ΚΥΠΡΟΣ 1964 Το άγριο φονικό στην Παναγία Γαλακτοτροφούσα

Η στυγερή δολοφονία των μοναχών της μονής από Τούρκους εξτρεμιστές τον Ιανουάριο του 1964.

Το 1960, με το τέλος του Εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα της ΕΟΚΑ, όπως όλοι γνωρίζουμε υπογράφηκε η Συμφωνία Ζυρίχης-Λονδίνου η οποία δημιουργούσε την Νεοσύστατη Κυπριακή Δημοκρατία. Την νέα αυτή κατάσταση καλούνταν να αντιμετωπίσουν τόσο οι Ελληνοκύπριοι με τον άσβεστο καημό της Ένωσης με την Ελλάδα όσο και οι Τουρκοκύπριοι που ξαφνικά αποκτούσαν δικαιώματα μέσα από το νέο Σύνταγμα. 

Σύντομα άρχισαν τα προβλήματα αφού οι δύο κοινότητες αντιμετώπιζαν με πολλή δυσπιστία την ύπαρξη της ίδιας της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η Τουρκία επίσης, η οποία είχε πάντοτε επεκτατικές βλέψεις προς την μεριά της Κύπρου, περίμενε την κατάλληλη ευκαιρία για να επέμβει και να προασπίσει τα δήθεν «δικαιώματα» των Τουρκοκυπρίων. Έτσι, πολύ νωρίς άρχισαν οι προκλήσεις και οι προβοκάτσιες από τους Τουρκοκύπριους, με μόνο σκοπό να προκαλέσουν την Στρατιωτική επέμβαση της Τουρκίας στο νησί.

Την 21η Δεκεμβρίου του 1963, ξεκίνησαν από τη Λευκωσία οι διακοινοτικές ταραχές μεταξύ Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων που κατόπιν επεκτάθηκαν σε ολόκληρη την Κύπρο. Ως αποτέλεσμα είχαν την αποχώρηση των Τουρκοκυπρίων Υπουργών και δημοσίων υπαλλήλων από την κυβέρνηση και στη χάραξη από τους Βρετανούς της απεχθούς «πράσινης γραμμής», στις 30 Δεκεμβρίου, η οποία δυστυχώς υπάρχει μέχρι και σήμερα μοιράζοντας την πατρίδα μας στη μέση.

 

Ακολούθησαν πολλές προκλήσεις, ειδικά από τους Τούρκους, οι οποίοι καθοδηγούνταν από το Τούρκικο Γενικό Επιτελείο Στρατού μέσω των αξιωματικών της Τουρδύκ αλλά και των παραστρατιωτικών της ΤΜΤ.

Τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν την πρωτοχρονιά του 1964, ήταν μέσα στα πλαίσια των απροκάλυπτων αυτών ενεργειών των Τούρκων. Η μονή της Παναγίας της Γαλακτοτροφούσας, βρίσκεται στην επαρχία Λάρνακας , κοντά στο Σταυροβούνι. 

Η μονή γειτνιάζει με τα Τουρκοκυπριακά χωριά της Κοφίνου(το 1960 αριθμούσε γύρω στους 400 κατοίκους σχεδόν όλοι Τουρκοκύπριοι) και του Αγίου Θεοδώρου. Σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες, στη μονή υπήρχαν εκείνη τη στιγμή 10 μοναχοί και 2 «λαϊκοί», οι οποίοι ασχολούνταν με διάφορες γεωργικές και οικοδομικές εργασίες. 

Γύρω στις 10 το πρωί, μια ομάδα 12 Τούρκων οπλοφόρων, προφασιζόμενοι του γεγονότος ότι δήθεν τα σκυλιά της μονής σκότωσαν τα πρόβατα τους, συγκεντρώθηκαν σε διάφορα σημεία γύρω από τη μονή και άρχισαν να πυροβολούν από διάφορες κατευθύνσεις εναντίων των μοναχών. Μοναδικός σκοπός των Τούρκων ήταν η στυγερή δολοφονία των μοναχών και αυτό φάνηκε από το αποτέλεσμα της λυσσαλέας επίθεσης τους που ήταν ο θάνατος τριών μοναχών (μεταξύ τους και ένας 12χρονος δόκιμος μοναχός) και ο τραυματισμός άλλων τεσσάρων καθώς και των δύο λαϊκών που βρίσκονταν στη μονή. 

Ένας από τους μοναχούς που διέφυγε των πυροβολισμών, κατέφυγε στο γειτονικό χωριό Κόρνος, όπου ειδοποίησε την Χωροφυλακή, άντρες της οποίας μαζί με Άγγλους ειρηνευτές στρατιώτες μετέβηκαν στην μονή για προστασία των μοναχών. Να σημειωθεί ότι ακολούθησαν έρευνες από τους Άγγλους ειρηνευτές για εξακρίβωση των δραστών του φονικού οι οποίες δεν κατέληξαν σε οποιοδήποτε αποτέλεσμα αν και δύο από τους δράστες είχαν αναγνωριστεί από τους μοναχούς ανάμεσα στους Τουρκοκύπριους κατοίκους της Κοφίνου.

Ακολούθησαν κι άλλες απροκάλυπτες επιθέσεις από τους Τουρκοκυπρίους αλλά και αντίποινα από τους Ελληνοκυπρίους. Τα δραματικά αυτά γεγονότα κορυφώθηκαν το καλοκαίρι του 1964, με τους βομβαρδισμούς της Τηλλυρίας από την Τούρκικη αεροπορία και την εν ψυχρώ δολοφονία πολλών αμάχων Ελληνοκυπρίων.
Τα γεγονότα αυτά δυστυχώς αποτελούν ένα μαύρο στίγμα στην σύγχρονη Κυπριακή ιστορία. Τραγικά γεγονότα τα οποία πρέπει όλοι μας να γνωρίζουμε.