Δευτέρα 24 Μαρτίου 2014

Καρπασία 1974: Επιστολή ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ από τους εγκλωβισμένους

Τις δραματικές συνθήκες ζωής που δοκιμάζουν περίπου έναν μήνα μετά τη β’ φάση της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο και την κατάληψη της Καρπασίας περιγράφουν σε γράμμα τους, ημερ. 20-9-1974, οι εγκλωβισμένοι πλέον Ελληνοκύπριοι της περιοχής.

Στην επιστολή τους, που δημοσιεύεται στην εφημερίδα Χαραυγή, φ. 29-9-1974 υπό τον τίτλο «Κραυγή από την Καρπασία», οι εγκλωβισμένοι ενημερώνουν τον υπόλοιπο κυπριακό λαό για το καθεστώς που έχουν επιβάλει οι κατοχικές δυνάμεις στα χωριά της περιοχής, το οποίο περιλαμβάνει λεηλασίες, αποκοπή επικοινωνίας με τον υπόλοιπο κόσμο, έλλειψη βασικών τροφίμων, μαρασμό στα χωράφια και τις σοδειές.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

«Κραυγή από την Καρπασία»



Μόλις έφτασαν οι τουρκικές δυνάμεις εισβολής στα χωριά μας, άρχισαν τις λεηλασίες. Άνοιξαν όλα σχεδόν τα ασπίτια και όλα τα Συνεργατικά και πήραν όλα τα τρόφιμα που ήσαν μέσα. Όλους τους κατοίκους μας συγκέντρωσαν και συνέλαβαν όλους που ήσαν ηλικίας 16-55 χρονών. Ανάμεσα σ’ αυτούς περιλαμβάνονταν δάσκαλοι και ιερείς. Πολλούς από τους συλληφθέντες τους ξυλοκόπησαν και αργότερα τους μετέφεραν σε άγνωστο τόπο.

Κατάσχεσαν όλα τα πετρέλαια των Συνεργατικών και πρατηρίων, ενώ πολλά περβόλια έμεινα απότιστα και κοντεύουν να ξεραθούν. Επίσης τα καπνά μας έμειναν ασύλλεκτα και κατεστράφησαν. Για να κυκλοφορήσεις από το ένα χωριό στο άλλο πρέπει να βγάλεις άδεια, σαν να είμαστε τροχοφόρα που χρειάζονται άδεια κυκλοφορίας. Όλοι φοβούνται να πάνε στους κάμπους να κόψουν τα χαρούπια τους.

Μέσα στα χωριά δεν βλέπεις τίποτε, εκτός από γυναίκες κλαμένες, παιδιά και λίγους γέρους. Τα τρόφιμα άρχισαν να ελλείπουν και πολλές οικογένειες δεν έχουν τίποτε. Έχουμε τελεία σχεδόν έλλειψη λαδιού και όλων των άλλων τροφίμων. Είμαστε τελείως αποκομμένοι και δεν έχουμε καμία επικοινωνία, εκτός από το ραδιόφωνο από το οποίο ακούμε τι γίνεται στον άλλο κόσμο.

Σε ορισμένα χωριά, όπου υπάρχει τουρκικός στρατός, υποχρεώνουν τους κατοίκους να θρέψουν τους άντρες του, ενώ ξέρουν πολύ καλά, ότι εμείς δεν έχουμε να φάμε. Τα μποστάνια κατεστράφησαν, παρ’ όλο που είχαν πολύ καλή σοδειά φέτος. Άλλα κατέστρεψαν οι Τούρκοι και άλλα έμειναν απότιστα. Πολλούς ιδιοκτήτες που πήγαν να τα ποτίσουν τους έδιωξαν, λέγοντας τους: «Να φύγετε, τώρα είναι δικά μας».

Εκείνο που θέλουμε να τονίσετε στην εφημερίδα σας είναι το ζήτημα των τροφίμων.

Τώρα σας γράφουμε πράγματα που βλέπουμε με τα μάτια μας. Πάνω από 30 αυτοκίνητα φορτηγά με πρόβατα μετεφέρθησαν σε τουρκικά χωριά. Όσα αυτοκίνητα άφησε ο στρατός στους Ακράδες μεταφέρθηκαν όλα στα τουρκικά χωριά. Τα αυτοκίνητα της Γιαλούσας και του Ριζοκαρπάσου τα έπιασαν όλα σχεδόν. Στην Κώμα του Γιαλού άνοιξαν το Συνεργατικό και τα σπίτια τους και όλα τα ρούχα και πολλά έπιπλα, αυτοκίνητα και τράκτορ μεταφέρθηκαν στη Γαλάτεια.

Δεν αρκεί που οι δυνάμεις κατοχής ρήμαξαν και εμάς και τα χωριά μας, έχουν και το θράσος να λένε ψέματα. Σε μια εκπομπή του σταθμού των Τούρκων «Φωνή της Κύπρου» μετέδωσαν ότι κάποιος Ελληνοκύπριος από την Καρπασία εξυλοκοπήθη από εθνοφρουρούς και Ελλαδίτες γιατί δεν ήθελε τάχα να πολεμήσει ενάντια στα τουρκικά στρατεύματα. Αυτό είναι χονδροειδές ψέμα, γιατί το αναφερόμενο πρόσωπο είναι παιδί και ούτε στρατιώτης πήγε ούτε ήταν η ηλικία του να πάει στο στρατό. Το έπιασαν τα τουρκικά στρατεύματα στο χωριό, ενώ ποδηλατούσε στον δρόμο και δεν ξέρουμε πού το πήραν.

Αυτά έχουμε να σας γράψουμε και νομίζουμε ότι σας δώσαμε κάποια εικόνα της κατάστασής μας για κατατόπιση του λαού και των αναγνωστών σας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Oσα δημοσιεύματα δεν έχουν την υπογραφή μας αντιπροσωπεύουν την προσωπική γνώμη των συγγραφέων τους και όχι την δική μας.Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις,, ή απειλές.