Για πρώτη φορά το κράτος τιμά τον ήρωα της Κύπρου, ΚΑΤΑΔΡΟΜΕΑ ΜΑΝΩΛΗ ΜΠΙΚΑΚΗ
ΚΑΤΑΔΡΟΜΕΑΣ ΜΑΝΩΛΗΣ ΜΠΙΚΑΚΗΣ Α! ΜΟΙΡΑ
Στο χωριό Αμύγδαλος του δήμου Αρχανών – Αστερουσίων αναμένεται να
βρεθεί το μεσημέρι της Παρασκευής ο νέος υπουργός Εθνικής Άμυνας Πάνος
Καμμένος προκειμένου να καταθέσει στεφάνι στη μνήμη του Μανώλη Μπικάκη,
του Έλληνα καταδρομέα που πολέμησε ενάντια στην εισβολή των Τούρκων στη
Κύπρο το 1974.
Σύμφωνα με τον δήμαρχο Αρχανών Αστερουσίων κ. Μανώλη Κοκοσάλη, ο
υπουργός αναμένεται να φτάσει στις 12 το μεσημέρι στο χωριό Αμύγδαλος και όπως είπε, θα αναχωρήσει αμέσως μετά την κατάθεση του στεφάνου.
Με πήραν από το γραφείο του τηλέφωνο και με ενημέρωσαν ότι ο υπουργός
θα βρίσκεται την Παρασκευή στο χωριό για να καταθέσει στεφάνι στο μνήμα
του ήρωα Μανώλη Μπικάκη, είπε ο κ. Κοκοσάλης ο οποίος συμπλήρωσε πως
πέρα από τους τοπικούς άρχοντες, το παρών θα δώσουν και συγγενείς του
καταδρομέα.
Μανώλης Μπικάκης
Η τουρκική εισβολή του 1974 στη Κύπρο, 40 χρόνια μετά συνεχίζει να
αποτελεί στίγμα της νεότερης ιστορίας μας. Ο ελληνισμός υπέστη μια από
τις χειρότερες στρατιωτικές και πολιτικές ήττες και πλήρωσε το τίμημα
της επτάχρονης χούντας που άφησε τη Κύπρο βορά στις ορέξεις του «
Αττίλα».
Μέσα στο σκοτάδι της απώλειας της μισής Κύπρου, η σκόνη της ιστορίας
κάλυψε μορφές που αποτέλεσαν πρότυπα αυταπάρνησης και ηρωισμού. Μια από
αυτές ήταν ο καταδρομέας – αλεξιπτωτιστής τής Α! μοιρας Μανώλης Μπικάκης από τη Κρήτη.
Γεννημένος το 1954 στο χωριό Ασή Γωνιά μεταξύ Χανίων και Ρεθύμνου, το
1974 υπηρετούσε στη Α’ Μοίρα Αλεξιπτωτιστών στο Μάλεμε.
Η Μοίρα ήταν αυτή που κλήθηκε να επιβιβαστεί στα ιπτάμενα φέρετρα
Noratlas και να πραγματοποιήσει μια από τις πιο παράτολμες επιχειρήσεις (ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΝΙΚΗ)
στη Κύπρο.
Όταν τα αεροπλάνα πλησίαζαν στο αεροδρόμιο Λευκωσίας μετά από μια
χαμηλή πτήση δύο τριών μέτρων πάνω από τη θάλασσα, άρχισαν να δέχονται
πυρά. Τα πυρά προέρχονταν και από τους Τούρκους αλλά και από τους
Ελληνοκύπριους που εξέλαβαν τα αεροπλάνα για τουρκικά. Ένα από τα
Noratlas καταρρίφθηκε από φίλια πυρά οδηγώντας στο θάνατο όλους τους
καταδρομείς και το πλήρωμα πλην του Θανάση Ζαφειρίου που πήδηξε στο κενό
και σώθηκε με βαριά τραύματα.
Ο Μανώλης Μπικάκης, 20 χρονών παλικάρι βρέθηκε σε έναν άγνωστο χώρο
τον οποίο κλήθηκε να υπερασπίσει μαζί με τους υπόλοιπους καταδρομείς.
Στο χάος των μαχών έχοντας στη διάθεση του ένα ΠΑΟ (Πυροβόλο Άνευ Οπισθοδρομήσεως) και 8 βλήματα είναι σε ένα ύψωμα στα δυτικά της
Λευκωσίας στη περιοχή του Αγίου Δομετίου. Μαζί του είναι μόνος ακόμα
ένας καταδρομέας από τη Κρήτη. Ενώ δίπλα τους πέφτουν όλμοι, βόμβες από
τα τουρκικά αεροπλάνα και ριπές από τα πολυβόλα που έχουν στήσει οι
Τούρκοι, χάνονται μεταξύ τους. Ο ένας νομίζει τον άλλο νεκρό. Ο φίλος
του Μπικάκη βρίσκει τους υπόλοιπους καταδρομείς και αναφέρει την απώλεια
του.
Μέσα στο κατακαλόκαιρο ο Μανώλης Μπικάκης έμεινε τρεις μέρες μόνος
του αναζητώντας τους άλλους καταδρομείς έχοντας μαζί του ένα πολυβόλο
που βρήκε στο ύψωμα. Τα κατάφερε και ενώθηκε με τη μονάδα του και μετά
την εισβολή επέστρεψε στην Ελλάδα.
Άδοξος Θάνατος
Παρά το ότι ο διοικητής του υπέβαλε αναφορά για να παρασημοφορηθεί,
το ελληνικό κράτος ουδέποτε τον τίμησε. Οι στρατηγοί τον άφησαν να
ξεχαστεί όπως ξεχάστηκε και η ηρωική του προσφορά στη Κύπρο. Ο Μανώλης
Μπικάκης παντρεύτηκε και έκανε οικογένεια εργαζόμενος ως οικοδόμος στη
Κρήτη.
Δεν διεκδίκησε ούτε δάφνες ούτε τιμές. Το 1994 βρήκε τραγικό θάνατο
σε τροχαίο δυστύχημα στον δρόμο Κορίνθου – Πατρών και η ιστορία του
έκλεισε με δύο παιδιά που έμειναν ορφανά και «μια κηδεία σαν των πολλών
ανθρώπων τις κηδείες».
ΠΗΓΗ: www.olympia.gr
ΜΕ ΖΩΝΤΑΝΗ ΤΗ ΜΝΗΜΗ
Η γνώση του ιστορικού παρελθόντος είναι απαραίτητη για την εθνική αυτογνωσία ενός λαού. Το blog μας με τρόπο απλό χωρίς να διαστρεβλώνει την ιστορική αλήθεια, φωτίζει με αναδρομές στα γεγονότα σελίδες ιστορίας του μαρτυρικού Λαού της Κύπρου και των Ελλαδιτών και Κυπρίων νεκρών και αγνοουμένων Ηρώων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Oσα δημοσιεύματα δεν έχουν την υπογραφή μας αντιπροσωπεύουν την προσωπική γνώμη των συγγραφέων τους και όχι την δική μας.Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις,, ή απειλές.