μπροδήμας, αντί να βρεθεί έπειτα από λίγες ώρες στην γενέτειρά του τα Δίδυμα, κοντά στους δικούς του, ζώντας μια ειρηνική ζωή ως κτηνοτρόφος όπως ο ίδιος την επιθυμούσε, κατέληξε στην πρώτη γραμμή με μια «χούφτα» άπειρους στρατιώτες, να υπερασπίζεται την Κύπρο από την εισβολή των Τούρκων που πρόδηλα υπερτερούσαν σε αριθμό και εξοπλισμό…
Πρωταγωνίστησε σε μια από τις πιο άνισες μάχες όλων των εποχών, σύμφωνα με το πόρισμα του Μουσείου Ιστορίας του Λονδίνου, πολεμώντας με αυτοθυσία και αυταπάρνηση, για όλα εκείνα τα ιδανικά, που συνθέτουν την «ψυχή» και το «Σώμα» του ελληνικού έθνους… Στην πρώτη λυσσαλέα επίθεση των Τούρκων, οι λιγοστοί Έλληνες στρατιώτες του θρυλικού 4ου λόχου, ξάφνιασαν με την απρόσμενη αποφασιστικότητα και τον απαράμιλλο ηρωισμό τους, για να κρατήσουν μέχρι τελευταίας ρανίδας το στρατόπεδό τους… (Όπερ και εγένετο…)
Επισκεφτήκαμε στα Δίδυμα της Ερμιονίδας, την οικογένεια του επί σαράντα τρία ολόκληρα χρόνια Έλληνα αγνοουμένου στρατιώτη, στην εισβολή της Κύπρου, Κώστα Μπροδήμα και συνομιλήσαμε με τον αδερφό του Τάσο Μπροδήμα, που μας εξέθεσε τις συγκλονιστικές πτυχές από τις τελευταίες ημέρες εν ζωή, ενός αφανούς Έλληνα ήρωα, που έγραψε ένα ατομικό έπος στα «αιματοβαμμένα» χώματα της μαρτυρικής νήσου…
Ο Τάσος Μπροδήμας για τον αδελφό του:
«Ο Κώστας, είχε μεγάλη αίσθηση του καθήκοντος απέναντι στην Πατρίδα… Αυτό το καταλάβαινες από τα γράμματα του… Είχε τάξει εαυτόν του… Στην ύστατη τηλεφωνική επικοινωνία που είχαμε μετά την πρώτη μάχη, μου είπε πως τα «μεμέτια» τα ξεσκίσαμε… Και αυτοί οι δειλοί είχαν αλυσοδέσει τους στρατιώτες τους στα άρματα μάχης που καταστρέψαμε, για να μην κιοτέψουν… Του είχαν αναθέσει το πολυβόλο, γιατί ήταν γερό παιδί και το έλεγε η ψυχή του…
Η πρώτη μάχη άρχισε στις 20 Ιουλίου… Ήταν τέσσερις οι λόχοι… Τον 1ο τον 2ο και τον 3ο τους πήρε για προστασία ο Συνταγματάρχης Νικολαΐδης και οπισθοχώρησαν… Έμεινε μόνος του ο 4ος λόχος με εβδομήντα στρατιώτες, να υπερασπιστούν την γραμμή τους από τις ορδές των Τούρκων καταδρομέων… Τα πρόδωσαν αυτά τα παιδιά… ’Έμειναν ολομόναχα με κατώτερους αξιωματικούς να πράξουν το καθήκον τους…
Στην πρώτη επίθεση, μίλησε η ελληνική ψυχή και οι Τούρκοι τα έχασαν… Αποδεκατίστηκαν… Σύμφωνα με τις μαρτυρίες του Μανώλη Δουρή που υπήρξε συμπολεμιστής του Κώστα, πολεμούσαν ηρωικά και κατά την δεύτερη και, μοιραία για πολλούς μάχη, στο ύψωμα Α, όπως επιβεβαιώνουν και τα έγγραφα του ΓΕΣ… Κάποια στιγμή, τους τελείωσαν τα πυρομαχικά και έτρεξαν να σωθούν μέσα σε ένα παραπλήσιο εκκλησάκι του Αϊ Γιώργη…
