Να εκτελέσουμε το χρέος μας προς τους νεκρούς και τους αγνοούμενους του 1974

Tου Κώστα Καρδαρά

38 χρόνια πέρασαν από την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο και την χάρη στην προδοσία κατάκτηση του 40% του νησιού. Το ελλαδικό πολιτικό κατεστημένο ανεξαρτήτως πολιτικής χροιάς, πιστό στις ανάγκες της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ, επιμένει υπάκουα στην φιλοτουρκική του πολιτική. Η προσπάθεια της παγκόσμιας νέας τάξης για οριστικό θάψιμο της ελληνικής υποστάσεως της Κύπρου μέσω του σχεδίου Ανάν, παρά την υποστήριξη που του παρείχαν αφειδώς όλα τα μέσα του διεθνούς κατεστημένου, αλλά και οι πρόθυμοι συνεργάτες του σε Ελλάδα και Κύπρο, σκόνταψε στην μαζική αντίδραση των Κυπρίων και στο ΟΧΙ του Εθνάρχη Προέδρου τους που εξέφρασε ακριβώς τα ανεπτυγμένα και πάντα σε εγρήγορση εθνικά αντανακλαστικά του ακριτικού Κυπριακού Ελληνισμού.



38 χρόνια τώρα, μία ένοχη σιωπή καλύπτει τα γεγονότα του 1974. Αν δεν είναι ένοχοι γιατί σιωπούν και γιατί αποσιωπούν; Ποιοι είναι οι λόγοι πού κανείς δεν μιλά για την σύγχρονη αυτή τραγωδία του Ελληνισμού; Γιατί τριάντα χρόνια τώρα δεν ανοίγει ο φάκελος, δεν πέφτει φως στο μεγάλο έγκλημα της προδοσίας της Κύπρου; Και κάτι ακόμη: Τι είδους φιλία με την Τουρκία είναι αυτή πού προσπαθούν να μας πλασάρουν σαν επιτήδειοι προωθητές πωλήσεων; Τι είδους φιλία είναι αυτή πού αγνοεί 1619 συνέλληνές μας πού πράττοντας το προς την πατρίδα καθήκον τους, βρέθηκαν έρμαιοι μιάς σκληρής μοίρας ξεχασμένοι απ’ όλους, ανώνυμοι νεκροί ή σκλάβοι στα βάθη της Τουρκίας;

Ένας από τους αγνοούμενους του νομού μας, ο ανθυπασπιστής Νίκος Γιαννακόπουλος από το Μουζάκι, εντοπίστηκε ζωντανός το 1993 κοντά στα 'Αδανα από διερχόμενο Έλληνα οδηγό φορτηγού (περιοδικό «Στρατιωτική Ιστορία» Ιούλιος 2004 - Τεύχος 95). Δεν περίσσεψε καιρός από κουμπαριές και ζεϊμπέκικα για να νοιαστούμε για την τύχη αυτού και των υπολοίπων; Τι είδους αρρώστια μας μαστίζει τάχα και δεν τιμούμε τους νεκρούς μας; Τι είδους κοινωνία είναι αυτή πού δεν τιμά όσους εκτελώντας διατεταγμένη υπηρεσία έπεσαν μένοντας πιστοί στο καθήκον τους; Ας μην μας κρύβουν οι καθημερινές μικρότητες την συλλογική μας μικρότητα.

Απέναντι σε μία πολιτεία πού όχι τυχαία αδιαφορεί, ας φροντίσουμε πολίτες, Μέσα Ενημερώσεως και φορείς να διεκδικήσουμε:

• Ν’ ανοίξει ο φάκελος της Κύπρου και να τιμωρηθούν παραδειγματικά οι ένοχοι όποιοι και αν είναι αυτοί.
• Να αποκατασταθεί η ιστορική αλήθεια και να αποκατασταθεί η τιμή των Ελλαδιτών και Κυπρίων μαχητών του 1974, πού προδομένοι από την ίδια την ηγεσία τους, αποκομμένοι και αβοήθητοι έγραψαν πολλές σελίδες δόξης και θυσιάστηκαν πολλές φορές συνειδητά εκτελώντας το καθήκον τους. Ο Τούρκος Ταξίαρχος της δυνάμεως εισβολής Μερ Ζορλού, έγραψε για τους Έλληνες μαχητές: «φοβεροί και τρομεροί, αληθινοί τιτάνες πού πολέμησαν με μένος».
• Να διεκδικήσουμε σαν ελάχιστο αντίτιμο της κατευθυνόμενης τουρκοφιλίας, να ξεκαθαριστεί πλήρως και οριστικά το θέμα των 1619 αγνοουμένων μας που κατά παράβαση κάθε έννοιας διεθνούς δικαίου συσκοτίζει η Τουρκία.
• Να τιμήσουμε τους νεκρούς και τους αγνοούμενους του 1974, ανεγείροντας μνημεία στους τόπους καταγωγής τους και αναγράφοντας τα ονόματά τους στα ηρώα κάθε πόλης ή χωριού. Να εκτελέσει ο Δήμος Καρδίτσας την ομόφωνη απόφαση υπ’ αριθμόν 722 της Συνεδριάσεως της 9ης Ιουνίου 2003 του Δημοτικού Συμβουλίου Καρδίτσης και να κατασκευάσει μνημείο προς τιμήν των πεσόντων και των αγνοουμένων του 1974 πού κατάγονται από το νομό μας.