Ο Δουρής, που αντιλήφθηκε την κατάληξη, προέτρεψε και τον Κώστα να φύγουν, γιατί αργά ή γρήγορα, οι Τούρκοι που προέλαυναν, θα τους εντόπιζαν… Ο αδερφός μου που είχε τραυματιστεί στο πόδι και κουβαλούσε και το πολυβόλο των είκοσι κιλών, αρνήθηκε να φύγει… Ο Μανώλης με άλλους δύο πήδησαν από το παράθυρο και έφυγαν… Τους υπόλοιπους δώδεκα, μεταξύ των οποίων ταυτοποιήθηκε πριν από ενάμιση μήνα και ο αδερφός μου, προφανώς τους αιχμαλώτισαν και στην συνέχεια, αφού πρώτα τους εκτέλεσαν τους ενταφίασαν ομαδικά…
Οι στρατιωτικές Αρχές της Κύπρου και του ΓΕΣ ισχυρίζονται πως ο Κώστας και οι υπόλοιποι έντεκα σκοτώθηκαν κατά την διάρκεια της μάχης, αλλά εγώ δεν το πιστεύω… Αφού είχαν ήδη ξεμείνει από πυρομαχικά… Ας κρατήσουμε μια επιφύλαξη όμως… Θυμάμαι ένα συγκλονιστικό γεγονός με την μητέρα μας που, όταν ο Κώστας πήγε στην Κύπρο αναφώνησε: «πάει το παιδί μου, το πήρανε οι Τούρκοι…»
¨Ήταν 20 Αυγούστου του ’74, όταν ήρθε ένας λοχαγός εδώ στο Καφενείο του χωριού και μου ανακοίνωσε πως ο αδερφός σου δεκανέας Κώστας Μπροδήμας στο προσκλητήριο της 16ης Αύγουστου ήταν απών και ως εκ τούτου, ο στρατός τον φέρει ως αγνοούμενο…
Γύρισα αλαφιασμένος στο σπίτι και καταλαβαίνεις τι επακολούθησε… Δεν μπορούσαμε να το αποδεχτούμε… Λεγόντουσαν πολλά, ότι τους είχαν πιάσει, ότι κάποιος είχε τον Κώστα ακούσει, που μίλησε στο ραδιοφωνικό σταθμό «Μπαϊράκ»… Η μάνα μας με όλα αυτά «σπαρταρούσε» κάθε μέρα...Τότε, ερχόταν ένας ταχυδρόμος ο Παντελής, μια φορά την εβδομάδα από το Κρανίδι και μοίραζε τα γράμματα... Όταν τον άκουγε η Κυρά Τούλα, της «έφευγε» η ψυχή… Τελικά την «χάσαμε» μετά από έξι χρόνια στα πενήντα πέντε της, η οποία έδειχνε σαν ενενήντα… Από αρτηριοσκλήρυνση, της το «γύρισε» σε λευχαιμία… Εξαντληθήκαμε οικονομικά, ψυχολογικά… Χρεοκοπήσαμε… Πριν το χαμό του Κώστα, δεν αντιμετώπιζε το παραμικρό πρόβλημα υγείας… Την «έφαγε», η στενοχώρια της…… Ευτυχώς που είχα μαζέψει κάποιες οικονομίες από ταξίδια ως μηχανικός στα βαπόρια…
Ο πατέρας μας ήταν πιο δυνατός είχε και την ελπίδα μέσα του και έφυγε στα ογδόντα οκτώ του…
Ο τραγικός επίλογος θα γραφτεί μετά από σαράντα τρία μαρτυρικά για την οικογένειά μας χρόνια, το επόμενο Σάββατο στις τρεις του Ιούνη και ώρα έντεκα, με την τέλεση της εξόδιου ακολουθίας με την συνοδεία της Στρατιωτικής μπάντας του ΚΕΜΧ, όπου θα ενταφιάσουμε τα οστά του αδικοχαμένου μας Κώστα, δίπλα στους γονείς μας, εδώ στα Δίδυμα…»
Ο Τάσος Μπροδήμας, αδερφός του Έλληνα ήρωα της ΕΛΔΥΚ Κώστα Μπροδήμα, (αριστερά)
και ο ξάδερφος τους Πανεπιστημιακός κ. Γιώργος Μπροδήμας, καθ’ υπόδειξη του οποίου, αναδείχτηκε η παρούσα έρευνα, από την «Ενημέρωση Πελοποννήσου».
Οι πληροφορίες που έχουμε λένε ότι ο Κώστας, πολυβολητής, υπερασπιζόταν μαζί με άλλους 14, ένα ύψωμα βοηθώντας την απαγκίστρωση. Ξέμειναν όμως από πυρομαχικά και κατέφυγαν σε ένα κοντινό ξωκλήσι του Αγίου Γεωργίου. Από αυτό το ξωκλήσι τρεις, ένας ήταν ο Δουρής γνωστός από την θλιβερή ιστορία της Ερμιόνης και που δεν ζει τώρα, έφυγαν και γλίτωσαν. Οι υπόλοιποι 12 συνελήφθησαν, βασανίστηκαν και εκτελέστηκαν. Η έρευνα συνεχίζεται, ψάχνουμε τους άλλους δυο μήπως μάθουμε κάτι παραπάνω και παρακαλούμε όποιον έχει κάποια πληροφορία που να φωτίζει τα γεγονότα εκείνα, να έρθει σε επαφή μαζί μας. Στο email -xalarisargirios@gmail.com
Κηδεύτηκε με τιμές ήρωα o Κωνσταντίνος Μπροδήμας
Στιγμές συγκίνησης, 43 χρόνια μετά τη θυσία του για την πατρίδα και την Κύπρο.
Με τιμές ήρωα, στα Δίδυμα Αργολίδας, στη γη που γεννήθηκε ,τάφηκε σήμερα ο ΕΛΔΥΚάριος Κωνσταντίνος Μπροδήμας, που θυσιάστηκε στην Κύπρο.
Ήταν «αγνοούμενος» επί 43 χρόνια και τα λείψανά του βρέθηκαν και ταυτοποιήθηκαν με τη μέθοδο DNA, μαζί με άλλων 15 πεσόντων.
Στην τελευταία κατοικία του τον συνόδευσαν, οι συγγενείς του, ο ΥΕΘΑ Πάνος Καμμένος ,ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ Ευάγγελος Αποστολάκης, οι βουλευτές Αργολίδας Γιάννης Γκιόλας ,Γ.Μανιάτης και Γ.Ανδριανός, ο περιφερειάρχης Πελοποννήσου Π. Τατούλης, ο αντιπεριφερειάρχης Αργολίδας Τάσος Χειβιδόπουλος, ο δήμαρχος Ερμιονίδος Δ. Σφυρής ,η θεματική αντιπεριφερειάρχης Πελοποννήσου Ελένη Παναγιωτοπούλου , οι περιφερειακοί σύμβουλοι Βασίλης Σιδέρης,Τζανής Αναστάσιος, Γιώργος Γαβρήλος, ο δήμαρχος Ναυπλιέων Δ. Κωστούρος, η Κατερίνα Μπόμπου εκπρόσωπος των ΑΝΕΛ Αργολίδας , οι τοπικές αρχές και οι συγχωριανοί του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Oσα δημοσιεύματα δεν έχουν την υπογραφή μας αντιπροσωπεύουν την προσωπική γνώμη των συγγραφέων τους και όχι την δική μας.Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις,, ή απειλές.