Μέχρι τότε ας αναγράφουμε εμείς τα ονόματά τους, ας τα επαναλαμβάνουμε νοερά μέσα μας, ας ανάψουμε ένα κερί, ας κάνουμε μια προσευχή στην ιερή τους μνήμη και ας αναφωνήσουμε με κατάνυξη: Αθάνατοι, έπεσαν υπέρ πατρίδος!

---

ΝΕΚΡΟΙ ΚΑΙ ΑΓΝΟΟΥΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΤΟ ΝΟΜΟ ΚΑΡΔΙΤΣΗΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΕΙΣΒΟΛΗ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΤΟ 1974 Α. ΠΕΣΟΝΤΕΣ ΥΠΕΡ ΠΑΤΡΙΔΟΣ 1. Λοχαγός Πεζικού Τσουκνίδας Δημήτριος του Βοΐου.
Έπεσε μαχόμενος εναντίον των Τούρκων, ως Διοικητής του 3ου Λόχου του 281 Τ.Π., την 21η Ιουλίου 1974 στην περιοχή Πέντε-Μίλι Καραβά Κυρήνειας.
2. Επιλοχίας Πεζικού Αθανασίου Νικόλαος του Γεωργίου.
Έπεσε μαχόμενος εναντίον των Τούρκων, βληθείς από πυρά πυροβόλου όπλου εχθρικού άρματος σε ύψωμα ΝΔ του στρατοπέδου της ΕΛ.ΔΥ.Κ. την 16η Αυγούστου 1974.
3. Λοχίας Πεζικού Μπολομύτης Χρυσόστομος του Αγγέλου.
Έπεσε μαχόμενος εναντίον των Τούρκων κατά τη διάρκεια αμυντικού αγώνα της Μονάδας του στο στρατόπεδο της ΕΛ.ΔΥ.Κ. την 22α Ιουλίου 1974.
4. Λοχίας Πεζικού Κωστόπουλος - Ζάχος Στέφανος του Αθανασίου
Έπεσε μαχόμενος εναντίον των Τούρκων σε ύψωμα ΝΔ του στρατοπέδου της ΕΛ.ΔΥ.Κ. την 14η Αυγούστου 1974.
5. Δεκανέας Καταδρομών Γιαννακός Στέφανος του Θωμά.
Έπεσε λόγω καταρρίψεως του πολεμικού αεροσκάφους στο οποίο επέβαινε, κατά την εκτέλεση πολεμικής αποστολής της Μονάδας του την 22α Ιουλίου 1974.
6. Δεκανέας Πεζικού Κουκούλης Θωμάς του Ιωάννη.
Έπεσε μαχόμενος εναντίον των Τούρκων στην περιοχή του τουρκοκυπριακού χωριού Κιόνελι την 21η Ιουλίου 1974.
7. Δεκανέας Πεζικού Παναγιώτου Βασίλειος του Παναγιώτη.
Έπεσε μαχόμενος εναντίον των Τούρκων, στο στρατόπεδο της ΕΛ.ΔΥ.Κ. την 16η Αυγούστου 1974.
Β. ΑΓΝΟΟΥΜΕΝΟΙ. ΕΞΗΦΑΝΙΣΘΗΣΑΝ ΜΑΧΟΜΕΝΟΙ ΥΠΕΡ ΠΑΤΡΙΔΟΣ 1. Ανθυπασπιστής Μηχανικού Γιαννακόπουλος Νικόλαος του Δημητρίου.
Κατέστη αγνοούμενος μαχόμενος εναντίον των Τούρκων ως ομαδάρχης της Διμοιρίας Μηχανικού, κατά τη διάρκεια αμυντικού αγώνα της Μονάδας του αριστερά του υψώματος του στρατοπέδου της ΕΛ.ΔΥ.Κ. την 16η Αυγούστου 1974.
2. Επιλοχίας Τεχνικού Ραχωβίτσας Γρηγόριος του Θωμά.
Κατέστη αγνοούμενος μαχόμενος εναντίον των Τούρκων ως μέλος πληρώματος άρματος στην περιοχή Βαβυλά Κυρήνειας την 20η Ιουλίου 1974.
3. Λοχίας Μηχανικού Αθανασόπουλος Δημήτριος του Μηνά.
Κατέστη αγνοούμενος μαχόμενος εναντίον των Τούρκων ΝΔ του υψώματος του στρατοπέδου της ΕΛ.ΔΥ.Κ. την 16η Αυγούστου 1974.
4. Δεκανέας Διαβιβάσεων Ανεμάς Δημήτριος του Ιωάννη.
Κατέστη αγνοούμενος μαχόμενος εναντίον των Τούρκων ΝΔ του υψώματος του στρατοπέδου της ΕΛ.ΔΥ.Κ. την 16η Αυγούστου 1974.